نویسنده تلاش کرده که نکات مختلفی را مطرح کند تا بخت عارف را در بین سیاستمداران پیشین بیازماید و در این گزارش پست معاون اولی در دولت های قبل یعنی دولت های هاشمی و خاتمی را تشریفاتی وآرام و بی سروصدا معرفی کرده است اما برعکس در دولت احمدی نژاد، تلاش معاونان آن به خصوص محمد رضا رحیمی را در جهت ایجاد حاشیه بیشتر ارزیابی کرده است…
نشریه آسمان در این گزارش، به دوره معاون اولی دولت های هاشمی و خاتمی یعنی آقایان حسن حبیبی و محمدرضا عارف، به طور گذارا اشاره کرده و در کل مطلب نمی توان خبری از یک دادگاه یا پرونده یا حاشیه سازی و مشکل برای این افراد، مطلبی را پیدا کرد و به این معناست که گویا تمام دوران ۱۶ ساله دولت های هاشمی و خاتمی بدون دردسر وحاشیه بوده و معاون اول هم بدون دردسر وحاشیه روزگار سپری کرده است اما به محض آن که به دوره احمدی نژاد می رسد، خبری از آرامش نیست و یکسره با حاشیه های بسیاری در دوره دکتر داوودی، رحیم مشایی و محمدرضا رحیمی مواجه می شود.
سوال این است که با آرام نشان دادن دوره ۱۶ ساله هاشمی و خاتمی و حاشیه ساز و پر دردساز نشان دادن دوره احمدی نژاد، قصد اثبات چه موضوعی را دارند و چه پیامی را می خواهند به مخاطب اعلام کنند.
این موضوعات و به خصوص کل مطالبی که در مورد محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور فعلی آمده، در زمان انتخابات ریاست جمهوری، به طور کامل مطرح شده و تقریبا در هر دادگاه یا هر جریان سیاسی، به این نکات اشاره می کنند.
در این زمینه این سوال مطرح است که آیا قصد نویسنده اسمان، بزرگنمایی و تجلیل از معاون اولی دکتر عارف، نامزد احتمالی اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری است؟ آیا نشریات اصلاح طلب قصد دارند تا به این وسیله، به طور مستمر و به هر بهانه ای از دکتر عارف یاد کنند و دوره مسوولیت رحیمی را با دوره مسوولیت عارف مقایسه کنند؟
اگرچنین باشد نمی توان از کسی که آرام و بی سروصدا آمده و رفته انتظار اثرگذاری بر شرایط کشور در مقطع حساس کنونی گذاشت. عارف در دوره ای که به قول اصلاح طلبان هر ۹ روز یک بحران تازه آفریده شده، هیچ نگفته و هیچ اثری نداشته وآرام و بی حاشیه به کار تشریفات مشغول بوده و حتی در دوره وزارت خود در وزارت مخابرات و پست و تلگراف، کار مهم واثرگذاری نداشته است.
براین اساس، اگر برای بزرگنمایی عارف و سکوت و آرامش وی چنین می نویسند؟ باید گفت که با بزرگنمایی حاشیه های دولت احمدی نژاد و ماجراهایی که برای آقای رحیمی ایجاد شده، نمی توان برای شاگرد اول سال ۱۳۴۸ دانشکده فنی افتخاری ایجاد کرد!
نکته دیگری که به نظر می رسد نشریه آسمان احتمالا به آن توجه داشته این موضوع است که شاید اگر رحیم مشایی معاون اول احمدی نژاد می شد، این حاشیه ها به شدت کاهش می یافت و عملکرد دولت و گردش کار هیات دولت و جلسات آن نیز بهتر از این امکان پذیر بود و این همه حاشیه سازی و موضوع مدرک تحصیلی و اختلاس و حلقه کرج و بیمه و فاطمی و… نیز ایجاد نمی شد.
در این صورت، باید بلافاصله این نکته مطرح شود که همسویی جریان اصلاح طلب با گروه انحرافی، در برخی مقاطع تاریخی و در مورد برخی مسائل، چرا ایجاد می شود و چه وجه اشتراکی بین آنها وجود دارد که آنها را در برخی مسائل به هم نزدیک می کند؟ آیا برای رسیدن به قدرت واجماع نظر و سیاست ورزی، هر کاری امکان پذیر است و می توان با منتقد دیروز، بر سر یک سفره نشست و برخی مسائل را حل کرد و برخی افراد را بزرگ کرد و آدرس و علامت داد که بیایید بر روی آقای عارف و… سرمایه گذاری کنیم؟!
