آرامش در ایستگاه نهج‌البلاغه

مدتی است برنامه‌سازان تلویزیون برنامه‌های موفقی را در این زمینه تهیه کرده‌اند. نمونه بارزش هم برنامه «ایستگاه‌نهج‌البلاغه» است که به معرفی و ترویج ‌مفاهیم اجتماعی کتاب نهج‌البلاغه می‌پردازد و از شبکه‌های یک، دو، سه، چهار، تهران و آموزش سیما هم پخش می‌شود.

این برنامه با قالبی نو و جدید در فواصل بین برنامه‌ای تلویزیون، همچون ایستگاهی برای توقف و لذت مسافران تلویزیون، توجه آنها را به خود جلب می‌کند.

جدای از جذابیت کلام حضرت علی(ع) در کتاب نهج‌البلاغه، این برنامه از چند عامل مهم دیگر برای بالا بردن جذابیت استفاده کرده است.

اولین موضوعی که ایستگاه نهج‌البلاغه به آن توجه دارد، کوتاه بودن زمان پخش برنامه است. این‌که بتوان در چند دقیقه یکی از بحث‌های کتاب مرجعی مانند نهج‌البلاغه را دیدنی کرد، کار بسیار ارزنده‌ای است.

علاوه بر آن، این برنامه در قالب مسابقه پخش می‌شود و همین قالب باعث تشویق بینندگان به مطالعه و دقت نظر در سخنان بزرگان می‌شود و آنها را به تماشای فعالانه این برنامه ترغیب می‌کند، اما از همه این مسائل که بگذریم، برنامه «ایستگاه نهج‌البلاغه» توانسته است امکانی را به وجود بیاورد که در آن بینندگان می‌توانند سخنان بزرگان را در قالب یک نماآهنگ تصویری پیگیری کنند.

سازندگان این برنامه با در نظر گرفتن موضوعات برنامه، نمایش‌هایی را که توسط یک یا چند بازیگر اجرا می‌شود نیز پخش می‌کنند.

در این بخش بازیگران به فراخور موضوع برنامه و سوالی که در برنامه مطرح می‌شود، به صورت تصویری و بی‌کلام بازی می‌کنند و این کار باعث می‌شود که بیننده با محتوای سوال ارتباط بیشتری برقرار کند و موضوع در ذهنش بیشتر جا بیفتد.

همچنین نشانه‌های تصویری در این برنامه از کیفیت بالایی برخوردار است و جلوه‌های ویژه آن متنوع و جذاب و هماهنگ با رسانه‌های روز دنیاست. سوالات هم به صورت گرافیکی در یکی از بیلبوردها، دیوارها یا دیگر فضاهای خالی شهر نقش می‌بندد که این نوع طراحی سوال کاملا تازه و بدیع است.

گوینده متن این برنامه هم صدای بسیار گرمی دارد. ترکیب صدای او و موسیقی آرام متن فضای دلنشینی ایجاد می‌کند.

بهره‌گیری متنوع از تصاویر واقعی در «ایستگاه نهج‌البلاغه» در قالبی نو نیز به جا افتادن مفاهیم دینی در میان مردم کمک می‌کند.

مهراوه فردوسی – گروه رادیو و تلویزیون