در مراسم یادبود خانه هنرمندان عنوان شد/
همایون ثابتی مطلق: منصوره حسینی جزئی از تاریخ معاصر ایران است
سینما پرس- گروه هفت هنر/ مراسم یادبود استاد و پیشکسوت نقاشی ایران زنده یاد منصوره حسینی عصر روز گذشته دوازدهم مردادماه در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار تجسمی سینما پرس، این مراسم پس از مراسم یادبود استاد حسن کسایی که پنجشنبه هفته گذشته در خانه هنرمندان برگزار شد دومین مراسم یادبودی است که پنجشنبه های ماه رمضان را به خود اختصاص داده است.
این مراسم با حضور مجید سرسنگی؛ مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، همایون ثابتی مطلق؛ رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران و جمعی از هنرمندان و دوستداران این بانوی هنرمند ایرانی برگزار شد. در ابتدای مراسم سرسنگی درگذشت این هنرمند را به جامعه هنری ایران تسلیت گفت و اظهار داشت: من توفیق داشتم که چند ماه پیش از درگذشت منصوره حسینی به خانهاش بروم و حتی قرار شد او نمایشگاهی را در خانه هنرمندان برپا کند. چرا که سلسله نمایشگاههایی پیرامون نقاشی مدرن و بانوان تاثیرگذار این حوزه، با نمایش آثار ایران درودی در این خانه برگزار شده بود اما متاسفانه این افتخار نصیب ما نشد که منصوره حسینی هم در خانه هنرمندان نمایشگاهی برپا کند.
وی افزود: منصوره حسینی در نقاشی مدرن ایران جایگاه رفیعی داشت که هم به لحاظ تجربی و هم از لحاظ علمی نقاشی قابل توجه است. او از جمله کسانی بود که در کنار کار نقاشی در حوزه نقد هم صاحب رای و عقیده بود. هر کدام از این هنرمندان که از میان ما میروند در واقع ضایعهای برای هنر ما محسوب میشود چرا که وجود هنرمندان بر غنای فرهنگی این کشور میافزاید، ما نباید از آنها غفلت کنیم چراکه هنرمندان سرمایههای این کشورند و فارغ از کارهای روزمرهای که انجام میدهند در حوزه عظیم فرهنگ این مملکت نیز نقش عظیمی برعهده دارند. برای همین است که در اغلب کشورها مسوولان برای جایگاه هنر احترام زیادی قائلند. از دنیا رفتن این بانوی هنرمند دل تمام هنردوستان را به درد آورد هنرمندی که سالها در اوج آثار بدیعی را خلق کرده بود و در کنج عزلت دار فانی را وداع گفت، جای تعجب دارد که یک هنرمند با چنین تواناییهایی این گونه از دنیا برود.
سرسنگی ضمن تاکید بر اینکه باید توجه بیشتری به هنرمندان افتخارآفرین کشورمان که در سنین کهولت به سر می برند داشت، یادآور شد: در سالهای اخیر بسیاری از هنرمندان برجسته و پیشکسوت دار فانی را وداع گفتهاند اما نکته مهم در پی این درگذشتها این است که بخش قابل توجهی از هنرمندان ما در سنین کهولت به سر میبرند و بر ماست که توجه ویژهای به این هنرمندان افتخارآفرین داشته باشیم چرا که آنها نیازمند این توجه هستند. مسوولان و جامعه هنری باید توجه بیشتری به این موضوعها داشته باشند. گاهی سوال است که واقعا چه کسی به این هنرمندان تعهد دارد؟! به زعم بنده هم مدیران فرهنگی و هم جامعه هنری باید به این موضوع توجه ویژهای داشته باشند، همین اعضای جامعه هنری باید از حال یکدیگر خبر داشته باشند.
مدیر عامل خانه هنرمندان ایران عنوان کرد: رخدادی که برای منصوره حسینی پیش آمد یک تلنگر برای همه ما بود تا بیش از این به هنرمندان توجه داشته باشیم. اینگونه نباشد که تنها در مراسم سوگواری این هنرمندان خودمان را اثبات کنیم. امیدوارم برنامههای مدیران فرهنگی مانند خانه پیشکسوتان هنر که اقدام خوبی هم هست به خوبی از پس این وظایف برآید.
وی در پایان خاطر نشان کرد: سالها باید صبر کنیم تا هنرمندانی مانند کسایی، منصوره حسینی، سرور احمدی و محمد فراهانی دوباره به وجود آیند، چرا که رسیدن یک هنرمند به قلههای افتخار کار دشواری است اما در همین جا اعلام آمادگی میکنیم به اندازه امکاناتمان از طریق انجمنهایی که عضو شورای عالی خانه هنرمندان هستند در خدمت پیشکسوتان هنر باشیم.
