قورباغه‌ای که برای تولد نوزادانش، آنها را بالا می‌آورد!

به گزارش گروه وبگردیممتازنیوز، جانوران مختلف، روش‌های متفاوتی برای تولید مثل دارند. به طور مثال نوعی قورباغه، تخم‌ها را داخل معده خود نگه می‌دارد و قورباغه‌های تازه به دنیا آمده را از دهان خود خارج می‌کند. به همین سبب هم به این نوع قورباغه، نوزاد در شکم (Rheobatrachus silus) گفته می‌شود. البته تا اطلاع ثانوی،‌ باید فقط از فعل‌های قبل در مورد این جانور استفاده کرد.
قورباغه‌های نوزاد در شکم، در سال ۱۹۸۳/۱۳۶۲، یعنی درست ۳۰ سال پیش، به سبب از دست دادن محل زندگی خود،‌ منقرض شدند. اما حالا، دانشمندان با استفاده از رویان‌های منجمدشده، قورباغه اولیه‌ای به وجود آورده‌اند،‌ با این هدف که قورباغه‌های نوزاد در شکم را دوباره به طبیعت بازگردانند.

قورباغه نوزاد در شکم، در واقع تنها گونه جانوری شناخته‌شده‌ای است که زایمان را از طریق دهان انجام می‌داده است. این موجود، بعد از تخم‌گذاری، تخم‌های خود را می‌بلعیده و آن‌ها را داخل معده خود نگه می‌داشته تا بعد از حدود ۶ هفته که نوزادها متولد می‌شدند، ‌آن‌ها را برگرداند.

مایکل آرچر و همکارانش در دانشگاه نیوساوت ویلز، واقع در سیدنی استرالیا، هسته سلول‌های قورباغه‌هایی را که حدود ۴۰ سال پیش منجمد شده‌اند، جدا کردند. سپس آن‌ها را به تخم‌های گونه تازه‌ای از قورباغه به نام Mixophyes fasciolatus وارد کردند. بدین ترتیب، سلول‌های اولیه چندین بار تکثیر و تقسیم شدند،‌ یعنی همان اتفاقی که هنگام به وجود آمدن رویان می‌افتد. نتیجه این مطالعه برای اولین بار در کنفرانس TED در واشنگتن با عنوان بازگرداندن از انقراض،‌ ارائه شد.
اما در بین این همه جانور منقرض‌شده، چرا دانشمندان می‌خواهند این قورباغه را به زندگی برگردانند؟ به چند سبب، اول این که در بین پروژه‌های بازگرداندن از انقراضی که در حال اجرا می باشند، قورباغه نوزاد در شکم، دارای دی.ان.ای ساده‌تری است. همچنین، نمونه‌های منجمدشده از سلول‌های آن وجود دارد. به علاوه، خویشاوندان بسیار نزدیک آن هنوز روی زمین زندگی می‌کنند و می‌توانند تخم‌های خود را در اختیار این پروژه بگذارند.
در مقابل، به طور مثال ببرهای تاسمانی، گونه منقرض‌شده دیگری که آرچر دوست دارد به طبیعت برشان گرداند، نمونه‌ای بسیار دشوار خواهند بود، چون هیچ خویشاوندی ندارند که هنوز زنده باشد. به علاوه، رویان‌های قورباغه در تخم‌ها با هورمون‌ها و سیستم ایمنی بدن مادر میزبان مواجه نخواهند بود،‌ در حالی که در بدن یک پستاندار، این عوامل،‌ روی جنین موثر می باشند.
آرچر امیدوار است که بتواند قورباغه‌هایی که به حیات بازمی‌گرداند را در یک آکواریوم بزرگ کند، اما ممکن است لازم داشته باشند بدن یک قورباغه مادر را برای رشد رویان‌ها داخل تخم بازسازی کنند.