تورج اصلانی:شرایط نسل جوان را می فهمم

سرویس سینمایی هنرآنلاین/
فیلم سینمایی “جینگو” (روایت معلق) اولین ساخته بلند تورج اصلانی با حضور این فیلمبردار تجربه‌گرای سینمای ایران، هنگامه قاضیانی، سعید ابراهیمی‌فر، سیاوش درخشی، جمعی از سینماگران ایرانی، تعدادی از عوامل “جینگو” و علاقمندان به سینما، به همت باشگاه «فیلم اندیشه» ساعت ۱۸ روز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ماه جاری در فرهنگسرای اندیشه تهران به نمایش در‌آمد و با حضور مازیار فکری ارشاد و محمدرضا مقدسیان به عنوان منتقد، جلسه نقد و بررسی این فیلم برگزار شد.

تورج اصلانی در مورد دغدغه ساخت فیلم سینمایی “جینگو” گفت: در واقع این اتفاق مربوط به شرایطی است که در آن قرار گرفته بودم، آن موقع که من وارد سینما شدم با جوان های نزدیک خودم بسیار در ارتباط بودم؛ فکر می کنم در این شرایط، نسل جوان را خوب می شناسم. به آنها نزدیک شدم، آرزوها، رؤیاها و درماندگی‌هایشان را خوب می فهمم. در یک شهر ۲۰ میلیونی که بسیار جوان داریم و بسیار از جوان های ما با انگیزه های بسیار بی هدفی زندگی می کنند. در واقع انگیزه دارند ولی سیبل مشخصی نیست. این پرسه زنی جوان ها را دوست داشتم که به تصویر بکشم. این جوان ها پر از ایده و خلاقیت می باشند ولی مسیری نیست که بتواند آنها را خوب هدایت کند و خودکشی هایی که این جوان ها  می کنند و تشکل هایی که شکل می دهند و احتمالا منجر به خروجی هایی می گردد. ما در این شهر جمع هایی بین جوان هایمان داریم وقتی جوانی از خانه اش خارج می رود احتمال دارد که پدر و مادرش نگرانش بشوند که این ساعت کجا می رود؟ چه کار می کند؟ و با کی در ارتباط است؟

او همچنین گفت: این نگرانی های خانواده های این جوان هاست و من خواستم که یک جورهایی دفاع کنم از جوان هایی که انگشت اتهام از خانواده به سمت آنها آغاز می گردد تا اجتماعی که در آن زندگی می کنند، متهم می دانند جوانی را که هیچ راهکاری برایش در نظر نگرفتند و فقط توقع دارند که یک ایده آلیست باشد و این در شرایطی است که همه چیز نابسامان است.

اصلانی در ادامه تأکید کرد: در این شرایط من احساس نزدیکی به این نسل می کنم برایشان قصه های بسیاری دارم و تنها “جینگو” نیست که دربارهٔ جوان ها می سازم قطعا دربارهٔ جوان ها بیشتر خواهم ساخت؛ “جینگو” یک تست، اتود و یک تجربه است ولی ادامه خواهد داشت. نسل خودم را خوب می شناسم و دغدغه ها، بن بست ها و دیوارهای شان را می دانم و آسمان کم ستاره و بی سیاره شان را هم خوب می شناسم و سعی می کنم دربارهٔ شان بیشتر قصه بگویم.

مازیار فکری ارشاد منتقد سینما در مورد استفاده از اِلمان پل صدر در فیلم سینمایی “جینگو” گفت: وقتی فیلمی از یکسری عناصر و اِلمانهای شهری استفاده می کند آنهم در شهری مثل تهران که سال به سال رنگ و روی آن عوض می گردد؛ طبیعی است که این خطر را به جان خریده است. من باور نمی کنم آقای اصلانی به این موضوع فکر نکرده باشد، قطعا به آن فکر کرده است و می دانسته که این اتفاق می‌افتد. کسانی که در سال هایی که این فیلم ساخته شده است اگر ۳۰ سال دیگر هم این فیلم را ببینند احتمالا یکسری از این عناصر و چیزهایی را به خاطر می آورند. و اگر ما ۱۵، ۲۰ سال دیگر این فیلم را ببینیم ممکن است برای ما بسیار تداعی معانی کند فقط صحبت از اِلمانهای شهری نیست و این خرده قصه هایی که ما لابلای ماجرا شاهدش هستیم همه نشانه های بارزی از این دوران و زمانه است. به نظرم برای مفصل صحبت کردم در مورد این فیلم بایستی بیش از یکبار آن را دید.

