همدردی سایت اصلاح‌طلب با قربانیان ‘هولوکاست’!

آنچه که به نظر می رسد آن است که این سایت، “جاهلانه” یا “عاقلانه” با انتشار این گزارش، مهر تایید به افسانه ای زده که با تکیه به آن، صهیونیست ها به فلسطین حمله کرده و مردم بی دفاع فلسطین را به خاک و خون کشیده اند.

 به گزارش عصر امروز، سایت اصلاح طلب فرارو طی گزارشی به تایید ماجرای “هولوکاست” پرداخت!

این اتفاق در حالی رخ می دهد که اکثر تاریخ نویسان آزادی خواه جهان با دلائلی منطقی و تاریخی ثابت کرده اند که “هولوکاست” بیشتر یک افسانه بوده است تا واقعیت.

سایت فرارو طی گزارشی با تیتر “یهودیان با عامل هولوکاست چه‌کردند؟” مدعی شد “به مناسبت پنجاهمین سالگرد اعدام آدولف آیشمن، عکس‌های نادری از این جنایتکار جنگی نازی مجددا منتشر شد که پژمردگی‌اش در زندان اسراییل را به تصویر کشیده‌اند؛ آیشمن از افسران اصلی هیتلر و طراح اصلی سازماندهی هولوکاست بود که تدارکات لازم برای کشتار شش میلیون یهودی را سامان داد.”

آنچه که به نظر می رسد آن است که این سایت، “جاهلانه” یا “عاقلانه” با انتشار گزارش فوق، مهر تایید به افسانه ای زده که با تکیه به آن، صهیونیست ها به سرزمین های اشغالی حمله کرده و مردم بی دفاع فلسطین را به خاک و خون کشیده اند؛ افسانه ای که یکی از سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران، مخالفت با آن می باشد و بارها محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری فعلی کشورمان طی سخنانی آن را رد کرده است.

بر اساس یکی از تحلیل های مشهور که پیش از این بارها در رسانه های کشور منتشر شده است، هولوکاست بیشتر یک افسانه است تا واقعیت که در ادامه آن را می خوانید:

* کدام هولوکاست؟

علی‌رغم تمام تدابیر، امکانات و حجم عظیم تبلیغات جهانی به کار گرفته شده جهت اثبات این واقعه، تاکنون ده‌ها مورخ برجسته‌ی اروپایی و صدها استاد بلندآوازه و متخصص شناخته شده، بررسی اسناد تاریخی، با ارائه اسنادی که هیچ صاحب‌نظری نمی‌تواند در صحت آنها‌ کمترین تردیدی روا دارد، به روشی کاملا علمی اثبات کرده‌اند که ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز، قتل عام ۶ میلیون یهودی و هر آنچه صهیونیست‌ها در این باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک داستان ساختگی است که واقعیت آن یقینا با اسناد موجود زیر سئوال رفته و مدارک و شواهد ادعایی یهودیان بدون اعتبار و ابطال‌پذیر است. افرادی همچون مارک وبر، روبرت فوریسون، فدریک توبن، روژه گارودی، دیوید راتایژاک …، این عده عمدتا به «تجدید نظر طلبان» مشهور می‌باشند. (اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود، مذهب یهود، بار سنگین سه‌هزاره، ترجمه مجید شریف، تهران: نشر چاپخش، ۱۳۷۶،ص۲۰.)

* اتاق‌های گاز

یکی از مهمترین ادعاهای یهودیان و متفقین بعد از جنگ جهانی دوم، این بود. که آلمان‌ها، یهودیان را در اتاق‌های گاز می‌کشتند، تحقیقات علمی که درباره‌ی اماکن مورد ادعا انجام شده، عدم صحت آن را ثابت می‌کند:

پروفسور «روبرت فوریسون» نویسنده و محقق برجسته‌ی فرانسوی، متخصص و کارشناس عالی‌رتبه‌ی اسناد و مدارک تاریخی می‌گوید: «من تا سال ۱۹۶۰ به واقعیت کشتار بزرگ در «اتاق‌های گاز» اعتقاد داشتند. پس از چهارده سال اندیشه و مطالعه‌ی شخصی و آنگاه چهار سال تحقیق بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر، همانند بیست نفر از نویسندگان «رویزیونیست» (تجدیدنظر طلب) تاریخی، اطمینان یافتم که با یک دروغ بزرگ تاریخی مواجه هستم. از اردوگاه‌های «آشویتس» و «بیرکناو» چندین مرتبه بازدید کردم. در اردوگاه‌های «اشتروتهوف» (در آلزاس فرانسه) و «مایدانک» (در لهستان)، مکان‌هایی را که به عنوان «اتاق گاز» معرفی می‌شدند، بررسی کردم. سال‌ها اما بیهوده به دنبال فقط یک بازمانده از بازماندگان جنگ بودم که به چشم خود «اتاق‌های گاز» را دیده باشد، به جتی یک مدرک، فقط یک مدرک راضی بودم؛ اما همین یک مدرک را هم نیافتم. در مقابل آنچه یافتم، تعداد بیشماری مدارک مجعول بود؛ پس از آن با سکوت ، مزاحمت، دشمنی، توهین و بالاخره ضرب و جرح و محاکمه مواجه شدم.» (پروفسور روبر فوریسون، اتاق‌های گاز در جنگ جهانی دوم واقعیت یا افسانه؟ ترجمه دکتر سیدابوالفرید ضیاءالدینی تهران: موسسه فرهنگی پژوهشی ضیاء اندیشه ۱۳۸۱.) وی در جای دیگر به عکس‌های ساختگی از اتاق‌های گاز مورد ادعای صهیونیست‌ها اشاره می‌کند و با تعجب می‌پرسد، اگر این عکس‌ها واقعی است، چگونه سربازان آلمانی – مورد ادعا – بدون ماسک و بی‌آن که کمترین پوششی بر دهان، بینی و چشم خود داشته باشند در اتاق‌های مالامال از گازهای کشنده ایستاده و بر جان کندن یهودیان محکوم نظارت می‌کنند؟!

