جام جم آنلاین: گوشمان پر است از خبرهای خوب، دهانمان شیرین است از طعم خوش اتفاقات دلچسب، اما دستمان خالی است. دستمان خالی است چون سلسله‌وار، خبرهایی به ما می‌رسید که مثل حباب، سست و بی‌پایه بود؛ یک تلنگر که به این حباب‌ها خورد، از هم پاشید.نمی دانم چرا به این حباب‌ها دل خوش کرده بودیم، با اینکه می‌دانستیم معمولا در حوزه زنان اتفاق بزرگی که معجزه کند، روی نمی‌دهد.
ما رسانه‌ای‌ها دیده بودیم که هرگاه برنامه‌ای برای بهبود شرایط زندگی زنان نوشته می‌شود یا آنقدر خام است که خیلی زود مخالفان زیر بار انتقادها له‌اش می‌کنند، یا وقتی پخته است، عزم جزمی برای به ثمر نشاندن آن وجود ندارد.
اما با این حال دوباره نوشتیم که بزودی ساعت کاری زنان شاغل کم می‌شود تا آنهایی که همسر و فرزند معلول یا بیمار صعب‌العلاج دارند یا خودشان خانواده را سرپرستی می‌کنند، امیدوار باشند که ساعت کارشان از ۴۴ ساعت در هفته به ۳۶ ساعت می‌رسد.
ولی این نیز یک حباب بود که ما بیهوده روی دیوارش یادگاری نوشتیم. این حباب دیروز ترکید و این خبر را به گوشمان رساند که این طرح به محض مطرح شدن در هیات وزیران از دستور کار دولت خارج شد تا در کنار سایر طرح‌های از دستور خارج شده، بایگانی شود و گرد فراموشی رویش بنشیند.
حالا ما مانده‌ایم با خبری که نوشتیم و مردمی که امیدوارشان کردیم. مرکز امور زنان در چند سال اخیر همواره گزارش عملکردهایی داده تا تحسین همگان را برانگیزد اما آنچه که در جامعه لمس می‌شود نه اتفاقات تحسین برانگیز، بلکه تکرار همان شرایط و دشواری‌های قبل برای زنان است.
برای همین است که ما استنباطمان بر درجا زدن در حوزه زنان است با این تفاوت که حالا اخبار مربوط به زنان رسانه‌ای می‌شود تا اقدامات، بزرگ‌تر و پرابهت‌تر به نظر برسد.
برای یک رسانه، دروغگویی بدترین و ناخوشایندترین صفت است، برای یک نهاد دولتی نیز طرح های بدون اجرا؛ اما حالا هم این برچسب به ما رسانه‌ها چسبیده و هم آن اشکال به این نهاد دولتی.
هر چند برای ترمیم اعتمادها دیر نیست. شاید این راه خوبی باشد که مرکز امور زنان به جای در بوق و کرنا کردن طرح‌هایی که هنوز عاقبتشان معلوم نیست، به انجام کارهای پژوهشی روی بیاورد تا بلکه از دل نتایج حاصل از پژوهش، طرح‌های پخته و مفید به حال زنان بیرون بیاید .
مریم خباز – گروه جامعه
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version