باخت پرسش‌برانگیز پرسپولیس

هر چند که البته به مانوئل خوزه حق می‌دهیم پس از باخت بگوید هنوز با میزان توانایی‌های بازیکنان آشنایی لازم را ندارد، اما به هر حال تا همین جا نیز که دو هفته برای پرسپولیس با یک پیروزی و یک شکست همراه شده، باید از مربی پرتغالی پرسید که چه کار خاصی را به لحاظ تاکتیکی برای سرخ‌ها انجام داده است.

به هر صورت او با آگاهی و اختیار هدایت پرسپولیس را برعهده گرفته و حالا نیز نباید از عواقب شکست جا خالی داده و چنین توجیه کند که چون در انتخاب بازیکنان نقشی نداشته، نمی‌تواند پاسخگوی این شکست باشد.

البته مانوئل خوزه که در وصف او تعاریف زیادی شده، باید به این نکته آگاه باشد که معمولا مربیان بزرگ در لحظات سخت و دشوار نقش محوری خود را نشان داده و باعث تغییر و تحولات مثبتی در تیم‌هایشان می‌شوند، اما متاسفانه در دو دیدار اخیر با صنعت نفت و سایپا، جز دو تعویض او در آبادان، رد پای دیگری از حضور این مربی پرتغالی در بازی‌های پرسپولیس شاهد نبوده‌ایم.

جدا از بازی هفته اول مقابل صنعت نفت که به دلیل گرمای شدید آبادان به بازیکنان پرسپولیس حق می‌دادیم که در زمین دوندگی لازم را نداشته و بیشتر به کنترل بازی بپردازند، اما قابل قبول نیست که سرخ‌ها مقابل فجر سپاسی در ورزشگاه آزادی نیز کند و بی‌رمق ظاهر شوند و در برابر بازیکنان گمنام و جوان حریف شیرازی کم بیاورند.

ایراد اساسی این است که مانوئل خوزه از روزی که در تمرینات پرسپولیس حاضر شد، اصلا سعی نکرد از محسن عاشوری و بویژه بدنساز تیم بپرسد که چه کاری برای آماده‌سازی تیم انجام شده است، بلافاصله با حضور او عذر بدنساز تیم خواسته شد و برنامه دیگری مورد توجه قرار گرفت.

موضوعی که باعث شد روند آماده سازی تیم مختل شده و خود مانوئل نیز بعد از چند روز با تعجب بپرسد که چرا بدن‌های بازیکنان کند وسنگین است.

پرسشی که البته از سوی چیذری بدنساز کنار گذاشته پرسپولیس این گونه پاسخ داده شد که وی با بررسی تمام جوانب و شرایط زمانی،‌ برنامه‌ای را به لحاظ بدنسازی مورد توجه قرار داده که با شروع لیگ، بدن بازیکنان آماده مسابقه باشد.

اما مانوئل که به لحاظ حرفه‌ای این سوال را باید قبل از شروع کار خود می‌کرد،‌ از کنار آن بسادگی گذشت تا با بر هم خوردن برنامه اولیه بدنسازی تیم،‌ پرسپولیسی‌ها این روزها از آمادگی لازم بدور باشند.

کافی است به گل سومی که پرسپولیس از فجر خورد دقت شود تا کندی و سرعت پایین مدافعان پرسپولیس کاملا روشن شود.

موضوع دیگری که نمی‌توان از کنار آن بسادگی گذشت، تاکتیک اتخاذ شده از سوی مانوئل بود که معلوم نشد تیم او با چه شیوه‌ای بازی کرده و چه برنامه‌ای را برای تسخیر دروازه فجر مدنظر دارد.

بی‌شک اگر قرار بود از قدرت سرزنی کریم انصاری فرد در نوک پیشانی حمله پرسپولیس استفاده شود، او باید با سانتر از جناحین بخوبی تغذیه می‌شد.

کاری که نه تنها اصلا مورد توجه نبود، بلکه سرخ‌ها در حرکت رو به جلوی خود نیز با کلی مشکل مواجه بودند و شاید اگر دفاع حریف در جریان گل اول دچار اشتباه نمی‌شد، پرسپولیس نیمه اول را نیز برنده به رختکن نمی‌رفت همچنین استفاده از دو هافبک دفاعی توام در زمین (آقازمانی و سوسای برزیلی) سوال‌برانگیز بود و معلوم نبود چرا هافبک طراح و رو به جلویی چون محمد نوری باید روی نیمکت ذخیره‌ها بنشیند؟!

هر چند در فردای بازی و به دنبال انتقاد علی پروین از شیوه بازی سرخ‌ها و بیان این موضوع که هنوز هم می‌گوید مربی داخلی بهتر از خارجی است، ‌رویانیان و خیلی‌های دیگر در برابر عضو هیات مدیره پرسپولیس جبهه‌گیری کردند، اما باید به علی پروین حق داد که از بازی ضعیف پرسپولیس در برابر تیم فجر سپاسی شاکی و عصبانی باشد.

دو تیمی که فرق ریالی شان هفت ، هشت میلیارد تومانی می‌شود، اما محمود یاوری با تجربه برای آن‌که از جایگاه مربیان ایرانی دفاع کند،‌ نیمه مربیان را از مانوئل خوزه برد تا با تغییر باخت ۱ـ۰ به پیروزی شیرین ۲ـ۳ و بردن تیمش به صدر جدول،‌ ثابت کند که نتیجه‌گیری در فوتبال ایران فقط از خرج‌های میلیاردی حاصل نمی‌شود.

حجت‌الله اکبرآبادی – دبیر گروه ورزش