جام جم آنلاین: نگاهم به پلههای بلند ورودی برج دوخته شده. هرچه بیشتر نگاه میکنم. اثری از تابلوی آرایشگاه نمیبینم. اما آدرس درست است. پلهها را طی میکنم. نگهبانی در را باز میکند. وارد لابی میشوم. از نگهبان سراغ آرایشگاه زنانه را میگیرم.
زنگ را فشار میدهم. وارد خانهای میشوم که در یک سمت با مبلمان چرم قرمز و در سمت دیگر با میز و صندلیهای قرمز پوشیده شده و زنانی به صورت پراکنده دور تا دور آن نشستهاند. فنجانهای قرمز رنگ قهوه نیز مقابلشان قرار دارد و مشغول صحبت کردن و فال گرفتن هستند.
تابلوهای بزرگ چوبی از چهرههای دختران آراسته روی دیوارهای اطراف خودنمایی میکند. سلام میکنم. انگار همه سرها به سمتم برمیگردد. گویی چهره ساده من تناسبی با فضای آنجا ندارد.
تابلویی که روی آن نوشته « لطفا فیش تهیه کنید» توجهم را جلب میکند. به سمت میزی میروم که دختر جوانی با یونیفورم قرمز پشت آن نشسته و با گفتن «بفرمایید» از من پذیرایی میکند. میگویم «برای اصلاح و ابرو آمدهام».
دختر میخندد، انگار حرف عجیبی زدهام، میپرسد: «شما کارت دارید؟»
ـ چه کارتی؟
ـ ببینید ما اینجا فقط برای مشتریهای خاصمان کار میکنیم. همه آنها هم کارت و شماره شناسایی دارند و بدون وقت قبلی هرگز مراجعه نمیکنند.
نگاههای سنگین مشتریان را پشت سرم حس میکنم. میپرسم: چطور میتوانم مشتری دائم شما باشم. بیاعتنا به من میگوید: «متاسفم مشتری جدید نمیپذیریم. حالا بنشینید تا ببینم چه کار میتوانم بکنم.»
چند خانم از راه میرسند و فقط با گفتن این که از طرف فلانی آمدهاند مبالغی هنگفت پرداخت میکنند و فیش میگیرند.
بعد از چند دقیقه نشستن روی مبلها وقتی از سوی پیشخدمت پذیرایی شدند، به سالن بزرگ و مجهز هدایت میشوند. روی یکی از مبلها مینشینم. خانمی از یکی از مشتریان دعوت میکند تا از شوی آنها دیدن کنند.
کنجکاوانه از زن جوان کناریام میپرسم چه شویی؟ زن جوان که الهه نام دارد میگوید: اینجا برای مشتریها شوی لباس و آرایش میگذارند. در آنجا جدیدترین میکاپها و مدلهای مو و لباس روی دختران جوانی که مانکن هستند پیاده شده و در معرض دید شما قرار میگیرد و این امکان را دارید که جدیدترین رنگ مو، مد لباس و نوع آرایشتان را انتخاب کنید.
الهه که پنج سالی است مشتری این آرایشگاست، در مورد دلایل انتخاب این آرایشگاه میگوید: این سالن یکی از سالنهای معروف است که بسیاری از ستارههای سینما به آن مراجعه میکنند. از طرف دیگر طراحی داخلی این سالن به سبک سالنهای معروف پاریس است و دکوراسیون بسیار زیبایی دارد. از این گذشته اینجا چند کار را همزمان میتوانم انجام دهم، کارهای آرایشی، خرید لباس، استراحت و ماساژ به اضافه این که در اینجا آتلیه عکاسی هم قرار دارد و میتوانم پس از آرایش صورت و مو از خودم عکس هم داشته باشم. از همه مهمتر دوستانم را میبینم و ساعتی را با آنها خوش میگذرانم.
سر دختر جوان صندوقدار خلوت شده، صدایم میکند ومیگوید: ۱۵۰ هزار تومان لطفا بپردازید. میگویم: این همه برای اصلاح و ابرو. در جواب میگوید: نه این مبلغ فقط برای داشتن کارت و ورودیه سالن است؟!
انگار باید از خیر برداشتن ابرو بگذرم. میخواهم باز هم شانسم را امتحان کنم. میپرسم آیا میتوانم از شوی شما دیدن کنم. دختر جوان با تعجب نگاهم میکند و میگوید ما اصلا چنین چیزی نداریم، اینجا فقط یک سالن زیبایی است… .
با ناراحتی مقابل در خروجی برج بلند ایستادهام. احساس میکنم تحقیر شدهام. میدانم به دلیل ظاهرم به من اعتماد نکردند و نگذاشتند از شو دیدن کنم. دختری دوان دوان به سمتم میآید و از درون کیفش کاغذ زردرنگی به دستم میدهد که روی آن نوشته شده: «ارائه انواع خدمات آرایشی در منزل شما» کاغذ را مچاله میکنم و به سالنهای زیباییای فکر میکنم که قارچگونه در گوشه و کنار شهر روییدهاند و قرار است برایمان زیبایی به ارمغان بیاورند.(جام جم)
jamejamonline.ir – 22 – RSS Version