ضرورت حرکت احزاب به سمت تدوین فلسفه سیاسی و عضوگیری شفاف

“عماد افروغ” جامعه شناس و کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگار احزاب ممتاز نیوز، با اشاره به راهکارهای برجسته‌تر کردن نقش احزاب در کنش‌های سیاسی گفت: احزاب در رشد سیاسی جامعه و نمود فرآیند تفکیک که نافی فرآیند انسجام و همبستگی نیست،‌ نقش پر رنگی دارند.

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم تصریح کرد: اداره جامعه بدون توجه به فرآیند تمایز یافتگی و تفکیک که وجهی از آن مربوط به توسعه سیاسی و فعالیت احزاب می‌باشد، امکان‌پذیر نیست.

افروغ ادامه داد: تجربه انقلاب مشروطه و بخصوص تجربه انقلاب اسلامی، ضرورت تحقق فرآیند تفکیک را به اثبات رسانده است.

وی تاکید کرد: احزاب سیاسی به منظور ایفای نقش برجسته‌تر در کنش‌های سیاسی باید به سمت تدوین فلسفه سیاسی، عضوگیری شفاف و منابع مالی تعریف شده، حرکت کنند.

این استاد دانشگاه افزود: اینکه برخی احزاب سیاسی، مرام‌نامه خود را تدوین نکرده‌اند و یا به فلسفه سیاسی خود پایبند نیستند، اصل ضرورت تفکیک و تحزب‌گرایی را انکار نمی‌کند.

افروغ با اشاره به شکل‌گیری جناح‌های سیاسی مختلف در سی و چهار سال اخیر بیان داشت: با ملاحظه اشکالات و ابهامات موجود در آرایش‌ها و صف‌بندی‌های سیاسی، نباید صورت مسئله را که همان نیاز جامعه به تفکیک و تحزب‌گرایی است، پاک کرد.

وی با اشاره ضعف ساختارهای سیاسی و اقتصادی برای تحقق تحزب‌گرایی در کشور خاطر نشان کرد: مادامی ‌که ساخت سیاسی جامعه، متمرکز و متکی به اقتصاد نفتی است، فرآیند توسعه سیاسی و تحزب‌گرایی با مشکل رو به رو است.

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم با اشاره به لزوم توجه احزاب به ساختار فرهنگی ادامه داد: حزب از باب اینکه مظهری از مظاهر جامعه مدنی است؛ ملزومات، مقوم‌ها و شرایطی دارد و فردی که خود را متعلق به یک حزب می‌داند، نباید مدام موضع عوض کند و با چرخش قدرت دولتی، گرایش به قدرت حاکم پیدا کند.

افروغ تصریح کرد: علی‌رغم لاینحل ماندن مشکلات در ساختار سیاسی و اقتصادی، توقع از احزاب سیاسی این است که به لحاظ فرهنگی از شرایط و قواعد فعالیت حزبی تبعیت کنند.

این کارشناس سیاسی با اشاره به طیفی بودن جامعه مدنی ایران اظهار داشت: طیفی بودن جامعه مدنی ما، یک نکته مثبت است که این امر باید در آرایش سیاسی نیروها در جریان انتخابات جلوه‌گری کند.

افروغ، تحقق حماسه سیاسی در انتخابات اخیر را ناشی از حضور پر رنگ طیف‌ها و جناح‌های مختلف دانست و افزود: عقب‌نشینی گروه‌های سیاسی پس از اعلام موضع و آمادگی برای ورود به عرصه انتخابات یک آسیب است؛ زیرا آثار سوء و دراز مدتی در حضور حداکثری و طیف‌گونه سیاسی برجای می‌گذارد.

وی با اشاره به آسیب‌شناسی فرهنگ سیاسی احزاب، بیان داشت: شکل‌گیری، شناسنامه‌دار شدن، تربیت نیروهای انسانی و رفع موانع مالی، عمده‌ترین مباحثی می باشند که باید در صدر برنامه‌های تحزب‌گرایی قرار گیرد.

این جامعه‌شناس در پایان با اشاره به مزایای نظام پارلمانی در شرایط فعلی خاطرنشان کرد: ناتوانی در حل مشکلات ساختاری، مِن‌جمله تمرکز زدایی و برون‌رفت از اقتصاد نفتی، شرایطی را فراهم کرده است که ما را به سمت نظام پارلمانی سوق می‌دهد؛ زیرا در نظام پارلمانی ما شاهد رقابت احزاب شفاف و تعریف شده هستیم.

انتهای پیام/