۱۲ام بهمن ،
الهام نداف: نشست پرسش و پاسخ فیلم «گناهکاران» پنجشنبه شب با حضور فرامرز و سام قریبیان کارگردان و فیلمنامه نویس، محمد متوسلانی و بهاره کیان افشار و قطب‌الدین صادقی بازیگران این فیلم در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
این نشست پس از استقبال علاقه‌مندان به سینما بعد از نمایش فیلم برگزار شد و فیلم «گناهکاران» شلوغ‌ترین نمایش و نشست خبری روز اول جشنواره فیلم فجر را به خود اختصاص داد. سعید راد بازیگر سینمای ایران نیز در این نشست حضور داشت و در پایان با عوامل فیلم عکس یادگاری انداخت.
قریبیان در خصوص شکل‌گیری «گناهکاران» گفت: « پس از ساخت «چشم‌هایش» در سال ۷۸ که سال ۸۰ اکران شد، فیلمنامه خوبی به دستم نرسید تا فیلمی بسازم و به همین سبب به بازی‌ام ادامه دادم تا اینکه پسرم که به آمریکا رفته بود بازگشت و از میان چند فیلمنامهای که نوشته بود از «گناهکاران» خوشم آمد.»
او ادامه داد: «ژانر این فیلم پلیسی اجتماعی است. البته بخش پلیسی آن بیشتر معماگونه است تا اکشن. دربارهٔ مکان اتفاقها هم باید بگویم. هدف ما این بود که فیلم‌مان مکان خاصی نداشته باشد. هدف ما در «گناهکاران» این بود که فیلم‌مان مکان خاصی نداشته باشد، حتی سعی کردیم ماشین‌هایی که استفاده می‌کنیم و خیابان‌های محل فیلمبرداری بسیار نشان‌دهنده جای مشخصی نباشد.»
این بازیگر سینما دربارهٔ گرفتن مجوز برای نمایش این فیلم توضیح داد: «ما فیلمنامه را به وزارت ارشاد فرستادیم و اجازه ساخت گرفتیم. پس از آنکه، فیلم ساخته شد، آن را برای پروانه نمایش فرستادیم و کمی ممیزی خورد و چند پلان و دیالوگ حذف شد. حتی گفتند فینال فیلم هم باید عوض شود که این‌کار را انجام دادیم و پروانه گرفتیم، حالا نمی‌دانم نیروی انتظامی هم می‌خواهد ایرادی بگیرد یا خیر. شب افتتاحیه جشنواره فیلم فجر از من سوال شد که آرزویت برای سینمای ایران چیست؟ گفتم آرزویم این است که ممیزی از سینمای ایران برداشته شود.»
این کارگردان سینما در خصوص چرایی انتخاب رامبد جوان عنوان کرد: «رامبد جوان را دقیقا به همین سبب انتخاب کردم که بیشتر به بازی در نقش‌های طنز شناخته می‌شود. اینکه بازیگری نقش‌های طنز بازی کند سببی برای ناتوانی‌اش در ایفای نقش‌های جدی نیست. اتفاقا چون مخاطب دربارهٔ‌ی ایشان پیش‌زمینه فکری دارد، وقتی فیلم را می‌بیند بیشتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند.»
در ادامه سام قریبیان، فیلمنامه‌نویس دربارهٔ نگارش داستان «گناهکاران»، گفت: این داستان را سال‌ها قبل نوشتم و اصلا قرار نبود در ایران ساخته شود، اما پدر از آن خوشش آمد و اصلاحاتی را متناسب با فضا انجام دادیم. داستان این فیلم یک داستانی عمومی است و ما اصلا در ذهن‌مان نقد جامعه بخصوصی را درنظر نداشتیم. در واقع تنها، روایت یک داستان با موضوع پلیسی و معمایی در نظرمان بود. پایان‌بندی «گناهکاران» برای گرفتن پروانه نمایش تغییر کرد. من یک سکانسی برای پایان فیلم نوشته بودم که به‌نظرم بسیار خوب بود. در آن سکانس، فرامرز قریبیان، رامبد جوان پلیس قاتل داستان را می‌کشد و دلِ تماشاگر کمی خنک می‌شود، اما این سکانس حذف شد و الان قاتل‌مان آزاد است!»
محمد متوسلانی بازیگر این فیلم در ادامه گفت: «حضور فرامرز قریبیان عامل موثری برای شوق کار در این فیلم بود، اما فیلمنامه «گناهکاران» هم برایم جذابیت بسیاری داشت. در کل فکر می‌کنم، «گناهکاران» فیلمنامه‌ی خوبی داشت که کمتر در سینمای امروز دیده می‌شود. نکته فیلم این بود که شما موردی انحرافی در آن نمی‌بینید و داستان بسیار روان جلو می‌رود. کلیت فیلمنامه را دوست داشتم و شخصیتی که برای من درنظر گرفته بودند را هم به‌خوبی درک کردم.»
در بخش دیگری از این نشست قطب‌الدین صادقی دربارهٔ بازی در «گناهکاران» عنوان کرد: «من بازیگر حرفه‌ای سینما نیستم. هر از چند‌گاهی اگر از فیلمنامهای خوشم بیاید و گروه باتجربه باشند بدم نمی‌آید بازی کنم، اما دربارهٔ حضور در این فیلم پنهان نمی‌کنم که یکی از دلایلم، شخصیت بالای آقای قریبیان و علاقه‌ام به ایشان بود. سبب دیگرم برای بازی در «گناهکاران»، فیلمنامه قدرتمند آن بود. این فیلم یک لایه اجتماعی بسیار تحلیل‌گر دارد. شما از طریق این قصه پلیسی و بیان لایه‌های اجتماعی، فساد در یک جامعه را می‌بینید که این توفیق فیلم است و در کنار سبک روان آن قرار می‌گیرد. به‌نظرم یکی از قدرت‌های «گناهکاران» در شهادت دادن به بعضی از کجی‌های جامعه است که باید روی آن انگشت بگذاریم.»
۵۸۲۴۶
دانلود
خبرآنلاین
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com