بخش هایی از این توضیحات که شامل برخی ناگفته های محسن خلیلی از تجربه مصادره سهام شرکت بوتان است را بخوانید:
• انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید، انقلابیون به طور کلی،تحت تعلیم هایی قرار گرفتند که این آموزش ها تا حدودی از ادبیات چپ گرایی الهام می گرفت. علاوه براین، دیدگاه هایی که حزب توده ایران از شهریور ۱۳۲۰ تا وقوع انقلاب ترویج داده بود، جو نامساعدی را علیه کارآفرینی و سرمایه داری حاکم کرده بود ویک عامل دیگر، فقر عمومی مردم بود که در پایین بودن سرانهGDP نمود می یافت. مردم خود را با طبقه سرمایه داران مقایسه می کردند و این مقایسه به تدریج به شکل گیری کینه توده مردم نسبت به سرمایه داران دامن زد .پیش از انقلاب تجمل گرایی در ایران رسوخ یافت وعامل مقایسه در ذهن ها بیش از همیشه رنگی تازه گرفت.
• انقلاب ما انقلاب اسلامی بود ومکتب اقتصادی پس از انقلاب نیز کتاب”اقتصاد نا” بود و اساسا، سرمایه داری آن گونه که باید و شاید از سوی اقتصاد دانان آن دوران تجویز نمی شد. پس از انقلاب این تصور وجود داشت که سرمایه داران زمانه، مرتبط به خاندان پهلوی هستند و به تحکیم این رژیم کمک کرده اند. هرآینه ارتباطی و پیوندی میان سرمایه دار و رژیم پهلوی می یافتند، این رشته ارتباطی به مصادره منتهی می شد.
• پرونده های عدیده ای برای واحد های تحت مدیریت من در دادگاه انقلاب تشکیل شد که وقت بسیارزیادی را از من گرفت تااینکه سرانجام تبرئه شدم . من از این نگرش که مصادره، یکی از پدیده های انقلاب می تواند باشد، راضی نبودم اما این اتفاق را طبیعی می دانستم.
• برای آن که بتوانیم، سرپا بمانیم، خانه های شخصی خود را فروختیم و صرف پرداخت حقوق کارگران کردیم . من تصورمی کنم که شاید حدود ۱۳ ملک مسکونی، توسط شرکای مجموعه تولیدی ما، برای سرپا نگاهداشتن شرکت فروخته شد. ما شرکت را سرپا نگاه داشتیم چرا که می دانستیم این وضعیت گذراست.ودراین مدت به تلاش های حقوقی برای ابطال حکم دادگاه انقلاب ادامه دادیم.فکرمی کنم ۲۵۴ بار در دادگاه شرکت کردیم تا توانستیم شرکت را بازپس بگیریم.
• انقلاب اسلامی با گذشت زمان تجارب بیشتری به دست می آورد و رفتاری متعادل تر نسبت به ملی کردن ها از خود نشان داد؛ تا آنجا که فعالان اقتصادی که علاقمند به فعالیت در کشور بودند در محاکمات و دادگاه ها از خود دفاع می کردند و فعالیت بسیط و گسترده ای را علیه قانون حفاظت ترتیب دادند و توانستند بخش خصوصی را آن طور که باید و شاید مورد حمایت قرار دهند.
• من نمی توانم ارزش کار اتاق ایران و بخش خصوصی و حمایت های بی دریغ مقام معظم رهبری را در متوقف کردن این روند کتمان کنم.به همین دلیل است که پیام کاروتولید ملی برای من اهمیت زیادی دارد.اجازه بدهید نکته دیگری را هم در مورد تلاش های آیت الله خامنه ای عنوان کنم.در دهه ۶۰ ما بسیار مدیون حمایت های ایشان از بخش خصوصی بودیم. زمانی که ایشان در مقام ریاست جمهوری بودند٬با توطئه ای علیه بخش خصوصی مخالفت کردند که می خواست همه چیز بخش خصوصی را دولتی کند.
• در اوایل انقلاب، خدمت امام نیزمشرف شدیم ورفتار های ناخوشایند ان دوران با بخش خصوصی را عنوان کردیم و ایشان حمایت محض خود را اعلام کردند. من از ایشان پرسیدم که اگر نظر جنابعالی این است که ما واحد های صنعتی خود را به دولت ببخشیم تا دستور حضرت عالی را رعایت کرده باشیم و البته به فیض اعتقادی هم دست یافته باشیم، ما حرفی نداریم. ایشان گفتند به هیچ وجه چنین چیزی نیست. مالکیت خصوصی در اسلام محترم شناخته می شود. و هرکس که رفتار خلافی را مرتکب شود، عزل خواهد شد که چنین هم شد. ما هم از سوی امام حمایت شدیم و هم از سوی آیت الله خامنه ای.
• لازم است که برای حق شناسی به تلاش های صمیمانه آقای”علینقی خاموشی” رییس وقت اتاق بازرگانی و هیات رییسه وقت اشاره کنم.همین الان هم پرچم توسعه کشور وبخش خصوصی در اتاق بازرگانی برافراشته است.
۳۹۳۹
دانلود
خبرآنلاین