ششمین معصوم از سلاله پاک عصمت و طهارت، امام جعفرصادق(ع) در هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان امام محمد باقر(ع) و مادر ارجمندشان ام فروه، دختر قاسم بن ابی بکر بود.
القاب این امام همام، فاضل، صابر، طاهر و قائم و همچنین کنیه ایشان ابوعبدالله، ابواسماعیل و ابوموسی است.
ششمین امام شیعیان دوران کودکی خویش را در کنار پدر عالی قدرشان امام محمدباقر(ع) طی کرد و از گنجینه پر ارزش معنویت بهره مند شد، ایشان با هوش و ذکاوت خویش به درجه های بالای کمال، علم و ادب رسید و نمونه کامل شجاعت، سخاوت، عبادت، کرامت شد.
دوره امامت ۳۴ ساله امام جعفرصادق(ع) از سال ۱۱۴ هجری قمری با شهادت پدر بزرگوارشان، امام محمدباقر(ع) و مصادف با پایان خلافت امویان و ابتدای خلافت عباسیان آغاز شد، دوران امامت ایشان به دلیل انتقال قدرت از امویان به عباسیان،دورانی بسیار پیچیده و همراه با مشکلات بسیار بود و تمامی این مسایل سبب شد که حکومتیان از توجه به سایر مسایل جامعه دور شوند و به همین دلیل آرامش نسبی و مناسبی برای امام صادق(ع) و شیعیان ایجاد شد تا بتوانند به فعالیت علمی و فرهنگی بپردازند،امام(ع) از فرصت پیش آمده برای ترویج و تبلیغ مکتب اهل بیت(ع) بهترین بهره را بردند و با تلاش و ممارست خویش پایه گذار مکتب جعفری شدند و توانستند معارف اسلامی را بیش از پیش به مردم بیاموزند و شاگردان بسیاری را تربیت کنند.
این امام بزرگوار هماره از فرصت های مختلف برای دفاع و پاسداری از دین، حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می کردند و در مناظرات بسیاری به منظور اثبات برتری اسلام حضور می یافتند، ایشان با افکار و عقاید انحرافی و احادیث جعلی آن دوره به مبارزه علمی پرداخت و مردم را با فرهنگ واقعی آشنا کرد. این تعلیم و تربیت و حوزه علمی امام چنان غنی بود که دین تشیّع را به فقه جعفری می شناختند.
امام صادق(ع) هماره در راه آشکار ساختن حق، قدم برمی داشت و در سراسر دوران امامت خویش کوشید تا چهره واقعی حکومت را به مردم عصر خود نشان دهد، تا آن که با به حکومت رسیدن منصور دوانیقی خلیفه عباسی، شیعیان تحت فشار بیشتری قرار گرفتند و بر آنها ظلم و ستم فراوانی روا شد، این دوران یکی از سخت ترین لحظه های امامت ایشان بود، امام(ع) هماره به مخالفت با او می پرداخت و منصور که قدرت خویش را در خطر می دید، در نهایت دستور قتل امام صادق(ع) را صادر کرد، سرانجام امام جعفرصادق(ع) در سال ۱۴۸ هجری توسط حکومت عباسی به شهادت رسید.
دوران امامت امام جعفرصادق(ع) از باشکوه ترین ادوار زندگی مسلمان به شمار می رود، زیرا این امام بزرگوار با تلاش و کوشش خویش معنایی تازه به تشیع بخشید و مسلمانان را بیش از پیش با علم و دانش آشنا ساخت و نشان داد اسلام گنجینه نابی است که به تمامی ابعاد زندگی بشر توجه دارد و انوار پر نورش بر سراسر حیات آدمی می تابد و آن را روشنایی می بخشد.
اطلاع**۱۴۹**۲۰۰۲**
انتهای پیام /*
www.irna.ir