هم چنین در بیماران دریافت کننده ویتامین D بعد از ۲۳ روز باکتری عامل سل ، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، از خلط پاکسازی شده و در زیر میکروسکوپ غیر قابل رویت بود در حالیکه این زمان در گروه دریافت کننده دارونما تا ۳۶ روز طول می کشید.
پژوهشگران دانشگاه کوین ماری شهر لندن برای بررسی چگونگی اثر ویتامین D نورخورشید بر روند بهبود بیماران مبتلا به سل، حدود ۹۵ فرد مبتلا به بیماری سل که تحت درمان با آنتی بیوتیک بودند را به دو گروه تقسیم کردند.
برای ۸ هفته اول یک گروه از آنها (۴۴نفر) دوز بالای ویتامین D و گروه دیگر (۵۱ نفر) دارونما دریافت کردند. طی این مدت برای تعیین اثر ویتامین D بر پاسخ ایمنی بدن، فاکتورهای التهابی در نمونه های خونی این افراد اندازه گیری شد.
این پژوهشگران گزارش کردند بسیاری از این شاخص های التهابی در بیماران دریافت کننده ویتامین D سریعتر و بیشتر افت داشته است.
هم چنین در بیماران دریافت کننده ویتامین D بعد از ۲۳ روز باکتری عامل سل ، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، از خلط پاکسازی شده و در زیر میکروسکوپ غیر قابل رویت بود در حالیکه این زمان در گروه دریافت کننده دارونما تا ۳۶ روز طول می کشید.
این یافته ها نشان میدهند دوزهای بالای ویتامین D پاسخ های التهابی بدن به عفونت را سرکوب کرده و در نتیجه آسیب های ریوی را کاش میدهد. در برخی شرایط این پاسخ های التهابی می توانند به آسیب بافتی و حتی ایجاد حفره در ریه منجر شوند.
این پزوهشگران تاکید کردند برای تجویز ویتامین D در کنار آنتی بیوتیک برای درمان سل به مطالعات بیشتری نیاز است.
عصر ایران