‘دین مارتین’ با نام اصلی ‘دینو پل کروچتی’ متولد هفتم ژوئن۱۹۱۷ در ایالت اوهایو یکی از آنهاست که همراه با ‘جری لوییس’ زوج کمدی بسیار موفقی را تشکیل داده بودند.مارتین در نوجوانی و ابتدای جوانی مشاغل مختلفی از قبیل کارگری در کارخانه فولاد،مشتزنی و ..را تجربه کرد تا اینکه وارد تئاتر شده و به واسطه صدای خوبش خوانندگی را نیز چاشنی آن کرد.
یک سال پس از پایان جنگ دوم جهانی و در سال ۱۹۴۶ مارتین پس از آشنایی با لوییس گروه دونفره موفقی را تشکیل داده و کمدی های موزیکال بسیاری را روی صحنه بردند.تفکیک وظایف کاری هنگام نمایش رمز موفقیت لوییس و مارتین بود چرا که هریک در بخش مربوط به خود تبحر داشتند. بخش های رمانتیک نمایش و خواندن روی صحنه برعهده مارتین بوده و لودگی های نمایش را لوییس انجام می داد. جالب اینکه هردو نیز در کارشان موفق بوده و تقریبا در بیشتر ایالت های آمریکا روی صحنه رفته بودند.
آوازه شهرت فوق العاده این تیم دو نفره به گوش تهیه کنندگان هالیوودی رسیده و شاخک هایشان را برای سرمایه گذاری روی آنها تیز کرد. چرا که در آن ایام پس از جنگ مخاطبان نیاز بسیار به فیلم های کمدی داشته و ولع بسیاری در برابر آن از خود نشان می دادند.
‘دوست من ایرما’ نخستین کار سینمایی این دو بود که گیشه موفقی هم داشت و سیل پیشنهادهای بعدی را برایشان به ارمغان آورد.فرمول تقسیم کار این دو در تئاتر را سینماگران نیز رعایت کردند با این تفاوت که به دلیل توانمندی های بسیار لوییس در اجرای صحنه های کمیک،کفه وی را سنگین تر گرفتند.
مارتین با چهره مهربان و دوست داشتنی اش پشت سر لوییس قرار گرفته و بخش های رمانتیک کار را برعهده داشت.این دو سرانجام پس از هفت سال همکاری طلایی و بازی در بیست فیلم،از یکدیگر جدا شده و هریک به تنهایی راه خود را ادامه دادند.از این جدایی کاری دین مارتین بیش از جری لوییس متضرر شده و میان خوانندگی و بازیگری در سینما دچار سرگردانی شد!
بازی در فیلم های ‘شیرهای جوان’ ساخته ادوارد دمیتریک و ‘ریوبراوو’ ساخته هاوارد هاکس از نقاط اوج کارنامه بازیگری مارتین است که در آن شاهد بازی های خوبی از او بوده ایم. اما این روند امتداد پیدا نکرده و پای این بازیگر به فیلم های کمدی سرخوشانه باز شد که آشنایی با فرانک سیناترا نیز در این امر بی تاثیر نبود.
‘سه گروهبان و یازده یار اوشن’ که چهار دهه بعد توسط استیون سودربرگ بازسازی شد، شاخص ترین کمدی های مشترک وی با سیناترا بودند که به خوبی از تسلطشان بر خوانندگی در آنها بهره گرفته شده است.
مارتین در سینمای وسترن نیز تجربه هایی را از سرگذراند که برخی از آنها همچون ‘پسران کتی الدر’ و ‘شب سخت در جریکو’ آثاری ماندگار به حساب می آیند که نقش آفرینی های خوب این بازیگر را با خود دارند.
وی در سال های پایانی دهه شصت میلادی به ایفای نقش در فیلم های کمدی-رمانتیک روی آورده و فیلم های زیادی را در این گونه سینمایی به جای گذاشت که اغلب آنها از کیفیت نازلی برخوردار بودند.در واقع این دسته از آثار اعتبار خود را از بازیگرانی مثل مارتین گرفته و گیشه خود را پر رونق تر می کردند بی آنکه ذره ای به اعتبار وی بیفزایند.
مارتین در همین ایام و به موازات فعالیت های نه چندان موفقش در سینما،برنامه تلویزیونی موفقی را با عنوان نمایش دین مارتین روی آنتن داشت و نزدیک به یک دهه آن را ادامه داد.در دهه هفتاد وی بسیار کم کارتر از گذشته شده و تنها فیلم قابل دفاعش ‘فرودگاه’ ساخته جورج سیتون بود که در آن نقش کاپیتان هواپیما را برعهده داشت که البته با استقبال چندانی از سوی دوستدارانش روبه رو نشد.
دین مارتین در تمام سال های بازیگری اش، خوانندگی را نیز ادامه داده و به موفقیت های بیشتری دست یافت.اما جذابیت های بازیگری کار خودش را کرده و او را به مرور به جایی رساند که دیگر کمتر کسی فیلم های موفق وی همراه با جری لوییس را به یاد می آورد.
مارتین سرانجام در سن هفتاد و هشت سالگی به دلیل ابتلا به سرطان ریه در بورلی هیلز لس آنجلس درگذشت.
فراهنگ**۹۱۷۳**م.ج**
انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۱۶۹۹۸۸
ایرنا: خبرگزاری جمهوری اسلامی