فاطمه معصومه (س) مـهـتـابی از تـلألـو خـورشـیـد انـبـیــا

فاطمه معصومه (س) مـهـتـابی از تـلألـو خـورشـیـد انـبـیــا

شبکه ایران-نگار نوروزبهاری/ بانو فاطمه معصومه (س) دخت امام موسی کاظم (ع) یکی از نوادگان حضرت فاطمه زهرا وحضرت علی (ع) و عضو خاندان نبوت و امامت می باشد. در تاریخ آمده است که برادرش امام علی بن موسی الرضا (ع) وی را معصومه لقب داد .
حضرت معصومه خواهر تنی امام رضا (ع) می باشد که ازیک مادر هستند. مادرش نجمه ولقب وی ام البنین بود. وی در دوران هارون رشید عباسی بدنیا آمد.
حضرت معصومه در مدینه چشم به جهان گشود و در خانه امام موسی کاظم بزرگ شد وتربیت گردید و همانجا از دانش و اعتقادات و عبادتهای و پاکدامنی و دانش این خاندان بهره مند شد و همانجا مردم وی را دخت خاندان اهل بیت نامیدند . برادرش حضرت رضا (ع) مسئولیت وی را برعهده داشت چون هارون رشید پدرش را در سال ۱۸۳ هـ با سم به شهادت رساند. پس از شهادت پدرش امام موسی کاظم (ع) امامت به برادرش رضا (ع) رسید و وی زیر نظر برادر پرورش یافت.
هارون رشید، پدرش امام کاظم را در مدینه بازداشت کرد و با خود به بغداد برد و در آنجا زندانی نمود تا آنکه به شهادت رسید.
حضرت معصومه در دوران مأمون فرزند هارون رشید همچنان در مدینه می زیست بخصوص که مأمون امام رضا را به خراسان فرستاد و در آنجا از وی در خواست کرد ولایتعهدی وی را بپذیرد که امام رضا ناچار این پیشنهاد را قبول کرد.اما پس از مدتی مأمون دستور داد امام رضا را مسموم کرده و بشهادت رساندند
از هنگامیکه مأمون امام رضا (ع) را به خراسان اعزام کرد حضرت معصومه نگران حال برادر بود. چون شنیده بود که برادرش در طوس به شهادت خواهد رسید و در نتیجه وی تصمیم گرفت نزد برادر برود. اما رنج ومشکلات سفر از مدینه تا خراسان وی را دچار بیماری کرد بخصوص که تمامی راه بیابانهای بی آب و علف بود. وی پس از عبور از شهر ری در منزل موسى بن خزرج بن سعد أشعریّ در قم نزدیک شهر ساوه وفات یافت. در تاریخ آمده است هنگامیکه حضرت معصومه به شهر قم رسید، موسى بن خزرج بن سعد أشعریّ شتر وی را به خانه اش هدایت کرد و پس از فوت دستور غسل و دفن وی را داد وپس از آن بر وی نماز گذارد . اشعری حضرت فاطمه را در یکی از زمینهای خود بخاک سپرد که هم اکنون مرقد و زیارگاه آن حضرت است تا آنکه زینب فرزند امام محمد جواد (ع) گنبد وبارگاهی برایش بنا کرد .
بعضی منابع تاریخی می گویند هنگامیکه مأمون اطلاع یافت که حضرت معصومه دخت امام کاظم (ع) بهمراه بیست و دو تن از علویان با کاروانی از مدینه عازم خراسان شده است دستور حمله به کاروان را داد که مزدوران با حمله به کاروان همه را بقتل رساندند. و بعضی نیز گفته اند در نزدیکی های  شهر ساوه به حضرت معصومه (س) سم خورانده شد و وی در همانجا به شهادت رسید و دفن گردید.
حسن بن علی قمی روایت می کند هنگامیکه حضرت معصومه وفات یافت پس از غسل وکفن کردن، وی به ارامگاه ” بابلان ” حمل شد و در آنجا در کنار زیر زمینی مخصوص برای دفن وی گذارده شد که ناگهان دو سوار نقابدار از راه رسیدند و بدون هیچگونه سخنی وی را بخاک سپردند و همانطور بدون هیچ سخنی آنجا را ترک کردند.
در تاریخ آمده است که حضرت فاطمه معصومه درسال ۱۷۳ هـ چشم به جهان گشود و در ده سالگی پدرش امام موسی کاظم به شهادت رسید. حضرت معصومه در سال ۲۰۱ وفات یافت.
آرامگاه حضرت معصومه در سال ۵۲۹ هـ بدستور شادروان “شاه بیگم دخترعماد بیک” ساخته شد و طلاکاری گنبد در دوران فتح علیشاه قاجار صورت گرفت. بر روی قبر حضرتش سنگی وجود دارد که بر آن آیت الکرسی نوشته شده و در کنارش نوشته فاطمه دخت موسی در سال دویست ویک وفات یافت.
سلام بر این بانوی بزرگوار اسلام از روز طلوع تا لحظه غروب. درود بر روح تابناک معصومه (س) که اینک آفتاب حرم باصفایش، زمین قم را نورانی کرده است.
پایان مطلب/
 


شبکه ایران

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.