هشدار سوریه به ماجراجویی نظامی ترکیه

به گزارش ممتازنیوز به نقل از العالم، “عبدالباری عطوان” در سرمقاله القدس العربی با اشاره به این موضوع نوشت: فراخوان رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه برای برگزاری “نشست بحران” با حضور رئیس ستاد مشترک ارتش، وزرای دفاع، خارجه و کشور و رئیس دستگاه اطلاعاتی ترکیه نشان دهنده اهمیت این امر و ضرورت پاسخ به آن است.

عطوان ادامه داد: در چهار دهه گذشته روابط سوریه و ترکیه در مراحل مختلفی شاهد تنش هایی بوده است، اما هرگز این تنش ها به درجه سرنگونی هواپیماها نرسیده است.

وی افزود: ممکن است مقامات سوریه با این اقدام پیام های مختلفی مبنی بر عدم ضعف و هراس نداشتن از جنگ را به طرف هایی ارسال کنند.

عطوان نخستین پیام این اقدام سوریه را هشدار به ترکیه در کمک افراطی به مخالفان سوریه و مسلح کردن آنها به جنگ افزارهای مدرن، و تبدیل خاک آن کشور به گذرگاه ورود افراطیون اسلامگرا به سوریه دانست و گفت: احتمالا سوریه خواست با این اقدام پیامهایی قوی به طرفهای مختلف و نه فقط سوریه برساند مبنی بر اینکه، سوریه ضعیف نیست و از جنگ نمی ترسد.

عطوان افزود: پیام دوم سوریه خطاب به ناتو به ویژه امریکا است تا بدانند که سوریه مانند لیبی نیست و هر گونه اقدام نظامی علیه این کشور، از جمله بمباران هوایی، بدون عواقب نخواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: پیام سوم به برخی از کشورهای عربی، به ویژه اعضای شورای همکاری می باشد که سلاح و تجهیزات مدرن را از طریق ترکیه برای عناصر مسلح در سوریه ارسال می کنند.

عطوان گفت: چهارمین پیام نیز خطاب به افکار عمومی داخل سوریه و تأکید بر این امر است که نظام همچنان یکپارچه و آماده رویارویی با “توطئه بیگانگان” است.

سردبیر القدس العربی در ادامه تأکید کرد: استراتژی اردوغان که براساس تنش زدایی با همسایه ها استوار بود و باعث شده بود تا ترکیه به هفدهمین اقتصاد قدرتمند جهان تبدیل شود، کم کم در حال فروپاشی است و شکاف در این استراتژی از داخل سوریه آغاز شده است و ممکن است در صورتی که این اقدام سوریه به جنگ میان طرفین بینجامد این استراتژی به طور کامل از بین برود.

عطوان گفت: نکته بسیار مهمی که باید همواره در نظر داشت این واقعیت است که سوریه لیبی نیست و بشار اسد نیز با معمر قذافی کاملا متفاوت است. سوریه زرادخانه تسلیحاتی بسیار قوی از جمله موشک های “اس ۳۰۰” ضد هوایی دارد که می تواند با هر هواپیمای متجاوزی مقابله کند. این در حالی است که نظام لیبی نتوانست حتی یک هواپیمای غربی را سرنگونی کند، البته به جز هواپیمای لاکربی؛ البته اگر واقعا رژیم قذافی در سقوط آن هواپیما دست داشت.