پیش بینی اختلالات احتمالی در آسیبهای مغزی/ ترسیم فرآیند تصمیم گیری

به گزارش خبرگزاری مهر، یک تحقیق جدید به طور موثر نقشه لبهای قدامی مغز را خلق کرده که پیش بینی بیماری در بیمارانی که از آسیب مغزی رنج می برند را میسر و درمان را برای آنها با سرعت انجام می دهد.

رالف آدولف استاد روانشناسی و عصب شناسی موسسه فناوری کالیفرنیا و از نویسندگان این تحقیق که در مجله  آکادمی ملی ساینس منتشر شده اظهار داشت: چنین اطلاعاتی برای تشخیص بیماری پس از آسیب مغزی بسیار کارآمد خواهد بود.

وی افزود: بسیاری از افراد در لب قدامی مغز خود از جراحت رنج می برند، از این رو پس از یک آسیب به قسمت سر در طول یک تصادف با اتومبیل، الگوی دقیقی از آسیب اختلالات احتمالی آنها را مشخص می کند.

وقتی درحال اتخاذ یک تصمیم هستید، بخشهای مختلفی از مغز ممکن است فعال باشد. چگونگی کارکرد مغز پس از آسیب مغزی بستگی به این مسئله دارد که آسیب مغزی در کجا وارد شده است.

سایر بخشهای مغز ممکن است درگیر این آسیب بشوند و به نوعی عملکرد قسمت آسیب دیده را جبران کنند یا ممکن است فرد در تمام عمر خود احساس کند که فرآیند تصمیم گیری برایش دشوار است.

جان گلاشر نویسنده اصلی این تحقیق و استاد یار روانشناسی در موسسه فناوری کالیفرنیا اظهار داشت: ما می توانیم از نقشه هایی که از آسیبها در اختیار داریم استفاده کنیم و مکان منطقه های آسیب دیده مغزی را در بیماران جدید شناسایی کنیم. از این راه می توانیم پیش بینی کنیم که این بیماران جدید در آینده احتمالاً به چه نوع اختلالاتی مبتلا می کنند.

وی افزود: با این روش تشخیص پزشکی تسهیل شده و ایده هایی برای به کارگیری استراتژیهای درمانی شکل خواهد گرفت.

محققان برای شناسایی این که کدام منطقه مغزی چه فعالیتی انجام می دهد به تحلیل اطلاعاتی پرداختند که دانشمندان دانشگاه آیوا در یک دوره ۳۰ ساله جمع کرده بودند.

این دانشگاه دارای بزرگترین سیستم ثبت اطلاعات بیمارانی است که دچار آسیب مغزی شده اند، از این رو محققان توانستند فعالیت مغز را در ۳۵۰ نفری که در لب قدامی خود دچار آسیب شده بودند، ترسیم کنند.

براساس اظهارات گلاشر این نخستین تحقیق وسیعی است که مناطق خاصی را که برای اجرای کنترل سطح بالای عملکرد در مغز ضروری است ترسیم می کند.

مغز انسان را می توان به سه نقطه مختلف تقسیم کرد. مغز قدامی یا پیشین، مغز میانی و مغز خلفی یا پسین. این نواحی نیز به مناطق جداگانه ای تقسیم می شوند که هریک عملکرد کاملا متمایزی دارند و تمامی آنها به منطقه های دیگر مغزی متصل شده اند.

بزرگترین قسمت در کل ساختار مغز مخ است که در مغز پیشین یا جلویی قرار گرفته و در انسان تکامل یافته تر از سایر موجودات است.