فیلم ایرانی ‘یه حبه قند’ در آمریکا اکران می شود

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، اکران این فیلم در شهر لس‌آنجلس آغاز شده و در ادامه، نمایش ‘یه حبه قند’ از هفته آینده در سالن اصلی شهر ‘اورنج کانتری’ ادامه می‌یابد.

این فیلم روزهای یکشنبه تا پنجشنبه در سه نوبت ۱۳ و ۵۰ دقیقه، ۱۶ و ۳۰ دقیقه و ۱۹ و ۱۰ دقیقه و روزهای جمعه و شنبه در چهار نوبت ۱۳ و ۵۰ دقیقه، ۱۶ و ۳۰ دقیقه، ۱۹ و ۱۰ دقیقه و ۲۱ و ۵۰ دقیقه در سالن ‘Town Center’ شهر لس‌آنجلس نمایش داده می‌شود.

نمایش این فیلم در شهر اورنج کانتری هر شب ساعت ۲۱ و ۱۵ دقیقه در سالن اصلی این شهر انجام می شود.

سعید پورصمیمی، نگارجواهریان، رضا کیانیان، هدایت هاشمی، فرهاد اصلانی و پریوش نظریه بازیگران ‘یه حبه قند’ هستند. فیلم روایت دختری جوان است که همراه خانواده برای جشن ازدواجش آماده می‌شود اما حادثه‌ای این جشن را برهم می‌زند.

سیدرضا میرکریمی فیلم‌های سینمایی ‘کودک و سرباز’، ‘زیر نور ماه’، ‘اینجا چراغی روشن است’، ‘خیلی دور، خیلی نزدیک’ و ‘به همین سادگی’ را کارگردانی کرده است.

** جشنواره ‘رویش’ استمرار داشته باشد مفید است

کارگردان فیلم سینمایی ‘چشم شیشه‌ای’ استمرار در برگزاری جشنواره‌ ‘رویش’ را در پرورش نسل تازه و تولید آثار متفاوت موثر دانست.

حسین قاسمی‌ جامی درباره اهمیت تعدد جشنواره‌های مختلف برای جذب نیروهای جوان گفت: فیلمسازانی که ایده‌های نو و خلاق برای خلق آثار دارند، اغلب جوانانی هستند که مجالی برای ارایه و عرضه کارهایشان ندارند، برگزاری جشنواره‌ها می تواند برای آنها فرصتی فراهم کند که بتوانند مورد قضاوت قرار گیرند و خودشان را محک بزنند.

وی ادامه داد: البته این جشنواره ها تنها جایی برای ارایه آثار فیلمسازان جوان نیست، بلکه بیشتر محل ارایه روش‌های نو و خلاق است که محدودیت سنی ندارد.

این کارگردان افزود:‌ این جشنواره ها می توانند راهی برای ورود به بازار کار سینمای حرفه ای باشند، اما در صورتی این ورود می‌تواند مفید باشد که فیلمساز درگیر نگاه های تولیدی صرف و سودجویانه نشود و کارش را با تعصب و خلاقیت قبلی انجام دهد.

قاسمی جامی یادآورشد: اغلب دیده می‌شود فیلمسازی در جشنواره‌های گوناگون آثاری را ارایه کرده که مورد توجه قرار گرفته است و او می‌تواند نگاه جدیدی را وارد سینما کند، اما متاسفانه وقتی وارد می‌شود مجبور به ساخت محصولاتی که نگاه ساده انگارانه دارند می‌شود و دیگر از آن همه شور و اشتیاق برای خلق آثار تازه خبری نمی‌شود. این آسیبی است که روند تولید به فیلمساز وارد می‌کند و نگاه کاسبکاری را به نگاه نو ترجیح می‌دهد.

فراهنگ**۹۲۶۶