«فرد لوشتر» متخصص و مهندس اتاق‌های گاز از آمریکا، مکان‌هایی را که در «آشویتس»، «بیرکنائو» و «مجدانک» به عنوان اتاق‌ گاز مورد استفاده قرار می‌گرفت، برای انجام آزمایش انتخاب و ثابت کرد که این اماکن برای این منظور مورد استفاده قرار نگرفته و همچنین حتی یک ذره‌ی کوچک از ترکیب سیانور که از اجزاء فعال سم«زیکلون B» است و گفته می‌شود از این سم برای کشتار یهودیان در آشویتس استفاده شده، در محل وجود ندارد. اما چیز مهمی که لوشتر در گزارش خود به اثبات رساند، این بود که با فرض اینکه این تجهیزات بتواند وجود اتاق‌های گاز را به اثبات برساند، به خاطر تعداد بالای فوت شدگان، سهم هر اتاق گاز ۱۶۹۳ نفر در هفته می‌باشد. این امر از نظر زمانی مستلزم ۶۸ سال برای اعدام تعداد ۶ میلیون نفر است، یعنی رایش سوم باید ۷۵ سال حکومت کرده باشد تا این تعداد را کشته باشد.

* کوره‌های آدم سوزی

از دیگر ادعاهای صهیونیست‌ها این است که نازی‌ها، یهودیان را در کوره‌های آدم‌سوزی می‌سوزاندند این ادعا امروزه به عنوان یک دروغ تاریخی شناخته شده است:

پروفسور «روژه گارودی» در کتاب اسطوره‌های بنیان‌گذاران سیاست اسرائیل» می‌گوید آنچه که از کوره‌ها و آثار آن بر جای مانده، مکان‌هایی بوده که مردگان مبتلا به بیماری تیفوس – برای جلوگیری از شیوع آن بیماری – را در آن می‌سوزاندند و مساله‌ی قتل‌عام یهودیان و سوزاندن آنها مطرح نبوده است. در حقیقت آنچه که در اذهان مردم جهان از تصویر کوره‌های آدم‌سوزی و اتاق‌های گاز هیتلر بر جای مانده تنها محصول سینمایی کمپانی‌های بزرگ فیلم‌سازی صهیونیست‌ها است. آنها بدین وسیله همواره کوشیده‌اند تا خود را از اروپائیان طلبکار دانسته و چهره‌ای رنجدیده از خویش را ترسیم نمایند. (یوری ایوانف؛ صهیونیسم؛: ترجمه ابراهیم یونسی؛ امیرکبیر؛ تهران؛ ۱۳۵۶؛ ص ۱۲۹)

«وئیس مارشالکو» درباره‌ی اتاق‌های گاز و کوره‌های آدم‌سوزی اسناد جالبی ارائه می‌کند. مارشالکو توضیح می‌دهد که چگونه زیر نظر یهودیان در پایان سال ۱۹۴۵ میلادی، اردوگاهی چون «داخو» مورد تخریب و بازسازی هدف‌دار قرار گرفت.

او می‌نویسد:«قبل از هر چیز منظره‌ی زیبای سرسبز و بستان گونه‌ی اردوگاه باید به کلی تخریب می‌شد؛ چون برای سینماروهای امریکایی پذیرش این امر که یهودیان را در دل باغ و بستان و بستری از گل و گیاه شکنجه می‌کردند، کارمشکلی بود، به ویژه وقتی آنها را به سینماها کشانده بودند تا صحنه‌های مخوف وترسناک (اردوگاه‌ها) را نشانشان دهند. از این رو به کارگران جدید اردوگاه دستور دادند مثلا یک گودال خون که لوله‌ای از آن به خارج می‌رفت بسازند تا طوری به نظر آید که از این گودال، خون یهودیان از طریق آن لوله تخلیه ‌می‌شده است. محوطه‌ی استحمام زندانی‌ها، اتاق رخت‌کنی آنها و محوطه‌های ورودی، تماما باید بازسازی می‌‌شدند تا به صورتی درآیند که به کوره‌ی آدم‌سوزی که یهودیان ادعا می‌کردند، شبیه باشند.» (فتح جهان با دروغی به نام «کوره یهودی سوزی»، سایت علمی یهود.)

