فعالیت‌های مجرمانه به مغز بر می‌گردد

۳۱فروردین۱۳،

تحقیقات یک محقق بریتانیایی نشان می دهد که تمام فعالیتهای مجرمانه به مغز باز می گردد، به این معنا که مجرمان نمی توانند رفتار خود را کنترل کنند و برای آنکه رفتار مناسبی داشته باشند به درمان نیازمند می باشند.

به گزارش مشق به نقل از مهر، آدرین رین استاد جرم شناسی دانشگاه پنسیلوانیا به این نتیجه رسیده است که بسیاری از مجرمان، قاتلان و جامعه ستیزهایی که جرایم خود را تکرار کرده اند دارای الگوهای مشترک غیرعادی از فعالیتهایی می باشند که توضیح می دهد چرا آنها بار دیگر جرایم خود را تکرار می کنند.

این محقق و پژوهشگر نتایج تحقیقات خود را دربارهٔ الگوهای غیرعادی فعالیت مغزی مجرمان با تصویربرداری از عصبهای مغز آنها ارائه کرده است.

جامعه ستیزها و قاتلان همواره در بخشهای جلویی مغز خود که به پردازش اطلاعات، خود آگاه و حساس بودن به خشونت ارتباط دارد، فعالیتهای کمی دارند.

آدرین رین در کتاب تازه خود که با عنوان آناتومی خشونت انتشار یافته اظهار می دارد که اشخاصی که مرتکب خشونت در خانواده می شوند، نوجوانان پرخاشگر و یا مجرمان با جرایم کوچک نیز دارای چنین ناهنجاریهایی در الگوهای فعالیت مغزی خود می باشند و کارهای نادرست خود را تکرار می کنند.

وی اظهار داشت: بذرهای جرم و بزه ریشه در مغز دارد و آن را می توان با درمان درست اصلاح کرد.

این محقق یادآور شده است که نتایج تحقیقات وی نشان می دهد که اشخاص بسیاری که در حال حاضر برای جرایم خود در حال مجازات شدن می باشند در حقیقت نمی توانند رفتار خود را کنترل کنند چرا که از یک ناهنجاری رنج می برند و این ناهنجاری نیاز به درمان دارد.

رین و یک گروه از عصب شناسان به این نتیجه رسیدند که بخش میانی شکمی پیش پیشانی، بخشی که به تصمیم گیری مرتبط است در مجرمانی که تمایلات جامعه ستیزانه دارند چروک و کوچک شده است.

در اشخاصی که جرم خود را تکرار می کنند آن بخش از مغز که به یادگیری از اشتباهات ارتباط دارد یعنی بخش پشتی میانی پیش پیشانی قشر مغز عقب مانده است و رشد کافی نکرده است.

تحقیقات پیشن نشان داده است که فعالیت اندک در قشر سینگولیت قدامی مغز نشان دهنده احتمال بسیار از ارتکاب دوباره جرم است درحالی که amygdalas چروک شده که به احساسات و اخلاق ارتباط دارند در نوجوانان دارای اختلال رفتاری یا پرخاشگر و جامعه ستیز ارتباط دارد.

گرام فیرچایلد روانشناس بالینی و استاددانشگاه ساوت همپون اظهار داشت که اگر بخشهایی از مغز که به احساس گناه و یا همدردی با دیگران ارتباط دارد صدمه ببیند، در آن صورت مشکل محدودیت مسئولیت پذیری رخ می دهد. هنوز بسیار زود است که از این نتایج در دادگاه ها استفاده کرد.

باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com

نظرتان را در مورد مطلب فوق بنویسید. نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.