کاندیدای ریاست جمهوری باید حتما در عرصه سیاست خارجی حرف هایی جدی برای دنیای امروز داشته باشد و کاندیدای ریاست جمهوری ما نباید کاندیدایی باشد که از همین حالا در قالب نظم منطقه ای و بین المللی پس زده شود و یا به عبارتی پذیرفته نشود.
حشمت الله فلاحت پیشه استاد دانشگاه و نماینده مجلس هشتم با بیان مطلب بالا در گفتگو با فرارو دیدگاه خود درباره انتخابات ریاست جمهوری و رقابت هایی که حول این موضوع شکل می گیرد را چنین بیان کرد.
• در حال حاضر مقدمات انتخابات ریاست جمهوری آغاز شده و هنوز جریان ها و جناح های سیاسی کاندیداهای خود را برای ریاست جمهوری مشخص نکرده اند.
• به طور طبیعی بعد از انتخابات مجلس بحث های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری شروع می شود و افراد و نخبگان سیاسی خود را محک می زنند.
• به نظر من در نهایت انتخابات ریاست جمهوری در ایران با حضور سه جریان برگزار خواهد شد. یعنی انتخابات در ایران سه قطبی خواهد بود و کاندیداها سعی می کنند خود را مطرح کنند تا در نهایت به عنوان کاندیدای یکی از این اقطاب معرفی شوند.
• یکی از این سه قطب جریان نزدیک به دولت می باشد که در دوره های گذشته هم معمولا دولت مردان کاندیدا داشته اند. حالا چه رئیس جمهوری که برای دوره دوم ثبت نام می کند و چه رئیس جمهوری که کنار می رود؛ اما کنار رفتن او به معنای کنار رفتن جریان و جناح او نیست و حداقل مدیران و وزرای روسای جمهوری بی طرف نیستند.
• قطب دیگر جریان اصولگرایی است که این جریان متفاوت از دولت است و شرایط انتخابات مجلس هم نشان داد که این جریان اصولگرا همراه با جریان حاکم در دولت نمی شود و اینها به دنبال کاندیدای خاص خود هستند.
• قطب سوم هم جریان اصلاح طلبی است که به نظر من اصلاح طلب ها حتما در این انتخابات حضور خواهند داشت. منتهی نوع حضور آنها مهم است که از نوع اصلاح طلبانی که نگاهی رادیکال دارند یا اصلاح طبانی که با نگاه کاملا اصلاح طلبانه به سیستم سیاسی وارد حوزه عمل می شوند و در نهایت در حول و حوش آقای خاتمی (حال یا شخص ایشان و یا کاندیدایی که مورد حمایت ایشان است) شکل می گیرند.
• مجموعه کاندیداهایی که اکنون در حال محک خود هستند، نه برای ریاست جمهوری بلکه برای قرار گرفتن در یکی از این سه قطب خود را محک می زنند. یعنی تلاش آنها این است که در میان رقبایی که وجود دارد گزینه مطرح یکی از قطب ها معرفی شوند.
• چون در ایران خلاء نظام حزبی وجود دارد کاندیداها به گونه ای در یک فضای توام با تعارف و تردید خود را مطرح می کنند. در ایران تا حدی شانس هم تاثیرگذار است.
• من معتقدم بهتر است انتخابات ریاست جمهوری در ایران حول و حوش موضوع شکل بگیرد. به عبارتی انتخابات موضوعی شکل بگیرد و نه نخبه محور. در انتخابات نخبه محور به جای توجه به حوزه عمومی و جامعه مدنی، ظرفیت نخبگان، جایگاه نخبگان، تاثیر آنها و حتی تبانی آنها مورد توجه قرار می گیرد.
• اما اگر انتخابات موضوع محور شود، به نفع جامعه خواهد بود. یعنی کسانی که می خواهند در انتخابات شرکت کنند و یا جناح هایی که معمولا پای ثابت انتخابات هستند برای اداره کشور برنامه داشته باشند.
