آرم استرانگ وقتی پا به کره ماه گذاشت نمی دانم چه احساسی داشت! زمانیکه بر کلوت لوت پا میگذاری و دور دست افق را می نگری و عمق سکوت را با تمام وجود حس میکنی، بیان آن لحظه در توان قلم نگنجد. “گذری بر جای پای محمل سواران کویر”(مجله دوستداران شکار و طبیعت شماره ۶۶) بیان احساس نگاهی است که از این منظر توصیف گردیده
خودتان ببینید و قضاوت کنید…
برای اینکه قضاوت کنید توصیه میکنم حوصله به خرج دهید و مطلب عقده دل بگشاییم را بخوانید .
به عنوان کارشناس حفاظت بعد از پنج سال سری به مناطق زدم چراکه مدتی بود از اوضاع و احوال بی خبر بودم. از جمله این مناطق :کالمند – دره انجیر – سیاهکوه اردکان و منطقه بافق بود . از آهوان کالمند و از جمعیت انبوه کل و بزها و قوچ ومیش های بافق – دره انجیر و سیاهکوه خبری نبود. از همه جا بدتر بافق – کالمند و دره انجیر بود، اگر چه زحمات طاقت فرسای چند ماهه اخیر سید موسوی (مسئول دره انجیر) و عزیزی (مسئول سیاهکوه) را نمیتوان نادیده گرفت لیکن جلو ترکیدن بغض ناشی از این همه کشتار بی رحمانه مشتی جنایتکار را که از بی کفایتی مدیریت های سازمان استفاده کرده و زحمات چندین و چند ساله را به باد داده اند نیز، نمیتوان گرفت . بیایید باهم در این کشتار هولناک اشکی بریزیم و به مسئولین آن بگوییم دست مریزاد…
zistboom.com
سرگرمی
salam. doosti migoft ke ensan bi rahmtarin mojoode roye zamin ast ba didane in aks motevaje misham ke in matlab door az vagheiat nist.jaye basi afsoos
سلام چه بگویم جگرم از این کار آتش گرفت
Hey, that post leaves me feeling folosih. Kudos to you!