نمایشگاهی به وسعت یک سال هنری

این گالری‌ها که نمایشگاه‌های بزرگ و گاه کوچکی را در دل خود جای دادند مامنی برای آثار تجسمی ایران و در مواردی سکوی پرتابی برای ورود آنها به عرصه بین‌المللی بودند، چرا که بسیاری از هنرمندان و کارشناسان هنری معتقدند که به‌واسطه حمایت برخی گالری‌دارها هنرمندان داخلی فرصت حضور در نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های بین‌المللی را به دست می‌آورند.

امسال برای اولین بار نمایشگاهی در خانه هنرمندان ایران دایر شده که برآیند کار یکساله گالری‌دارها در زمینه نمایش آثار هنرمندان را به نمایش گذاشته است.

این نمایشگاه که عنوان «سال ۱» را دارد و از دوازدهم تا بیست و یکم شهریور در هفت نگارخانه خانه هنرمندان برپاست، قصد دارد در زمینه نقاشی و مجسمه آثار هنرمندانی که در طول یک‌سال در قالب نمایشگاه انفرادی به نمایش در آمده است در دل خود جای دهد و با نمایش تمامی آثار در یک نمایشگاه جامع به معرفی هر چه بیشتر آنها بپردازد.

آثار فیگوراتیو ۷۷ نقاش

به گفته سمیرا محمودی، دبیر اجرایی نمایشگاه «سال ۱»، با توجه به گستردگی آثار هنرمندان در بخش تجسمی امسال تنها به دو شاخه نقاشی و مجسمه می‌پردازیم و در سال‌های آینده دیگر شاخه‌های این هنر را در نظر می‌گیریم.

بر این اساس این دوره از نمایشگاه شامل بهترین آثار هنرمندان نقاش و مجسمه‌ساز پیشکسوت و پیشرو است که در یک سال گذشته آثار خود را در سطح گالری‌های تهران به نمایش گذاشته‌اند.

وی ادامه می‌دهد: رویکرد کلی این نمایشگاه حضور تمامی گالری‌هاست که با یک گزینش آثار هنرمندان برای ورود به این نمایشگاه سالانه انتخاب شده‌اند. به طوری که در این دوره ۷۷ نقاش آثار فیگوراتیو و آبستره خود را در کنار مجسمه‌های ۱۴ مجسمه‌ساز به نمایش گذاشته‌اند، چرا که موضوع و نگاه اصلی ما آبستره و نگاه انتزاعی است و از تمامی هنرمندان، آثاری با این رویکرد برگزیدیم.

دبیر اجرایی این نمایشگاه می‌افزاید: در بخش مجسمه، موضوع خاصی را در نظر نگرفته‌ایم. با توجه به حجم کم نمایشگاه‌های مجسمه، تنها تعداد کمی از هنرمندان این عرصه حضور دارند و در واقع می‌توان گفت حجم بیشتر نمایشگاه را آثار نقاشی شامل می‌شود.

با توجه به تعداد گالری‌ها و نگارخانه‌های شهر تهران و با یک حساب سرانگشتی می‌توان به تعداد آثار به نمایش درآمده در طول یک‌سال گذشته پی برد که اگر حتی یک اثر نیز از این نمایشگاه‌ها در این نمایشگاه حضور ‌داشت تمام ساختمان خانه هنرمندان و دیوارهایش باز هم پاسخگو نبودند.

سمیرا محمودی در این باره می‌گوید: با توجه به گستردگی نمایشگاه‌ها در طول سال ما از بین آثار به نمایش درآمده گزینش‌هایی را صورت دادیم و درنهایت با همکاری برخی گالری‌دارها از ۷۷ هنرمند برای حضور دعوت به عمل آوردیم، البته در این میان بدون دخالت گالری‌دارها دعوت‌هایی نیز به‌طور مستقیم از خود هنرمندان داشتیم.

او در بخش دیگری از صحبت‌های خود به حضور هنرمندان جوان و پیشکسوت در این دوره اشاره می‌کند و می‌گوید: ما در اولین نمایشگاه «سال ۱» میزبان آثار هنرمندانی چون یعقوب امدادیان، سعید امدادیان، معصومه مظفری، امین نوارنی، علی اکبر صادقی، محمد حسین عماد، کامبیز شریف، کورش گلناری، علی اتحاد، رضا پناهی، سمیرا اسکندرفر و… هستیم. همچنین در این دوره از نمایشگاه از هر هنرمند یک یا دو اثر را به نمایش گذاشته‌ایم اما در کاتالوگ، آثارشان به صورت کامل چاپ شده است.

نکوداشت نعمتی شریف و منصوره حسینی

وقتی هنرمندی فوت می‌کند اولین اتفاق هنری که رخ می‌دهد برپایی گرامیداشت و نکوداشتی برای اوست، در واقع این اتفاق، رسمی در جریانات شکل گیری برنامه‌های هنری در هر شاخه‌ای شده است.

