به گزارش خبرآنلاین، پیرسن در پی یک بیماری کوتاه درگذشت. او ۸۷ ساله بود.
فیلمنامه تکان‌دهنده پیرسن برای فیلم کلاسیک «بعد از ظهر نحس» (سیدنی لومت، ۱۹۷۵) که روح زمان خود را ثبت کرد، به حق برنده اسکار شد. او برای فیلمنامه فیلم‌های «کت بالو» (۱۹۶۵) و «لوک خوش‌دست» (۱۹۶۷) هم نامزد اسکار شد.
پیرسن نویسنده دیالوگ معروف «چیزی که اینجا داریم شکست در برقراری ارتباط است» در فیلم «لوک خوش‌دست» با بازی پل نیومن است، دیالوگی که معمولا در نظرسنجی‌ها درمورد بهترین دیالوگ‌های تاریخ سینما انتخاب می‌شود.
او از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ و از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ دو دوره رئیس انجمن نویسندگان آمریکا و از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ رئیس آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، بانی جوایز اسکار بود.
پیرسن در سال‌های اخیر تهیه‌کننده مشاور سریال «همسر خوب» و بعدا سریال موفق «Mad Men» بود و یک اپیزود از هر دو مجموعه را نوشت. او کار در تلویزیون را به عنوان نویسنده، ویراستار داستان و دستیار تهیه‌کننده از اوایل دهه ۱۹۶۰ آغاز کرد.
پیرسن سال ۱۹۷۶ در مقام کارگردان فیلم «یک ستاره متولد می‌شود» را بازسازی کرد. او فیلم سینمایی «پادشاه کولی‌ها» را هم کارگردانی کرد. پیرسن برای کارگردانی فیلم‌های تلویزیونی «همشهری کان» با بازی جیمز وودز، «توطئه» با بازی کنت برانا و «دختر سرباز» نامزد جایزه امی شد.
اولین فیلمنامه سینمایی پیرسن برای وسترن کمدی «کت بالو» بود که سال ۱۹۶۵ با بازی لی ماروین و جین فاندا ساخته شد. پیرسن و والتر نیومن رمان روی چنسلور را اقتباس کردند. او فیلمنامه فیلم با موضوع زندان «لوک خوش‌دست» را با همکاری دان پیرس بر مبنای رمان پیرس نوشت.
فرانک پیرسن (وسط) به همراه فیل رابینسن نویسنده و کارگردان و فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس
از دیگر فیلمنامه‌های سینمایی پیرسن می‌توان به «نوارهای آندرسن» لومت با بازی شان کانری، «در کشور» نورمن جویسن با بازی بروس ویلیس و «بی‌گناه فرض می‌شود» آلن جی. پاکولا با بازی هریسن فورد اشاره کرد.
فرانک پیرسن سال ۱۹۲۵ در چاپاکوا در نیویورک به دنیا آمد. مادرش نویسنده کتاب زندگی‌نامه شخصی «Roughly Speaking» بود که سال ۱۹۴۵ مبنای فیلمی به همین نام تولید استودیو برادران وارنر شد. رزالیند راسل و جک کارسن در این فیلم نقش پدر و مادر فرانک را بازی کردند.
فرانک پیرسن در جنگ جهانی دوم همراه نیروهای ارتش آمریکا مستقر در اقیانوس آرام خدمت کرد و در ۱۹۴۶ در رشته انسان‌شناسی فرهنگی فارغ‌التحصیل شد. او خبرنگار نشریه‌های «تایم» و «لایف» نیز بود.
پیرسن در دوران کاری خود به دفعات از انجمن نویسندگان و انجمن کارگردانان آمریکا جایزه دریافت کرد و سال ۲۰۰۵ نیز برنده جایزه انسان‌دوستانه کایزر شد. او در سال‌های اخیر در موسسه ساندنس تدریس می‌کرد و مدیر هنری موسسه فیلم آمریکا بود. پیرسن همچنین ۱۷ سال رئیس شاخه نویسندگان آکادمی بود.
به گزارش خبرآنلاین، فرانک پیرسن اسفند ۱۳۸۷ به دعوت خانه سینما همراه تعدادی از اعضاء آکادمی علوم و هنرهای سینمایی شامل سید گنیس رئیس وقت آکادمی، آنت بنینگ بازیگر، فیل رابینسن نویسنده و کارگردان، ویلیام هوربرگ تهیه‌کننده، جیمز لانگلی مستندساز، آلفره وودارد بازیگر، تام پولاک تهیه‌کننده و الن هرینگتن از موسسان برنامه آموزش رسانه‌ای آکادمی به ایران سفر کرد.
او در ایران در دو سمینار تخصصی با موضوع «نویسندگی» و «کارگردانی» شرکت و سخنرانی کرد.
پیرسن در یکی از این سمینارها از تجربه شخصی خود و تأثیر آل پاچینو بر فیلمنامه «بعد از ظهر نحس» و تغییراتی که در آن ایجاد شد صحبت کرد و این تعامل را بهترین پیشنهاد و هدیه یک بازیگر برای فیلمنامه‌نویس دانست. تعاملی که به گفته او منجر شده رگه‌های طنز و… در بازنویسی به رابطه دو انسان عاشق تبدیل شود که نمی‌توانند کنار هم باشند، وجهی که بعد از سال‌ها همچنان فیلم را قابل ستایش کرده است.
فرانک پیرسن عضو افتخاری کانون فیلمنامه‌نویسان خانه سینما بود.
ورایتی / ۲۳ ژوئیه / ترجمه: علی افتخاری
۵۸۵۸
دانلود
خبرآنلاین