وقتی کودکان قربانی آزار والدینشان می‌شوند

گاهی بزرگسالان به جای حمایت و مواظبت از کودکان آنان را مورد آزار قارا می‌دهند. رفتارهایی که به صورت تصادفی انجام می‌شوند کودک آزاری به حساب نمی‌آیند.

مرضیه جلیلی روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: از عوامل مربوط به کودک آزاری علل مربوط به کودک، علل مربوط به والدین و علل محیطی است. علل مربوط به کودک را می‌توان فرزند اول خانواده بودن، نارس بودن کودک، داشتن معلولیت جسمی و یا عقب ماندگی ذهنی، فرزند خواندگان، بچه‌‌های بیش فعال و کودکان دارای ظاهری زشت، لاغر و بد قیافه را نام برد.

وی در خصوص علل مربوط به خانواده اظهار داشت: فقدان مهارت لازم و کافی به عنوان والد، خانواده طرد شده و دارای روابط اجتماعی محدود، عقب ماندگی ذهنی والدین، اختلال روانی والدین، سن پایین والدین، تک والد بودن، انحطاط اخلاقی والدین و اعتیاد به مواد مخدر و الکل و والدینی که تنبیه کودک را نوعی آموزش انضباط می‌دانند از عوامل مربوط به خانواده بوده و از عوامل محیطی، می‌تواند خانواده‌های پر جمعیت و شلوغ، پر مشکل و ناسازگار، فشارهای اقتصادی، بیکاری، فقدان حمایت‌های اجتماعی، صنعتی شدن جوامع باشد.

جلیلی تصریح کرد: آثار اولیه و دراز مدت کودک آزاری در کودکان شامل ترسهای شدید، اضطراب، احساس گناه، افسردگی، مشکلات بین فردی و رفتارهای نامناسب است، علاوه بر نتایج فوری جسمی و روانی کودکانی که قربانی خشونت خانواده می باشند مستعد بعضی مشکلات رشدی می‌شوند.

روانشناس کودک خاطر نشان کرد: نوزادانی که با آنها بد رفتاری می‌شود به احتمال بسیار نسبت به مادران خود به طور مضطرب دلبسته می‌شوند در حالی که کودکان عادی این چنین نیستند از لحاظ عاطفی منزوی و منفعل می باشند یا پرخاشگری و رفتارهای مخالفت‌آمیز بروز می‌دهند کودکانی که مورد بد رفتاری و غلفت قرار گرفته‌اند در بزرگسالی احتمال بروز رفتارهای خشونت بار در آنها بیشتر است./ف