در ادامه همایون ثابتی مطلق به ایراد سخنانی درخصوص این هنرمند نقاش پرداخت و گفت: سال گذشته وقتی به بیمارستان رفتم تا از منصوره حسینی عیادت کنم، گپ و گفت ما یک ساعتی به طول انجامید. چرا که او معانی خاصی به من منتقل میکرد. معانیای که فقط در رابطه با یک هنرمند معاصر اتفاق میافتد. تصمیم دارم در این فرصتی که به من داده شده درباره مفهوم معاصر صحبت کنم. به معنای تاریخی هر کسی که با ما هم دوره باشد معاصر است اما باید تاکید کنم که واژه معاصر یک کیفیت است و باید تلاش کرد تا به آن رسید. منصوره حسینی جزو هنرمندان معاصر ایران است و از ویژگیهای بارز او این است که تلاش زیادی کرد تا یک آدم معاصر باشد. او با مفاهیم مدرن نسبت پیدا کرد و توانست پای آن ها بایستد که این کار بسیار سختی است زیرا هنرمند باید آزادی خاصی را جستجو کند و بر آن ثابت قدم باشد.
رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران تصریح کرد: منصوره حسینی جزیی از تاریخ معاصر ایران است و آثاری که در منزلش وجود دارد گویای این مطلب است. آثار هنری زیادی وجود دارد که به حفظ و نگهداری نیاز دارد، من بر این موضوع تاکید دارم که هر نهادی باید برنامهای برای این آثار هنری داشته باشد.
پس از صحبت های این هنرمند، محترم خداوردی از نزدیکان منصوره حسینی که خود را پرستار این هنرمند معرفی کرد، اظهار داشت: حیفم آمد امروز شما را از درون این هنرمند بزرگ آگاه نکنم؛ ممکن است شما یکی از نقاشیهای او را دیده باشید و در باره آن احساس زیبایی به شما دست داده باشد اما برای من که بر حسب تصادف با او آشنا شده و با این هنرمند زندگی کردهام همه چیز متفاوت است. منصوره فامیلهای زیادی داشت اما انگار هیچ کس را نداشت برای همین خویشش شدم و او را خوب میشناختم. منصوره یک انسان معمولی نبود او مثل یک ستاره جاویدان خواهد درخشید، او مثل یک پرنده دوست داشت در قفس خودش باشد تا آواز بخواند و در میان تابلوهایش زندگی میکرد. در خانه خودش شهری با رنگ و خط ایجاد کرده بود و با آن سخن میگفت و به هیچ کس احتیاج نداشت. او هیچ گاه در خانهاش کلید نداشت و میگفت هر کسی به اینجا بیاید میهمان من است.
وی ادامه داد: منصوره با خدای خودش تنها بود و همیشه با او صحبت میکرد و سعی می کرد تنها از خداوند کمک بخواهد، او جذاب و مهربان بود و همه را دوست داشت. این اواخر به او میگفتم که احساس میکنم باید پیش تو بمانم اما او میگفت من هیچ کس را نمی خواهم. فکر میکنم منصوره دوست داشت مظلومانه بمیرد، آخر او جزو طبیعت بود و من در حیرتم که چرا هنرمندان ما باید این چنین غریبانه بروند و کسی به آنها توجه نداشته باشد.
خداوردی یادآور شد: منصوره خشت خشت خانهاش را خودش طراحی کرده بود و با همسایگانش در ستیز مانده بود چرا که میخواست خانهاش را به یادگار بگذارد. او دوست نداشت تابلوهایش را بفروشد چرا که تاکید داشت آنها باید برای نسل آینده باقی بماند، ما باید به نام این هنرمند مرحوم افتخار کنیم و ادامه دهنده راه منصورهها باشیم.
در بخش دیگری از این مراسم، مشهدیزاده یکی از هنرمندان حاضر در این مراسم با تاکید بر اینکه باید بیش از این حواسمان به هنرمندان پیشکسوت باشد با مخاطب قرار دادن خداوردی، اظهار کرد: گاهی آدمها در زندگیشان آوردهای دارند که به آن دلبستگی پیدا میکنند. من فکر می کنم که باید همه ما به این شخص افتخار کنیم که عمرش را وقف هنرمندی چون منصوره حسینی کرده است.
گفتنی است خانه ی هنرمندان ایران، علاوه بر این مراسم یادبود، در دو پنجشنبه ی باقی مانده از ماه مبارک رمضان، مراسم های یادبودی را هم برای استاد محمد فراهانی و استاد عبدالله سرور احمدی برگزار خواهد کرد.
منصوره حسینی در سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد. وی مدرک لیسانس خود را در سال ۱۳۲۸ از دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران دریافت کرد و برای ادامه ی تحصیل به آکادمی هنرهای زیبای رم رفت. وی با بهره جستن از اساتید به نام نقاشی ایتالیا و آشنایی با مکتب نقاشی رم، هوشمندانه پیچیدگی های نقاشی قدیم ایران را در مکتب رم وارد کرد و به همین واسطه به عنوان یک نقاش نوگرای ایرانی در جهان شناخته می شد. وی افزون بر فعالیت در رشته ی نقاشی، در روزنامه ها و مجلات هنری، نقدهای اندیشه برانگیز و پرمایه ای درباره ی نقاشی و هنرمندان نقاش نوشته است. استاد منصوره حسینی در روز پنجشنبه هشتم تیر ماه بر اثر بیماری درگذشت و پیکر او ۱۵ روز پس از درگذشتش شناسایی شد.
انتهای پیام/ص/ن.ف
انتهای خبر / خبرگزاری سینمای ایران/ کد خبر ۳۵۷۷۸
خبرگزاری سینمای ایران