محبوبه عمیدی: باستان‌شناسان در تازه‌ترین حفاری‌های خود در کلان‌شهر زولتان که از قوم مایا به‌جامانده نقاشی‌های دیواری را کشف کرده‌اند که بر خلاف یافته‌های پیشین آنها از پایان جهان در سال ۲۰۱۲ خبر نمی‌دهند. آینده‌ای که آنها پیش‌بینی می‌کنند تا قرن‌ها بعد ادامه دارد.
به گزارش نشنال جئوگرافیک، در این نقاشی‌ها علاوه بر تصاویر ترسیم شده از پادشاه و ملازمانش، اعداد و محاسبات متعددی به چشم می‌خورند که کاتبان باستانی از آنها برای درک زمان استفاده می‌کردند. این حکاکی‌ها علیرغم تفسیرهای غلط از آخرالزمان ۲۰۱۲ نشان می‌دهند تاریخ جهان تا قرن‌ها بعد ادامه خواهد داشت.
یکی از باارزش‌ترین جنبه‌های این حفاری راه‌یافتن باستان‌شناسان به درون جامعه قوم مایا است که تاکنون ناشناخته مانده بوده و می‌تواند زندگی اجتماعی آنها را به تصویر بکشد. ویلیام ساتورنو که رهبری این حفاری‌ها را به عهده دارد، می‌گوید: «نمونه‌ای شبیه به نقاشی‌هایی که در این منطقه کشف کرده‌ایم تاکنون دیده نشده است». او و همکارانش در سایت زولتان که به چشم افراد عادی منطقه‌ای ۱۶ کیلومتری است و سطح بخشی از جنگل‌های شمال گواتمالا را تشکیل می‌دهد، موفق به این کشف باارزش شده‌اند.
اولین‌بار فرانکو راسی دانشجوی دکترای باستان شناسی دانشگاه بوستون در سال ۲۰۱۰/۱۳۸۹ موفق شد تونلی را در این سایت کشف کند که روی دیوارهای آن اثر کمرنگی از نقاشی‌هایی با خطوط قرمز دیده می‌شد. اندکی بعد او و همکارانش با کنار زدن گل‌ولایی که حکاکی‌ها را پوشانده بود، متوجه شدند با علامت‌هایی حجاری شده و نقوش متعدد روبرو هستند. حفاری‌ها در سال ۲۰۱۱/۱۳۹۰ نشان دادند که این تونل می‌تواند یک اتاق کار باستانی باشد که مایاها برای حفظ تاریخ زولتان از آن استفاده کرده‌اند.
راسی می‌گوید: «آن چیزی که باعث می‌شود این اتاق بسیار جالب‌توجه باشد، وجود فضای کار و نیمکت‌های داخل آن است که احتمالا افراد روی آنها می نشسته‌اند و نقاشی‌هایی را در کتاب‌هایی ترسیم می‌کرده‌اند که قرن هاست دیگر اثری از آنها نیست. این کتاب‌ها احتمالا پر از محاسبات پیچیده بوده‌اند که برای پیشگویی آینده شهر استفاده می‌شده و نویسندگان آنها برای توصیف تاریخ به جدول‌هایی مراجعه می‌کرده‌اند که روی دیوارها دیده می‌شوند و اعداد بسیاری روی آنها نوشته شده است. این اتاق‌ها باید در سایت‌های دیگر نیز وجود داشته باشند اما این اولین‌بار است که ما با یک نمونه از آنها برخورد می‌کنیم».
تاریک و روشن قوم مایا
سر در ورودی دالان حکاک‌ها و نویسنده‌ها را سال‌ها پیش فرسایش و رطوبت جنگل از بین برده است. پیش از این این دالان بخشی از ساختمان کوچکی بوده که زمانی به میدان اصلی شهر که توسط هرم‌ها پوشیده شده راه داشته، در این میدان عمومی بزرگان جشن برگزار می‌کرده‌اند و فروشندگان دوره‌گرد احتمالا به کار فروش ظرف‌های گلی خود مشغول بوده‌اند.
