پیام تسلیت مرکز موسیقی حوزه هنری در پی درگذشت فریدون حافظی

به گزارش خبرگزاری هنر ایران، پیروز ارجمند مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در این پیام آوره است:

به نام حق

بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران

در همین ایام نزدیک به اتفاق چند دوست هنرمند به دیدارش رفتیم، چونان همیشه با آرامش و مهربانی ما را پذیرفت. استادانه زخمه‌ای بر تار زد و به نوای سه تار من و آواز علی‌رضا وکیلی‌منش گوش سپرد. می‌دانستیم که درد جسم دارد و بی‌قرار است، بی‌قرار به نوا در آوردن سازش برای دوستداران موسیقی ایران، آنهایی که به تمنّای شنیدن سازش به انتظار نشسته‌اند. استاد حافظی متعلق به نسلی بود که عاشقانه و بی‌دریغ برای مردم نجیب ایران نواختند و ساختند و خواندند. درگذشت استاد فریدون حافظی را تسلیت گفته و برای آن هنرمند ارزشمند، علو درجات الهی را مسئلت داریم.

فریدون حافظی نوازنده تار و سه تار در سال ۱۳۰۵ در کرمانشاه در خانواده ای هنردوست به دنیا آمد. پدرش مردی درویش و وارسته بود و دورش را عده ای از دوستان هنرمند و اهل شعر گرفته بود. همیشه در منزل آنها دربارهٔ شعر و هنر، بخصوص موسیقی بحث میکردند و با تاری که در منزل آنها بود گاهی شور و حالی به مجلس می دادند.

پس از رفتن دوستان پدر، فریدون، با پنجه های کوچک خود آغاز به نواختن تار می کرد و آنقدر این کار را ادامه داد تا توانست قطعاتی را که از دوستان پدرش شنیده بود، بنوازد. در سال ۱۳۲۳ فریدون حافظی برای گذراندن کلاس ششم از کرمانشاه به تهران آمد. یک روز آگهی هنرستان موسیقی ملی توجهش را جلب کرد و برای یادگیری نت و تکمیل هنرش جهت نام نویسی به این هنرستان میرود و در آنجا موسیخان معروفی استاد بنام تار این هنرستان از او امتحان بعمل آورد. وقتی فریدون آغاز به زدن تار میکند، موسی معروفی از زدن او بسیار خوشش میآید و صورت او را بوسیده و تار مخصوص خود را به او میبخشد و میگوید:

«بیا جوان از تار من استفاده کن ما دیگر پیر شده ایم و حالا دیگر نوبت شما جوانهاست».

حافظی  این تار را که از بهترین تارهای ایران و از ساخته های یحیی خان، استاد و سازنده تار در ایران است نزد خود داشت و با آن مینواخت. حافظی علاوه بر تار به نواختن سه تار هم مهارت کامل دارد او اولین برنامه رادیویی خود را روز شنبه ۲۳ آذر ۱۳۲۳اجرا کرد و پس از آن با ارکستر استاد مهدی خالدی آغاز به همکاری نمود و سپس برای شرکت در برنامه گلها دعوت شد. حافظی به تمام دستگاههای موسیقی سنتی ایران علاقهمند است ولی در بین آنها شیفته دستگاه همایون است.

او آهنگ‌های بسیاری ساخت که اکثر آنها از جمله قطعات شناخته شده موسیقی ایران به شمار می‌روند. آثاری همچون «اسیر غم‌ها» و «خانه کعبه» با صدای غلامحسین اشرفی، «رقص گیسو»، «کیست همدم آه» و«آتش عشق» با صدای سالار عقیلی، «مهربان» با صدای جمال‌الدین منبری و «خدایی» که به زبان آذری اجرا شده از جمله آثار این هنرمند فقید است. همچنین کتاب «آوازهای ایرانی» که حاوی آوازها، چهار مضراب و پیش‌درآمدهای این آهنگساز است پیش از این انتشار یافته است.

آیین خاکسپاری این هنرمند فقید در روز دوشنبه ۲۰ خرداد ساعت ۹ صبح از مقابل تالار وحدت برگزار می گردد.

انتهای پیام/