• از نظر من کشور اکنون دست به گریبان مشکلاتی است که کاندیداهای ریاست جمهوری باید برای این مشکلات برنامه داشته باشند. موضوع اول ما اقتصاد است. مسائلی مانند بیکاری، گرانی و عدم امنیت ذهنی در حوزه اقتصادی و سرمایه گذاری و راکد ماندن حوزه صنعت و کارگری در کشور که باید برای این مسائل برنامه داشت.
• موضوع دیگر موضوع سیاست خارجی است. به نظر من موضوع سیاست خارجی در انتخابات ریاست جمهوری آینده باید به عنوان یک موضوع جدی مطرح شود.
• متاسفانه یکسری موضع گیری های زائد در این دولت و به ویژه در دولت اول آقای احمدی نژاد باعث شد که فضا و عرصه سیاست خارجی برای جمهوری اسلامی ایران به یک عرصه متعارض تبدیل شود. در صورتی که من معتقدم ماهیت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و ماهیت روحیات و جایگاه ایرانیان در طول تاریخ اینگونه نیست که ما به عنوان دشمن برای مردم جهان تلقی شویم.
• بنابراین کاندیدای ریاست جمهوری باید حتما در عرصه سیاست خارجی حرف هایی جدی برای دنیای امروز داشته باشد و کاندیدای ریاست جمهوری ما نباید کاندیدایی باشد که از همین حالا در قالب نظم منطقه ای و بین المللی پس زده شود و یا به عبارتی پذیرفته نشود.
• این یک واقعیتی است که جمهوری اسلامی ایران در عرصه دنیای امروز باید حرف هایی برای ابراز و حضور در عرصه جهانی و رفع اتهاماتی که حتی از سوی کسانی که بهانه می گیرند داشته باشد.
• بحث دیگر که باید موضوعی شکل بگیرد این است که جناح ها و یا کسانی که در عرصه انتخابات ریاست جمهوری حاضر می شوند باید از ظرفیت لازم جهت پایان دادن به اختلافات موجود در جامعه و جذب حداکثری از میان نخبگان برخوردار باشند.
• متاسفانه نگاه تحدی و انحصاری باعث شده است که خیلی از نخبگان کشور عملا کنار گذاشته شوند و در موضع قهر قرار بگیرند. لذا اگر فضای انتخابات آینده داغ شود، کسی می تواند بیشترین امکان جذب رای را داشته باشد که بیشترین ظرفیت را در جذب نخبگان سیاسی کشور داشته باشد.
امکان معرفی کاندیدا از سوی رهروان ولایت، جبهه پایداری و ایثارگران
• من معتقدم در انتخابات آتی از جناح اصولگرا دو قطب حضور خواهند داشت. حالا ممکن است کاندیداها زیاد باشند؛ اما آنها که جذب قطب می شوند یکی قطب نزدیک به دولت است و دیگری قطب اصولگرایان سنتی که کاندیدای خاص خود را خواهند داشت.
• احتمال اینکه این دو قطب در آینده بتوانند به توافق برسند ضعیف است؛ به ویژه اینکه تردیدهایی جدی در جریان اصلاح طلبی وجود دارد که ممکن است جریان اصلاح طلبی حتی اگر حول محوریت آقای خاتمی شکل بگیرد از این ظرفیت برخوردار نباشد که کلیت اصلاح طلبان را به گونه ای دور هم جمع کند که اصولگرایان احساس خطر کنند.
• لذا به نظر من به میزانی که از ناحیه اصلاح طبان احساس عدم خطر وجود داشته باشد به همان میزان امکان انشقاق میان اصولگرایان وجود خواهد داشت.
• من معتقدم خیلی از جریان هایی که شکل گرفتند جریان هایی نیستند که ریشه و بنیه سیاسی قوی داشته باشند. آنها در شرایط خاصی مانند مجلس شکل می گیرند. به نظر من این گروهها نمی توانند بدنه مردم را همراه کنند و ساختاری که در جریان اصولگرایی شکل می گیرد همان دو جریانی خواهد بود که ذکر کردم.
عصر ایران