بر این اساس، نمی‌توان نمایشگاه «سال ۱» را نیز از این روند مستثنی دانست به طوری که برگزارکنندگان آن قصد دارند این دوره از نمایشگاه را به یادبودی برای بیژن نعمتی شریف و منصوره حسینی که بتازگی از دنیا رفته‌اند؛ اختصاص دهند.

محمودی در این باره می‌گوید: این دوره گرامیداشتی خواهد بود برای این دو هنرمند به طوری که ما از نعمتی شریف آثاری را نیز به نمایش در خواهیم آورد و در کاتالوگ نمایشگاه نیز یادی از این دو هنرمند برجسته خواهیم داشت.

کمک «سال ۱» به گالری‌های تهران

یعقوب امدادیان، هنرمند برجسته نقاشی که آثارش در این نمایشگاه بر دیوارهای خانه هنرمندان در معرض دید عموم قرار گرفته است، درباره این نمایشگاه می‌گوید: به نظر من چیدمان عالی آثار و انتخاب کارها بخوبی انجام گرفته بود و در مجموع می‌توان گفت نمایشگاه خوبی برگزار شده است.

این نقاش پیشکسوت، برگزاری نمایشگاه «سال ۱» را اتفاق نو و خوبی از سوی برگزارکننده می‌داند و ادامه می‌دهد: نمایش آثار دیده شده در طول یک‌سال درچنین مجموعه‌ای می‌تواند به روند نمایشگاه‌ها و گالرهای مختلف تهران کمک شایانی کند.

افزایش دید بصری مردم

محمودی نیز با اشاره به اهداف برگزاری این نمایشگاه که دربرگیرنده تمامی آثار گالری‌های تهران در طول یک‌سال گذشته است، توضیح می‌دهد: برگزاری این اتفاق هنری در مکانی همچون خانه هنرمندان ایران از یکسو باعث بازدید گسترده مخاطبان می‌شود و از سوی دیگر امکان بهتر دیده شدن آثار هنرمندان را فراهم می‌کند. درواقع نمایش آثار در خانه هنرمندان که مخاطبان خاص و بیشماری دارد هم امتیازی برای دیده شدن آثار هنرمندان و معرفی بیشتر آنها به مردم هنردوست است و هم این‌که امکانی است برای شهروندان که در طول سال امکان بازدید از تمامی گالری‌ها را نداشته‌اند.

حمایت خانه هنرمندان از فروش آثار هنری

یکی از شاخصه‌های مثبت نمایشگاه «سال ۱» بحث فروش آثار هنری است، چرا که از این طریق به چرخه اقتصاد هنر کمک می‌شود و هنر هنرمندان بر دیوارهای خانه‌های ایرانی نصب می‌شود. محمودی دراین‌باره نیز می‌گوید: فروش آثار هنری در این نمایشگاه بسیار مورد اهمیت است به‌طوری که قیمت‌گذاری‌ها آزاد بوده و هر هنرمندی به اختیار خودش بر اثرش قیمت گذاشته است که امیدواریم این نمایشگاه با فروش و استقبال خوبی در این زمینه مواجه شود.

البته بحث فروش بسیار گسترده است و عوامل متعددی چون گالری‌دارها، خریداران و… در این زمینه دخیل هستند به‌گونه‌ای که نمی‌توان بازار داخل و خارج را با هم مقایسه کرد. محمودی می‌گوید: به نظر من در زمینه فروش آثار هنری در اولین دوره نمایشگاه، خانه هنرمندان می‌تواند به عنوان یک قطب مرکزی، حمایت‌های لازم را داشته باشد که علاوه بر این حمایت سلیقه و سواد بصری مخاطب نیز در عرصه فروش آثار بسیار موثر است.

پیوستن خانه هنرمندان به جریان تجسمی کشور

بخش تجسمی نسبت به سایر هنرها در زمینه برگزاری جشنواره و نمایشگاه پیشروتر است به گونه‌ای که در طول سال شاهد برگزاری تعداد بیشماری دوسالانه، جشنواره، نمایشگاه و… هستیم اما همه اینها در کنار هم چقدر می‌تواند به جریان هنری کشور کمک کند؟

دبیر اجرایی نمایشگاه «سال ۱» در این باره می‌گوید: اضافه شدن برگزاری این نمایشگاه در کنار دیگر اتفاقات هنری در عرصه تجسمی شاید بتواند روند جدیدی را در نمایش آثار هنری ایجاد کند. من معتقدم در چند سال اخیر گالری ‌ها و مجموعه‌های دولتی فعال‌تر شده‌اند اما در مقابل خانه هنرمندان سکوت کرده است که برگزاری نمایشگاه «سال ۱» به صورت سالانه حرکت خوبی از سوی این خانه است. این اقدام خانه هنرمندان پیوستن به جریانی است که هم‌اکنون در بخش تجسمی کشور جاری است.

سحر طاعتی – جام‌جم