جمعه ۱۹م آبان ۹۱ به نقل از باشگاه خبر نگاران جوان در پورتال خبری ممتاز نیوز انتشار یافته است،
برگ دیگری از پرونده ترور منافقین از زبان خانوادههای قربانیان ترور/
برادر شهید نظری گفت: تنها چیزی که از پیکر برادرم باقی مانده بود یک جمجمه و یک عدد استخوان شانهاش بود.
علیرضا نظری برادر شهید داود نظری در گفتگو با خبرنگار ما گفت: شهید نظری به همراه دیگر هم رزمانش با ۵ ماشین که حاوی مهمات جنگی بود از شهر قروه در نمودستان به سمت سنندج در حرکت بوند که ناگهان توسط منافقین محاصره میشوند.
وی افزود: برادرم از دوستانش میخواهد تا با ترک محل متواری شوند، و خودش پشت تیر بار دوشکا مینشیند تا حمله تروریستها را دفع کند و توسط آن جنایتکاران به شهادت میرسد و از جزئیات نحوه شهادتش بیخبر هستم.
نظری ادامه داد : برادرم از سال ۵۹ تا ۸۲ مفقود الاثر بود و پدر و مادرم بارها برای یافتن نشانی از او چند بار به نمودستان رفتند تا شاید بتوانند خبری از فرزندشان بگیرند که تلاش آنها بینتیجه ماند.
نظری اظهار داشت: برادرم هنگام شهادت ۱۹ ساله بود و در ابتدا به استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و پس از آغاز جنگ به جبهه رفت.
وی افزود: ظهر یکی از روزهای مرداد ماه سال ۸۲ وقتیکه از محل کار به منزل آمدم متوجه حضور همه اهالی خانواده شدم که با گریههایشان مرا نگران نمودند که در جواب گفتند پیکر برادرت پیدا شده است.
برادر شهید در پایان خاطر نشان نمود: بعد از ظهر همان روز پیکر برادرم به پزشکی قانونی برده شد که ما نیز برای دیدن پیکر پاکش به آنجا رفتیم اما تنها چیزی که از برادرم باقی مانده بود یک جمجمه، یک عدد استخوان شانهاش بود.
انتهای پیام/
باشگاه خبرنگاران