عسل بدیعی بازیگر متعهدی بود/ صاف و ساده و موقر

به گزارش خبرنگار هنر آنلاین، عسل بدیعی فعالیت بازیگریش را از اواخر دهه هفتاد با فیلم ” بودن یا نبودن ” به کارگردانی کیانوش عیاری آعاز کرد . فیلمی که در بحث پرداختن به پدیده انسانی اهدا عضو برای اولین بار بحثش را مطرح می کرد واین فیلم سبب شد که درمحافل هنری و اجتماعی اهدا عضو به صورت جدی مطرح شود و بسیار از هنرمندان و اهالی سینما عضو انجمن اهدای عضو شدند.و خود بدیعی هم بعد از مرگش چنین کرد.

عسل بدیعی در این فیلم نقش دختر بیمار قلبی را بازی می کرد که در نوبت اهدا عضو قرار داشت. بعد از درخشش بدیعی در این فیلم ، حضور جدی را در سینما تجربه کرد و با کارگردان هایی مثل سیروس الوند در فیلم ” دست های آلوده ” ، پوران درخشنده در فیلم “شمعی در باد”، فرزاد موتمن در فیلم “هفت پرده” ، بهرام کاظمی در فیلم “از صمیمی قلب” و محمد جواد کاسه ساز در فیلم “پروانه ای در مه ” همکاری کرد .

بدیعی در این فیلمها شمایلی درست و واقعی ازدختر و زن صبور و آرام ایرانی را با هنرمندی و دقت ایفا می کرد . بتدریج با تغییر شرایط سینما ، حضور عسل بدیعی بیشتر در تلویزیون محدود شد وحضورش در تلوزیون هم پر بار بود و در مجموعه ” زمین انسانها ” به کارگردانی ابوالحسن داودی حضور اثر گذاری داشت.

بهرام کاظمی کارگردانی که در فیلم ” از صمیم قلب ” با عسل بدیعی همکاری داشت در باره او معتقد است: عسل بدیعی شخصیتی متفاوت داشت و انسان آرام و داخل گرایی بود. صاف، ساده و موقر بود و به هیچ وجه به مسائل حاشیه ای سینما توجهی نداشت و مثل یک هنرمند حرفه ای عمل می کرد . در بازیگری به غریزه و حس هایش اعتماد می کرد و اهل بازی تکنیکی نبود.

 هیچگاه نقشی را بازی نمی کرد که از خود و احساسات داخلیش فاصله داشت. در حین تمرینات حین و آغاز فیلمبرداری با انرژی در مورد نقشش و چگونگی ایفایش بحث و گفت وگو انجام می داد . بعد از طی شدن مراحل پیش تولید و آغاز فیلمبرداری دیگر در مورد نقشش هیچ بحث و جدلی انجام نمی داد

مریم بوبانی بازیگر با سابقه سینما و تلویزیون نیز در باره بدیعی معتقد بود : با بدیعی در یک فیلم و مجموعه تلویزیونی زمین انسانها به کارگردانی ابوالحسن داودی هم بازی بودم .این بازیگر انسان ساده ، باشخصیت ، آرام و مهربانی بود و در میان بازیگران جوان اخلاق و رفتارش مثال زدنی بود و به هیچ وجه غروری در رفتارش دیده نمی شد . به بازیگری به مسابحه به یک شغل نگاه نمی کرد ، بلکه آن را وسیله ای متعالی برای بیان حرفهای مهم و جدی می دانست . تا بتواند به رسالت هنریش عمل کند. مهربانی ویژگی و خصیصه اصلی بدیعی بود و اهل حاشیه نبود و در وجودش رد و نشانی از ناخالصی دیده نمی شد.

برزو ارجمند هم بازی بدیعی نیز در باره اش می گوید : عسل بدیعی یک همکار و دوست خوب بود و هنوز مرگش را باور ندارم و با عملی که با اهدا عضوش به چند نفر انجام داد نامش را جاودانه کرد . بدیعی با این کارش ثابت کرد که روح بزرگی دارد و به فکر هم نوعانش بوده است .برای خانواده اش صبر آرزو دارم.

عس بدیعی بازیگر سینما روز ۱۲ فروردین در تهران درگذشت. مراسم تشییع وی صبح امروز مقابل تالار وحدت برگزار شد.