ماجرای بال درآورن بازیکنان لیگ یک!

تماشا: در این یکی دو سالی که پایگاه اینترنتی های فراوانی بازی های لیگ یک را به صورت دقیقه به دقیقه پخش می کنند، اتفاقات عجیب دقایق پایانی این بازی ها نمود بیشتری پیدا کرده است.

رد و بدل شدن گل های فراوان در دقایق پایانی، به ویژه در هفته های آخر از ویژگی های سوال برانگیز لیگ یک است. همان لیگی که هر کسی برای اولین بار پایش به آن وا می گردد، فریادش به هوا برمی خیزد. همان لیگی که افشین پیروانی، یحیی گل محمدی، داریوش یزدانی و مجتبی تقوی به صراحت از رواج دوپینگ در آن پرداه برداشته اند و کک کسی هم را نگزیده که هیچ، بعضی از این مربیان هم به سبب «اظهارات خلاف واقع علیه سلامت لیگ یک!» محروم شدند.

در تازهترین اعتراضات، افشین پیروانی که در این فصل روی نیمکت سنگ آهن بافق نشسته، از وزیر ورزش برای نجات لیگ یک کمک خواست و مدعی شد دوندگی بازیکنان بعضی از تیم ها فراتر از استاندارد است.

 پیروانی می گفت: «فدراسیون، سازمان لیگ و کمیته دوپینگ باید کاری کنند وگرنه من که نمی توانم داخل رختکن تیم ها دنبال قرص و آمپول بگردم!»

چند هفته قبل بود که بهمن فروتن نیز در همین باره صحبت کرده بود. او بعد از باخت تیمش، مس رفسنجان، به شهرداری یاسوج در کنفرانس خبری گفت: «به شهرداری باختیم چون بازیکنان این تیم در نیمه دوم بال درآورده بودند، همانطورکه به برق نباخته بودیم چون بازیکنان برق بال درنیاورده بودند.»
«بال درآوردن» در نیمه دوم، اتفاق رایجی در لیگ یک است و معمولا تیم هایی که در دقایق پایانی راندمان بالاتری دارند، همیشه شانس بیشتری برای صعود به لیگ برتر دارند.

تیم هایی که زهر خود را در دقایق پایانی بازی می ریزند؛ زمانی که بازیکنان تیم های حریف خسته می شوند و آمادگی بدنی شان به طور طبیعی افت می کند، دوندگی بالای بازیکنان این تیم ها به کمکشان می آید.

در جدول زیر، نتایج ۵ تیم برتر هر گروه، بدون در نظر گرفتن ۱۵ دقیقه پایانی بازی ها محاسبه شده است. تغییرات در امتیازهای مدعیان، کاملا مشخص است.