انقلاب با پردازش ۲۲ نانومتری

سری پردازنده‌های دسکتاپ فعلی سندی‌بریج (Sandy Bridge) نقطه‌عطفی در مسیر پیش روی اینتل محسوب می‌شود و حال نوبت به ارتقای پردازنده‌های اینتل رسیده است.

در این میان باید دید آیا تغییر چرخه تولید معماری فعلی ۳۲ نانومتری پردازنده‌های سندی‌بریج به معماری ۲۲ نانومتری پردازنده‌های آیوی‌بریج، دلیلی کافی است یا نه؟ با روند پیشرفت صحیح همه‌چیز، این آب‌رفتن دای یا قطعه کوچک سیلیکونی سازنده پردازنده (die) می‌تواند با پایین‌آوردن قیمت تمام‌شده، افزایش کارآمدی در مصرف انرژی و کارایی بالاتر تغییری مناسب تلقی شود.

همه این موارد، تضمینی به منظور کارکرد صحیح این فرآیند جدید و عدم ابتلای آن به مشکلاتی چون تونل کوانتومی (quantom tunneling) جایی که ذرات به صورت جادویی از محلی به محل دیگر جابه‌جا می‌شوند، به شمار می‌رود. اینتل در آیوی‌بریج دست به ابداع دوباره ترانزیستورها زده است.

این فناوری جدید ترانزیستورهای سه‌بعدی دروازه‌های سه‌گانه (۳D Tri-Gate transistors) را به کار می‌برد که به جای استفاده عادی طراحی مسطح دوبعدی از هر سه‌بعد بهره می‌گیرد. اینتل با روزآمدسازی آیوی‌بریج و به لطف تغییر فرآیند تولید، موفق به افزایش زیاد کارآمدی شده است.

مدل‌های دارای مصرف متوسط سری‌های i5 و i7 سندی‌بریج طراحی حرارتی قدرت (TDP) متوسط ۷۷ وات داشته، در حالی که TDP مدل‌های کم‌مصرف‌تر بین ۴۵ تا ۶۵ وات است.

کوچک‌کردن دای تا ۲۲ نانومتر از مساحت پردازنده می‌کاهد، اما اینتل از راه این صرفه‌جویی درجا توانسته است فضایی را که به هسته گرافیک (graphic core) اختصاص داده افزایش دهد.

سندی‌بریج‌ها با توجه به مدلشان از گرافیک‌های HD 2000 یا HD 3000 بهره می‌برد، گرافیک‌های HD 2000 از شش عدد سایه‌زنی (shaders) و HD 3000 از ۱۲ سایه‌زنی برخوردار است که باعث شده این سخت‌افزارها در حدی بیش از نمایش متعلقات ویندوز عمل کند و توانایی اجرا و پخش فیلم‌های HD را نیز داشته باشد اما گرافیک‌های اینتل قطعا توانایی هماوردی با کارت‌های گرافیکی AMD و انویدیا را نداشته و در مقابل آنها کم می‌آورند.

آیوی‌بریج فضای اضافی دای را جهت ارتقاء به گرافیک پیشرفته مدل HD 4000 با ۱۶ سایه‌زنی به کار برده است که به جای DirectX 10.1 از دایرکت ایکس ۱۱ پشتیبانی به عمل می‌آورد.

مدل‌های پایین‌تر آن نیز از ارتقای دایرکت ایکس مشابهی سود برده، اما گرافیک HD 2500 آنها درست مثل HD 2000، تنها شش سایه‌زنی دارد.

فهرست پردازنده‌های جدید فعلی نشان می‌دهد آنها نسبت به سندی‌بریج‌ها از سرعت سیکل ساعت پیشرفته‌تری برخوردار نیستند.

سندی‌بریج‌ها از فرمت کد‌گذاری Corei5‌/‌ i7- 2XXX استفاده کرده، آنهایی که پسوند K دارند مدل‌های قفل گشوده و نمونه‌هایی که پسوند S دارند، مدل‌های کم‌مصرف هستند. آیوی‌بریج‌ها نیز از همین فرمت تبعیت کرده و فقط کدبندی آنها به صورت Core i5‌/‌i7-3000 است.

قابلیت‌های جدید و مادربوردها

مشاهده طرح‌های مشخصات آیوی‌بریج موجب شگفتی است؛ زیرا تغییرات شگرفی را در خود نهفته دارد.

در این میان، هسته گرافیک بخصوص در چهارهسته‌ای‌ها سهم زیادی را به خود اختصاص داده است.

بسته به مدلشان حافظه نهان سطح سوم (L3 cache) در میان هسته‌ها به اشتراک گذاشته شده و اینتل در آنها به حافظه دوکاناله DDR3 اکتفا کرده است.

پشتیبانی حافظه آن نسبت به ۱۳۳۳MHz سندی‌بریج تا ۱۶۰۰MHz افزایش یافته و با تکیه بر مدیریت انرژی پشتیبانی حافظه، ۱٫۳۵ و ۱٫۵ ولت نیز در آنها گنجانده شده است.