تورج اصلانی در مورد استفاده از نشانه ها در فیلم “جینگو” گفت: “جینگو” از نشانه هایی در این شهر استفاده کرده است که اگر خطری در فاصله زمانی برایش باشد؛ من این خطر را نمی بینم قطعاً همه شما دوست دارید اولین فیلمی که از اتوبوس دو طبقه در تهران ساخته شده است را ببینید. یا کسی دوست نداشته باشد که اولین ریل راه آهنی را که در میدان راه آهن تهران زدند این تصویر را ببیند. برای من “جینگو” در چهار سال قبل یک نشانه هایی دارد که پل صدر یکی از آنهاست که اگر در آینده نوه من این فیلم را ببیند می گوید که اولین پل طبقاتی که در تهران زدند چه پلی است. به نظر من هر فیلمی که از این نشانه های تحولات روز بهره مند شود یک جورهایی به تاریخ می پیوندد. قدمت می گیرد ولی دمده نمی شود و این نشانه ها سبب می گردد که ارجاعات تاریخی به آن صورت گیرد.

هنگامه قاضیانی بازیگر سینمای ایران در مورد بازی در فیلم سینمایی “جینگو” گفت: برای تورج اصلانی به شدت احترام قائلم برای راهی که از کردستان تا تهران پیموده و مرزهای جغرافیایی که طی کرده و زمین را برای خودش گشت زده است. در این کار از طرف ایشان برای سرزمینش ایران عشقی وجود داشت و دغدغه هایی که در ذهنش بود چون آن زمانی بود که می توانست ایران را ترک کند و این کار را نکرد و ترجیح داد به جای ترک  ایران در کشورش بماند. موضوعی که برای من جذاب بود پرداخت، پردازش و برشی از زندگی آقایان بود؛ چون ما مدت هاست که با فمنیسم به شدت اشتباهی که در فیلمسازی سینمای ایران داریم روبرو هستیم. در این فیلم یکبار به مردها هم نگاه شد. دغدغه های این فیلم سبب شد که پای این کار بایستم.

قاضیانی ادامه داد: تورج اصلانی می توانست از ایران برود ولی ماند و فیلم ساخت. در این فیلم مشکلاتی همچون دزدیدن مینی بوس و پیکان و لباس های فیلم برایمان پیش آمد ولی تورج اصلانی به همه انرژی می داد.”جینگو” مثل نوزادی است که تازه متولد شده  و من این فیلم را بسیار دوست دارم. “جینگو” تلنگری است که ما زن ها به مردها نگاه کنیم و یا مردها به خودشان نگاه کنند و این فیلم را ببینند تا شاید آرام بگیرند.

سعید ابراهیمی‌فر در مورد تجربه بازی در فیلم سینمایی “جینگو” گفت: این فیلم فیلمنامه نداشت و شیوه ای که تورج اصلانی انتخاب کرده بود هم نگران کننده بود و هم اینکه ما  راحت بودیم و این همان شیوه ای بود که من دوست داشتم. دیالوگ هایی که بین و من و سیاوش ردو بدل می گردد انگار که اولین بار است که گفته می گردد و حس طبیعی بودن را داشته باشد و الان که فیلم را برای بار سوم می بینم دقت می کنم که همان حس طبیعی کمابیش درآمده است و کاملا می گردد این کاراکتر را باور کرد.

او همچنین گفت: اگر در نمایش های دیگر این فیلم، دیدید که شاهد “جینگو”ی دیگری میباشید اصلا تعجب نکنید چون قرار است که تورج اصلانی با این فیلم همین کار را بکند و قرار است که ورسیون های مختلف از این فیلم را در یکسال آینده مونتاژ کند و جاهای مختلف نمایش بدهد و از فیدبکی که از تماشاگر خودش می گیرد استفاده کند.

