هزینه ایاب‌و‌ذهاب سالانه ایرانی ها+نمودار

به گزارش ممتازنیوز، هر خانواده ایرانی سالانه بیش از دو میلیون و ۶۲۸ هزار تومان برای حمل‌و‌نقل شامل هزینه رفت‌و‌آمد، خرید وسایل نقلیه شخصی و تعمیرات و سوخت وسایل نقلیه شخصی صرف می‌کند.

آن طور که بانک مرکزی ایران گزارش داده آخرین بررسی‌ها که در سال ۱۳۹۰ انجام شده نشان می‌دهد هر خانواده ایرانی دو میلیون و ۳۰ هزار تومان برای حمل‌و‌نقل خود صرف می‌کند. با توجه به تورم ۲۹٫۵ درصدی این بخش در سال این میزان تا پایان سال گذشته به دو میلیون و ۶۲۸ هزار و ۸۵۰ تومان برای هر خانواده ایرانی رسیده است.

اگر ۲۱ میلیون خانوار ایرانی بخواهند ماهانه این میزان برای حمل‌و‌نقل خود صرف کنند آن وقت در مجموع سالانه ۵۵ هزار میلیارد تومان صرف هزینه رفت‌و‌آمد، خرید وسایل نقلیه شخصی و تعمیرات و سوخت آن شده است.

با در نظر گرفتن این رقم و جمعیت بیش از ۷۷ میلیون نفری ایران می‌توان محاسبه کرد که سالانه هر ایرانی ۷۱۴ هزار تومان بابت ایاب و ذهاب خود خرج می‌کند. این رقم به منزله هزینه روزی حدود دو هزار تومان برای جابه‌جایی ایرانی‌ها است. البته این رقم برای ۳۶۵ روز سال است وگرنه شاید هر ایرانی گاهی برخی روزها بیشتر و گاهی هم برخی روزها کمتر از این میزان صرف کند.

افزایش ۲ برابری هزینه ایاب و ذهاب

به گزارش خبر آنلاین، آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهد که هزینه‌های مربوط به حمل‌و‌نقل خانوار از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۰ بیش از دو برابر رشد کرده است. با وجود این، میزان سهمی که خانوار از کل هزینه خود برای حمل‌و‌نقل صرف می‌کردند از ۱۵ درصد سال ۱۳۸۳ به حدود ۱۲ درصد کاهش یافته است. در واقع با افزایش میزان هزینه حمل‌و‌نقل خانوار، آنها سهم کمتری را برای حمل‌و‌نقل در نظر گرفته‌اند.

در سال ۱۳۸۳ هر خانوار ایرانی بیش از ۹۰۷ هزار تومان برای حمل‌و‌نقل صرف می‌کردند که این رقم آن زمان ۱۵ درصد از کل هزینه‌های خانوار سهم داشت اما در سال ۱۳۹۰ با وجود اینکه خانواده‌های ایرانی بیش از دو میلیون و ۳۰ هزار تومان در سال برای حمل‌ونقل خود صرف کرده‌اند اما این میزان تنها ۱۱٫۷ درصد از کل هزینه آنها بوده است.

موضوع قابل توجه دیگر این است که از سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۸۸ معمولا سالانه حدود ۱۰۰ هزار تومان به هزینه حمل‌ونقل خانوار اضافه می‌شد اما در سال ۱۳۸۹ این رقم افزایش به بیش از ۱۲۵ هزار تومان و در سال ۱۳۹۰ به بیش از ۴۰۰ هزار تومان رسید.

خرید وسیله نقلیه، بیشترین هزینه در حمل‌ونقل 

آن طور که بانک مرکزی اعلام کرده در میان سه مولفه هزینه خرید وسایل نقلیه شخصی، هزینه تعمیرات و سوخت وسایل نقلیه شخصی  و هزینه رفت‌و‌آمد خانوار، بیشترین سهم برای بخش خرید وسایل نقلیه شخصی است.

خانوار ایرانی در سال ۱۳۹۰ به صورت میانگین ۶٫۱ درصد از کل هزینه خانوار خود (معادل یک میلیون و ۶۱ هزار تومان) را صرف خرید وسایل نقلیه شخصی، ۳٫۳ درصد (معادل ۵۶۹ هزار تومان) را صرف هزینه تعمیرات و سوخت وسایل نقلیه شخصی  و ۲٫۳ درصد (معادل ۳۹۹ هزار تومان) را صرف هزینه‌های رفت‌وآمد کرده‌اند.

افت قدرت خرید وسیله نقلیه شخصی

در همین حال، در حالی در سال ۹۰ سهم هزینه وسایل نقلیه شخصی از کل هزینه خانوار شش درصد بود که این رقم  در سال ۱۳۸۳ بیش از ۱۰ درصد بود. در واقع اکنون خانوار ایرانی توانایی کمتری دارد که برای خرید وسایل نقلیه شخصی خود از کل هزینه خانوار خود هزینه‌ای را اختصاص دهد.

تاثیر ناگهانی هدفمندی بر هزینه ایاب‌وذهاب

خانوار ایرانی در حالی که سهم خرید وسایل نقلیه شخصی از بودجه خود را کاهش داده اما برای تعمیرات و سوخت وسایل نقلیه شخصی خود سهم بیشتری را نسبت به گذشته در نظر گرفته است. خانوار ایرانی در سال ۱۳۸۳ تنها دو درصد از کل هزینه خود را صرف تعمیرات و سوخت وسایل نقلیه شخصی می‌کرد اما در سال ۱۳۹۰ این رقم به ۳٫۳ درصد رسیده است.

شاید این موضوع بیشتر از هر مساله‌ای ناشی از اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها باشد. چرا که سهم هزینه تعمیرات و سوخت وسایل نقلیه خانوار نسبت به کل هزینه‌هایش از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۹ تنها ۰٫۳ درصد رشد داشت اما در سال ۱۳۹۰ این میزان افزایش به یک درصد رسید.

رشد ۲٫۶ برابری هزینه رفت‌وآمد

در عین حال در مورد هزینه‌های رفت‌وآمد نیز از نظر درصدی چندان تغییری رخ نداده است. اما میزان هزینه‌ای که خانوار برای رفت‌وآمد‌های غیر از وسایل نقلیه شخصی خود صرف کرده‌اند از ۱۵۳ هزار تومان در سال ۱۳۸۳ به ۳۹۹ هزار تومان در سال ۱۳۹۰ افزایش یافته است. در واقع طی این مدت میزان هزینه خانوار برای رفت‌و‌آمدهای بدون وسایل نقلیه شخصی بیش از ۲٫۶ برابر شده است.

موضوع قابل توجه در این بخش نیز سال ۱۳۹۰ است که با اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها میزان افزایش هزینه رفت‌وآمدهای بدون وسیله نقلیه شخصی خانوار برای اولین بار به بیش از ۱۰۰ هزار تومان رسید. این در حالی است که میزان افزایش هزینه رفت‌وآمد خانوار بدون وسیله نقلیه شخصی در سال ۱۳۸۴ تنها پنج هزار تومان، سال ۱۳۸۵ معادل ۲۲ هزار تومان، سال ۱۳۸۶ معادل ۵۱ هزار تومان، سال ۱۳۸۷ معادل هشت هزار تومان، سال ۱۳۸۸ معادل ۲۷ هزار تومان و سال ۱۳۸۹ معادل ۲۷ هزار تومان افزایش یافته بود.