نکته دیگر این است که وقتی در دوره انتخابات، چنین مسائلی با حرارت بسیار مطرح می شود، اکنون کمتر از یک سال به انتخابات ریاست جمهوری مانده، چه علامت مهمی واجب تر از موضوع آقای نامزدی عارف وجود دارد که نشریه ای مانند آسمان به آن بپردازد؟
این نشریه سعی کرده در یک گزارش به تمام معاون اول های ریاست جمهوری کشور در ۲۴ سال گذشته بپردازد و از آن جا که در آمریکا و روسیه و بسیاری از کشورها، معاون اول بلافاصله بعد از پایان دولت، وارد عرصه انتخابات می شود. در نتیجه لازم است که به سوابق معاون اول های ۲۴ سال گذشته بپردازند.
از نظر نشریه آسمان، فقط یک تن معاون اول امکان رئیس جمهور شدن دارد. زیرا اولین معاون اول که ۱۲ سال و نیمی از این دوران را گذرانده و در موارد بسیاری مورد توجه صفحه گل آقا بوده، اکنون بیمار هستند که خدا به ایشان عافیت دهد. می ماند دکتر داودی که خیلی آمارهای اشتباه داده و شانس زیادی برای نامزدی در انتخابات ندارد. رحیمی هم باید اول ثابت کند که مدرکش درست است و حاشیه ها را کم کند و مورد توجه اصولگرایان است و طبیعی است که نتیجه ای نمی گیرد و اصولا چون احمدی نژاد رئیس جمهور شده وی معاون اول شد وگرنه درهیچ دولتی چنین شانسی نداشته است. پس می ماند فقط یک نفر و آن هم آن است که ما می گوییم. همه توجه کنند: دکتر عارف !
به نظر می رسد در این بررسی نشریه آسمان که البته از نظر نگارش یک گزارش تفضیلی، انصافا نکته دار و عالی است، یک مغلطه اساسی وجود دارد و آن این نکته است که در ایران، انتخاب نامزدهای ریاست جمهوری از بین معاون اول ها انجام نمی شود و همین موضوع تشریفاتی بودن باعث شده که نفر معاون اول جدی گرفته نمی شود و حتی اگر آقای عارف پر قدرت و فعال تر از جناب دکتر معین وارد عرصه شوند بازهم بعید است که در این مقطع شانسی داشته باشند.
براین اساس بهتر است که نسبت به پروژه معاون اولی ها، خیلی دلخوش نکنند. شاید اگر پروژه شهردارها یا وزرای کشور را پیگیری کنند بهتر باشد.
نشریه آسمان در ابتدای این گزارش نوشته است:
محمدرضا رحیمی این روزها بیش از دیگر اعضای دولت، تحت‌فشار است. گویی او یک تنه بار این دولت و تمام انتقادات او را یک‌جا حمل و تحمل می‌کند. در تاریخ معاونین اول روسای جمهور پس از انقلاب، هیچ معاون اولی مانند محمدرضا رحیمی حاشیه‌ساز نشد. هیچ‌کدام اینچنین زیر تیغ تیز منتقدان قرار نگرفت. هیچ‌یک از آنها چنین پرآوازه نشد. چرا؟ و در بخش دیگری از گزارش آمده است: دوران خاتمی با همه فراز و نشیب‌هایش طی شد بی‌اینکه عارف حاشیه‌ای بسازد یا کسی به او اتهامی بزند یا جنجالی برعلیه‌اش برپا کند. احمدی‌نژاد که رئیس‌جمهور شد ماجرایی دیگر اتفاق افتاد. تقریبا اغلب یا تمام وزرای احمدی‌نژاد و خصوصا خود او، هیچ تجربه‌ای از کابینه جلسات آن نداشتند. پس او از عارف خواست بر جای خود بماند و جلسات را در غیاب او بچرخاند. چند روزی نیز چنین طی شد. گویی عارف تکلیف و وظیفه داشت که در آغاز ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد با او همکاری کند. اما او پیشنهاد احمدی‌نژاد را برای پذیرفتن معاونت اول رد کرد. فقط چند روزی در کابینه ماند و بعد از آن جای خود را به پرویز داودی داد.
به عبارت دیگر، نشریه آسمان تلاش دارد نشان دهد که عارف مورد توجه احمدی نژاد و اصولگرایان بوده و در ابتدای دولت وی مسوولیت برگزاری جلسات دولت را به عهده داشته است . به این معنی که در حد رئیس دولت است و شایسته است چون مورد توافق همه جناح های درون نظام از اصلاح طلب تا اصولگراست و بهتر است که همه به این فرد توجه کنند…
بولتن نیوز