* شش میلیون کشته یهودی!

بر اساس تحقیقات و مستندات تاریخی چنین چیزی نیز اصلا واقعیت نداشته است؛ از جمله:

۱ – روژه گارودی در «محاکمه آزادی» بیان می‌کند که رقم شش میلیون را که تا سال ۱۹۷۱ واقعی می‌پنداشته، با «ناهوم گلدمن»، رئیس کنگره‌ی جهانی یهود، مطرح کرده و گلدمن نیز اعتراف کرده است که این رقم را وی تعیین کرده است آن هم برای این که مقدار بیشتری غرامت بابت کشته‌شدگان یهودی دریافت نماید. در واقع گلدمن اذعان نموده است که هیچ سندی در این خصوص وجود ندارد. (روژه گارودی، محاکمه آزادی، ترجمه جعفریان و دیگران، تهران: موسسه اندیشه معاصر، ۱۳۷۷، ص ۸)

۲ – مارشالکو بر مبنای شواهد متعدد آماری نشان می‌دهد: کل تعداد یهودیان اروپا در سال ۱۹۳۳ بالغ بر ۰۰۰/۶۰۰/۵ نفر بوده است و این رقم مورد تاکید یهودیان آمریکا نیز می‌باشد. از این تعداد یک میلیون یهودی بیرون خط مولوتف – روبین تروپ، اگر کسر شود و اگر یهودیان ساکن در کشورهای بی‌طرف و متفقین را هم کسر کنیم، رقم دو میلیون و پانصدهزار باقی می‌ماند؛ در حالی که بنا بر نظر کارشناسان، کل یهودیان ساکن در قلمرو هیتلر و هیملر به نیم میلیون هم نمی‌رسید. (اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود، مذهب یهود، بار سنگین سه هزاره، ترجمه مجید شریف، تهران: نشر چاپخش، ۱۳۷۶، ص ۲۰)

* جمع‌بندی

۱ – نحوه‌ی برخورد غرب با هولوکاست و جلوگیری از تحقیقات علمی و مستند دانشمندان نه تنها با ادعای آزادی عقیده و بیان، منافات دارد بلکه خود حاکی از ساختگی و غیرواقعی بودن این قضیه است.

۲ – مدعیان حقوق بشر با بزرگ نمایی بخشی از جنایات جنگ جهانی دوم که در مقابل سایر جنایاتی که در این جنگ اتفاق افتاد از جمله بمباران اتمی ژاپن توسط آمریکا و همچنین سایر نسل‌کشی‌های جهان، سیاسی‌بودن جانبداری خود از حقوق بشر را به اثبات رسانده‌اند.

۳ – بر اساس تحقیقات علمی و مستندات تاریخی انجام شده توسط محققان و متخصصان، ماجرای هولوکاست و کوره‌های آدم‌سوزی، اتاق‌های گاز، قتل عام ۶ میلیون یهودی و هر آنچه صهیونیست‌ها در این باره ادعا می‌کنند، دروغ محض و یک افسانه‌ی ساختگی است.

۴ – با دروغ بودن افسانه‌ی هولوکاست اساس تشکیل دولت اسرائیل و توجه مضاعف به این مولود بی‌هویت انگلیس و آمریکا، زیر سوال نی‌رود.

۵ – بر فرض قبول هولوکاست با چیزی جز «ادعای ظلم مسیحیان در حق یهودیان» مواجه نیستیم؛ چرا وقتی غرب با دفاع از هولوکاست ادعای جبران خسارت وارده به یهود را دارد، این خسارت را از جیب ملت‌های دیگر پرداخت می‌کند؟ اروپا در صورت پافشاری بر وقوع هولوکاست و جبران خسارت، باید قسمتی از زمین‌های خود را در اختیار صهیونیست‌ها قرار دهد. تنها این گونه، غرب می‌تواند خود را از چالشی بزرگ در مقابل یهود – که خود را مظلوم می‌دانند – و یک میلیارد مسلمان رهایی بخشد.

۶ – واقعیت این است که افسانه‌ی هولوکاست یا فلسفه‌ی وجودی دولت اسرائیل و منافع حیاتی صهیونیسم بین‌المللی و دولت‌های غربی ارتباطی ناگسستنی دارد و برجسته کردن مساله‌ی هولوکاست صرفا سرپوش نهادن بر ماهیت نامشروع، اعمال توسعه‌طلبانه و جنایات رژیم اسرائیل در فلسطین و جهان می‌باشد.