این شهر که در سال ۱۹۱۵/۱۲۹۴ کشف‌شده، تنها ۸ کیلومتر با سن‌بارتلو، دیگر کلان‌شهر مایاها فاصله دارد که در سال ۲۰۰۰ با کشف دیوارنماهایی در آن توسط ساتورنو معروف شده است.
گستره تمدن مایا پس از این دو شهر عظیم به سرزمین‌های دیگری می‌رسد که اکنون کشورهای گواتمالا، بلیز و منطقه یوکاتان در مکزیک را تشکیل می‌دهند. به نظر می‌رسد در حدود ۹۰۰ سال پس از میلاد این مرکز حیات مایاها که شامل زولاتان نیز می‌شده در اثر خشکسالی و احتمالا درگیری‌های سیاسی ویران شده است. شاید نومیدی این انسان‌ها در سال‌های پایانی تمدن مایا نیز در شکل‌گیری نقاشی‌های تازه کشف شده در دالان حکاک‌ها مؤثر بوده است.
البته با وجود سال‌های ناآرامی و غارت فضای داخلی این دالان و اتاق‌ها کاملا دست‌نخورده باقی‌مانده است. در میان تصاویر نقاشی شده روی سه دیوار آن نقاشی نارنجی‌رنگی از مردی به چشم می‌خورد که بخش سپرمانند سفیدی روی سر و قفسه‌سینه‌اش را پوشانده، علاوه بر این پادشاهی که سرش با کلاهی از پرهای آبی تزئین شده روی یکی از دیوارها حکاکی شده،به وسیله پرده‌ای که توسط استخوانهای انسان از دیوار آویزان شده پنهان شده و با کنار زدن آن آشکار می شود.
اما هنوز هم کشف دیگری وجود دارد که جالب‌توجه‌تر از نمونه‌های پیشین است. همکاری دیوید استوارت کتیبه‌‌شناس و باستان‌شناس با هتر هرست که هنرمند است، به کشف نشانه‌هایی از خط هیروگلیف که به سختی قابل‌دیدن است، در دیوارهای شرقی و شمالی این دالان منجر شده است.
یک جدول قمری و یک حلقه اعداد نیز کشف شده که برای محاسبه تاریخ بر اساس حرکت اجرام آسمانی استفاده می‌شد. محاسبات تاریخی انجام شده در این دالان تا حدود ۷۰۰۰ سال آینده ادامه دارند و بر خلاف نشانه‌های پیشین که برخی (به اشتباه) آن را پایان جهان در سال ۲۰۱۲ تعبیر کرده‌اند، نشان می‌دهند که تاریخ از دید این قوم ادامه داشته است.
محققان می‌گویند شاید بخشی از تلاش انسان‌ها در این دالان به پیش‌بینی وقایع در زمان قطحی و خشکسالی که گریبانگیر آنها بوده نیز برگردد. به نظر می‌رسد ساکنان زوتان کمتر از دیگر گروه‌ها به پیش‌بینی پایان جهان علاقمند بوده‌اند.
راسی می‌گوید: «علیرغم این کشف تازه هرگز نخواهیم توانست تمامی اسرار این دلان را کشف کنیم. این منطقه در دهه ۱۹۷۰/۱۳۵۰غارت شده و بسیاری از آثار تاریخی آن دیگر وجود ندارد. حکاکی بسیاری هم دیگر چندان واضح نیستند». ساتورنو که رهبری حفاری‌ها را در این منطقه به عهده دارد، خوش‌بین‌تر است و می‌گوید: «ما پس از سه سال کاوش در این سایت موفق به کشف چیزهایی شدیم که بی‌سابقه بودند و هنوز سال‌های بسیار دیگری را نیز پیش رو داریم».
۵۳۲۷۳
دانلود
خبرآنلاین