مازیار فکری ارشاد در ادامه جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی “جینگو” گفت: صحبت هایی که آقای ابراهیمی‌فر مطرح کردند در واقع یکی از ویژگی سینمای تجربی هم همین است و می تواند نسخه های متعددی از این فیلم ساخته شود. به اسم دوم فیلم “روایت معلق” توجه بکنید در تمام این فیلم به لحاظ فرم بصری هم ما شاهد هستیم که شخصیت ها همه اش در حال تعلیق می باشند و همه اش پا در هوا می باشند. بخشی از دغدغه ای را که فکر می کنم آقای اصلانی در مورد نسلی که در موردشان فیلم ساخته است و این پا در هوایی و بلاتکلیفی شان را هم در فرم بصری این فیلم و هم در اسم دوم این فیلم شاهد هستیم.

سعید ابراهیمی‌فر در ادامه گفت: من چون این نوع سینما را دوست دارم آماده کمک به ساختن این گونه آثار هستم. در ۳۰ سالی که در سینما هستم سه فیلم بیشتر نساخته ام و در این چند سال قبل بیشتر کار تلویزیونی و ویدئویی انجام داده ام، من که رشته مهندسی را رها کردم و سینما خواندم به خاطر اینکه عاشق سینما شدم، در این چند سال قبل در واقع کار کردن سینمایی برایم یک عادت شده بود؛ کاری که تورج اصلانی سر ساختن فیلم “جینگو” با من کرد و با پلان هایی که می گرفت؛ این بود که با کار زیبایی که انجام داد من را دوباره عاشق سینما کرد و از ایشان ممنون هستم.

سیاوش درخشی در مورد بازی در فیلم سینمایی “جینگو” گفت: حضور در کنار چنین عواملی برای من افتخار است و شاید برای من اتفاق نیفتد، تورج اصلانی می توانست با دوستانی که در میان بازیگران مطرح سینمای ایران دارد از آنها دعوت کند و در این فیلم بازی کنند و این اعتماد را به من کرد و این اتفاق برای من افتاد و از ایشان بسیار ممنون هستم و از همه کسانی که در این فیلم از جمله؛ آقای ابراهیمی‌فر، خانم قاضیانی، برادران اصلانی و خود تورج اصلانی تشکر می کنم.

تورج اصلانی در پایان نشست نمایش فیلم سینمایی “جینگو” گفت: فیلم “جینگو” با همه سردی ها و گرمی ها و ناملایمتی ها و بارها شکست خوردن و بارها سینه خیز رفتن و دوباره بلندشدن، وقتی بعد از تولید “جینگو” شب که به خانه می روم برای من آرامشی می آورد؛ چون حداقل کاری که فکر می کنم خودم توانستم انجام دهم و خدمتی که به سینمای ایران کنم این است که بازیگران جوان و بااستعداد بی ادعایی که می توانند به سینمای رئالیست و اجتماعی کمک بکنند را در این فیلم کشف کردم. امیدوارم سیاوش درخشی، اشکان یغمایی، الهه خادمی، آرش خوش‌خلق، امیرحسین بهزاد افشار و بچه های نسل تازهی که در این فیلم بودند و توانمندی آنها را دیدید که بازیگرانی که بدون فیلمنامه چگونه می توانند کار کنند و در برابر دوربین این آرامشی را که دارند و باوری که ایجاد می کنند من فکر می کنم خدمتی به سینماست. ورود این بازیگران را غنیمت بدانیم و از آنها استقبال کنیم برای اینکه سینما از این حالت شوهای مقطعی که بعضی وقتها بازیگران ما دارند فاصله بگیریم. بازیگران بی ادعایی پشت درهای سینمای می باشند که “جینگو” حداقل درش به روی تعدادی از این استعدادها باز کرد. امیدوارم این استعدادها حمایت شوند و کارهای دیگری از آنها ببینیم.

بعد از پایان جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی “جینگو”، مسئولان باشگاه فیلم اندیشه فرهنگسرای اندیشه تهران، به منظور تقدیر از عوامل این فیلم، هدایایی به رسم یادبود اهدا کردند.