مزار پدر دوبله ایران سنگ قبر ندارد

به گزارش بی باک به نقل از ایسنا، سینماگران در آستانه‌ی روز سینما به قطعه هنرمندان رفتند و با حضور در مزار اهالی سینما و اهدای شاخه گل، یاد آنها را گرامی داشتند اما در این حضور، بی‌نام و نشان بودن مزار پدر دوبله‌ی ایران جلب توجه می‌کرد.

علی کسمایی که نقش بسزایی در شکل‌گیری دوبله در ایران داشته است، ششم تیر ماه درگذشت و پیکرش هشتم تیر ماه در قطعه‌ی هنرمندان به خاک سپرده شد و در حال حاضر مزارش تنها با تابلوی موقتی که روز خاکسپاری نصب شده است، مشخص می‌شود.

کسمایی متولد ۱۲۹۴ و فارغ‌التحصیل رشته‌ی اقتصاد از دانشگاه تهران بود. او از سال ۱۳۲۹ فعالیتش را در زمینه‌ی دوبله آغاز کرد و برای نخستین‌بار در سال ۱۳۳۳ به‌عنوان سرپرست گویندگان فیلم «شاهزاده‌ی روباهان» را دوبله کرد.

او که به‌عنوان «پدر دوبله ایران» معروف است، سرپرستی دوبلاژ «شازده احتجاب»، «شطرنج باد»، «ملکوت»، «هجرت»،‌ «پرواز در شب»، «هزاردستان»، «سربداران»، «آخرین پرواز»، «این خانه دور است»، «سال‌های جوانی»، «اتاق یک»، «حکایت آن مرد خوشبخت»، «کمیته‌ی مجازات» و «هور در آتش» و فیلم‌های خارجی «دکتر ژیواگو»، «بانوی زیبای من»، «آوای موسیقی» و «هملت» را در کارنامه‌ی هنری‌اش ثبت کرده است.

به شواهد و تاریخ، بسیاری از مدیران دوبلاژ و گویندگان مطرح که هم‌اکنون مشغول کار هستند، از شاگردان این هنرمند محسوب می‌شوند، چنان‌که ابوالحسن تهامی‌نژاد ـ از دوبلوران پیش‌کسوت ـ درباره‌ی کسمایی به ایسنا گفته بود: «کسمایی استاد همه‌ی ماست و ما دوبله را با ایشان شروع کردیم. آقای کسمایی در همه‌ی ما تأثیر داشته و فیلم‌های خیلی خوبی را دوبله کرده است، که به‌خوبی آن‌ها را می‌فهمیده و می‌دانسته چه کاری باید انجام دهد.»

علی کسمایی تا پایان عمرش تنها زندگی کرد و بستگان درجه یکی نداشت.