اینتل در گذشته شما را به استفاده قدم به قدم با مقادیر ۲۶۶ مگاهرتزی در ارتقا به واسطه دستکاری تنظیمات (overclocking) مجاز دانسته بود؛ اما آیوی‌بریج ترکیبی از مقادیر پله‌ای حافظه ۲۰۰ و ۲۶۶ مگاهرتزی را مورد پشتیبانی قرار می‌دهد.

در نتیجه باید شما بتوانید تا سرعت را قدم به قدم تنظیم کنید و به تبع آن بیشترین بهره را از حافظه رم خود ببرید.

یکی از برجسته‌ترین تغییرات آیوی‌بریج معرفی پایانه اتصال فوق‌العاده پرسرعت PCI Express 3.0 است که باید حتما نظر بازیخورهایی را که علاقه به جمع‌کردن سیستم‌های اعجاب‌آور بازی دارند به خود جلب کند.

کنترل‌کننده پی‌سی‌آی اکسپرس۳ جزئی از هسته آیوی‌بریج بوده و این در حالی است که پی سی آی اکسپرس۲ به عنوان یک پایانه اتصال گسترش غیرگرافیکی بخشی از چیپ‌ست (chipset) مادربورد است.

اگر شما یک پردازنده آیوی‌بریج را روی یک مادربورد سری شش سندی‌بریج نصب کنید، سخت‌افزار به نحو احسن کار می‌کند؛ اما شما در این حالت فقط از پشتیبانی گرافیک پی‌سی‌آی اکسپرس۲ برخوردار خواهید بود.

نکته کلیدی این است که شما باید ترکیب صحیحی از مادربورد و پردازنده را به کار ببرید تا بتوانید از همه قابلیت‌هایی که انتظارش را دارید، بهره‌مند شوید. آیوی‌بریج از قابلیت‌های امنیتی بسیار خوبی نیز برخوردار است که در جای خود می‌تواند خیلی به درد بخور باشند.

دکمه امن اینتل (Intel secure key) یک فناوری کمکی سخت‌افزاری برای پردازش رایانه‌ای امن و یک ایجادکننده انتخاب اتفاقی (random) کدهای شماره‌ای مستقل ثابت است. مجموعه دستورهای AES، شش دستور برای به رمز درآوردن و رمزگشایی می‌گیرد و نگهبان سیستم عامل اینتل (Intel OS Guard) بخشی از چیپ‌ست سری ۷ بوده و سیستم را علیه بدافزارها محافظت می‌کند که نیاز به پشتیبانی سیستم‌عامل داشته و پسوندی به منظور اجرای از کار انداختن به نظر آمده، از قابلیت‌های پردازنده است که کمک می‌کند شما بتوانید رایانه خود را به صورت end-to-end قفل کنید.

پلتفرم ماهوبی (Maho Bay)

پردازنده‌های آیوی‌بریج همچنان سوکت مادربورد LGA 1155 را که امکان استفاده از هر دو نوع پردازنده سندی و آیوی‌بریج با آن وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌دهد.

قابلیت کلیدی مادربوردهای جدید سری هفت جدای از PCI Express 3.0 عجین‌شدنش با USB 3.0 محلی و ارتقای فناوری پاسخگویی برق‌آسای فضای ذخیره‌داده اینتل (Intel Rapid Response Storage) از نگارش ۱۰٫۵ به ۱۱ است.

آیوی‌بریج با مادربوردهای سری هفت و انواع منتخبی از سری۶ (H61, H67, P67,Z68) و اما نه با مدل‌های (Q65, Q67, B65) قابل انطباق بوده و به‌طور کلی نیازمند به لخت‌افزار (ME8 firmware) است.

این اولین باری است که ما یک قابلیت انتخاب موتور مدیریت لخت‌افزاری را به جای بایوس (BIOS) یا صفحه تنطیم UEFI می‌بینیم.

جمع‌بندی

پردازنده Core i7-3770K که در شماره‌های پیشین کلیک به شما معرفی کردیم با سرعت سیکل ساعت پایه ۳٫۵ گیگاهرتز که با به کار بردن تقویت توربو (Turbo Boost) ​در زیر فشار بار کاری تا ۳٫۹ گیگاهرتز ارتقا می‌یابد، چهارهسته با فناوری ایجاد هسته‌های پردازشی مجازی ابر چند نخی (Hyper-Threading) داشته، از ۸ مگابایت حافظه نهان بهره می‌برد و هسته گرافیک جدید HD 4000 آن سرعت پایه ۶۵۰ مگاهرتز با یک سرعت حداکثر ۱۱۵۰ مگاهرتزی دارد و بعنوان بهترین نمونه آیوی‌بریج‌ها مناسب‌ترین جایگزین برای Core i7-2700K سندی‌بریج است بنابراین، هر کسی که می‌خواهد سیستم خود را با ۴ گیگاهرتز ذوب کند حالا باید قدم پیش بگذارد.(جام جم – ضمیمه کلیک)

جواد ودودزاده

منابع:

http:‌/‌‌/‌www.atomicmpc.com.au

http:‌/‌‌/‌www.overclock3d.net

http:‌/‌‌/‌www.intel.com