بیماری ام‌اس، اعصاب را تخریب می‌کند

در بیماری ام اس (MS)، غشای پوشاننده اعصاب مرکزی به نام میلین، از بین می رود. در نتیجه سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع است، دچار آسیب می گردد.

وظیفه سیستم عصبی مرکزی عبارتست از: پردازش اطلاعات دریافتی و کنترل حرکات عضلات برای انجام کارهای خاص.

ام اس (multiple sclerosis) یا MS ، یکی از بیماری هایی است که سبب تخریب میلین اعصاب در سیستم عصبی مرکزی می گردد.

میلین، غشای پوشاننده اعصاب است که مانند یک عایق از آنها محافظت می کند. از بین رفتن میلین سبب تخریب اطلاعات در سیستم عصبی مرکزی می گردد و علائم MS بروز می کند.

چه اشخاصی دچار MS می شوند؟

معمولا این بیماری در اشخاص ۲۰ تا ۵۰ ساله شایع است، اما در کودکان و اشخاص مسن نیز دیده می گردد.

زنان دو برابر مردان و زودتر از آنها به این بیماری مبتلا می شوند.

علل بیماری MS چیست؟

دلیل این بیماری هنوز ناشناخته است.

۲۰ سال پیش محققان دریافتند یک عامل خارجی مانند ویروس سبب تغییر عملکرد سیستم ایمنی بدن شده و این تغییر سبب می گردد که سیستم ایمنی، میلین اعصاب را به عنوان یک مزاحم در نظر گرفته و به آن حمله کند.

البته این نظریه هنوز به اثبات قطعی نرسیده است، ولی حمله سیستم ایمنی به بافت عصبی بر اساس شواهد درست است.

این حمله به نام حمله خودایمنی خوانده می گردد و در نتیجه MS، یک بیماری خودایمنی است.

در اثر حمله سیتسم ایمنی بدن به بافت عصبی، التهاب رخ می دهد و میلین از بین می رود، در نتیجه پیام های عصبی در طول عصب تخریب شده کندتر حرکت می کنند.

ممکن است بعد از حمله، بعضی از میلین ها دوباره ترمیم شوند و بعضی دیگر برای همیشه از بین بروند.

با پیشرفت بیماری، بر تعداد اعصاب آسیب‌دیده افزوده می گردد و فرد دچار اختلال بینایی، گفتاری، راه رفتن، نوشتن و حافظه می گردد.

MS یک بیماری ارثی است؟

گرچه هنوز این مسئله معلوم نیست، اما ژنتیک می تواند در این بیماری نقش داشته باشد.

در خانواده هایی که فامیل درجه یک آنها دچار این بیماری باشد، شانس ابتلا به این بیماری بسیار است. در نتیجه برادر، خواهر، پدر و مادر و یا فرزند یک فرد مبتلا به ام اس، در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند

عوامل محیطی نیز در ابتلای به این بیماری موثرند.

انواع MS

– ام اس عودکننده و فروکش کننده

– ام اس پیشرونده اولیه

– ام اس پیشرونده ثانویه

– ام اس پیشرونده و عود کننده

MS عودکننده و فروکش کننده

حدود ۶۵ تا ۸۰ درصد اشخاص مبتلا به ام اس، دچار این نوع می باشند.

این نوع یکی از شایع ترین انواع MS است.

ام اس عودکننده و فروکش کننده، دارای حملات حاد غیرقابل پیش‌بینی همراه با بدتر شدن علائم و سپس بهبودی کامل، نسبی و یا عدم بهبودی بعضی از عملکردها است.

در این نوع ام اس، علائم به طور کامل و یا نسبی ناپدید می شوند و بهبودی رخ می دهد و مجددا حمله بیماری آغاز می گردد.

زمان بین بهبودی و تکرار حمله ممکن است هفته ها و یا چندین ماه طول بکشد.

MS پیشرونده اولیه

این نوع MS، دارای پیشرفت تدریجی، بدون هیچگونه عود و یا بهبودی می باشد.

تنها ۱۵ درصد بیماران، دارای این نوع MS می باشند.

این نوع بیشتر در اشخاص بیش از ۴۰ سال ملاحظه می گردد.

MS پیشرونده ثانویه

در ابتدا با یک دوره عودکننده و بهبودی آغاز می گردد، اما بعد از آن پیشرفت می کند.

بخش پیشرفت ممکن است طی مدت کوتاهی پس از آغاز MS آغاز شود و یا ممکن است سال ها بعد رخ دهد.

حدود ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به MS عودکننده و فروکش کننده، بعد از گذشت ۱۰ سال به MS پیشرونده ثانویه مبتلا می شوند.

MS پیشرونده و عودکننده

این نوع MS دارای شیوع کمتری نسبت به سایر انواع آن است.

این نوع ام اس، دارای پیشرفت مداوم با حملات حاد است که ممکن است بهبود یابد یا نه.

افراد مبتلا به این نوع MS ممکن است در ابتدا به نوع پیشرونده اولیه دچار شوند.

علائم MS

– اختلالات بینایی (تاری دید، تشخیص نادرست رنگ ها، نابینایی در یک چشم و درد چشم)

– ضعف اندام، از دست دادن هماهنگی عضلات و عدم تعادل بدن

– گرفتگی عضلات، خستگی، بی حسی و سوزن سوزن شدن آنها

– از دست دادن احساسات، لکنت زبان، لرزش و یا سرگیجه

– اختلال در دفع مدفوع و ادرار

– تغییرات ذهنی (کاهش تمرکز، کمبود توجه و از دست دادن حافظه)

– افسردگی

– پارانویا (بیماری توهم و سوء ظن)

– خنده و گریه غیرقابل کنترل

مریم سجادپور

بخش سلامت ممتاز

مطالب مرتبط:

بیماری ‌های خودایمنی را بهتر بشناسیم

علائم و علل بیماری MS

کنترل و سرکوب بیماری MS

زنان دو برابر مردان ام‌ اس می ‌گیرند

۹ روش برای طول عمر بیشتر در MS

ام اس خبر نمی کند؟