به گزارش خبرآنلاین، برگمان که متولد سال ۱۹۱۸ بود، فعالیت فیلمسازی را از اواسط دهه ۱۹۴۰ آغاز کرد.
او از سینما برای بررسی زندگی و از زندگی برای بررسی سینما استفاده می‌کرد. کمتر فیلمسازی مانند برگمان پیدا می‌شود که پرسونای خود را این چنین پرقدرت با آشفتگی‌های درونی در هم آمیخته باشد. سینمای او واقعا یک زندگینامه شخصی بود، نه اینکه صرفا جزئیات و درام را از تجربیات خود گرفته باشد.
برگمان حدود ۳۵ فیلم بلند نوشت و کارگردانی کرد و فیلم‌هایی را نیز بر مبنای فیلمنامه‌های دیگران کارگردانی کرد، ضمن اینکه در اواخر دوران کاری خود فیلم‌های مستند و تلویزیونی هم می‌ساخت.
اینگمار برگمان و پسرش دانیل
از فیلم‌های سینمایی برجسته او می‌توان به «تابستان با مونیکا» (۱۹۵۳)، «لبخندهای یک شب تابستانی» (۱۹۵۵)، «مهر هفتم» (۱۹۵۷)، «توت فرنگی‌های وحشی» (۱۹۵۷)، «همچون یک آینه» (۱۹۶۱)، «نور زمستانی» (۱۹۶۲)، «پرسونا» (۱۹۶۶)، «فریادها و نجواها» (۱۹۷۲) و «فانی و الکساندر» (۱۹۸۲) اشاره کرد.
برگمان سال های آخر عمر خود را در جزایر فارو گذراند و در نهایت ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۷ در ۸۹ سالگی در همین جزایر درگذشت.
او پنج بار ازدواج کرد و صاحب هشت فرزند شد. دانیل برگمان فرزند برگمان (عکس) متولد سال ۱۹۶۲ از دومین همسر او کابی لارتی است. دانیل نیز کارگردان سینماست.
۵۸۵۸
دانلود
خبرآنلاین