هر شب با قرآن/آمد از آفاق یاری مهربان

حکایت زیر از مثنوی گویی در تفسیر همین آیه آمده است:

 آمد از آفاق یاری مهربان      یوسف صدیق را شد میهمان
کاشنا بودند وقت کودکی      بر وسادۀ آشنایی متکی       
یاد دادش جور اخوان و حسد      گفت آن زنجیر بود و ما اسد         
عار ناید شیر را از سلسله      ما نداریم از رضای حق گله      
بعد قصه گفتنش گفت ای فلان       هین چه آوردی تو ما را ارمغان        
گفت من بس ازمغان جستم تو را       ارمغانی در نظر نامد مرا                     
    زیره را من سوی کرمان آورم       گر به پیش تو دل و جان آورم            
 نیست تخمی کاندرین انبار نیست       غیر حسن تو که آن را یار نیست          
آینه آوردمت ای روشنی      تا ببینی روی خود یادم کنی  
آینۀ هستی چو باشد نیستی      نیستی بگزین گر ابله نیستی