شلیک سه گلوله متناوب و خمیده شدن بدن زنی که سر تا پایش در سایه روسری بلند پنهان شده است. صدای جیغ های ممتد، هلهله و چهار گلوله دیگری که بدن خم شده او را هدف قرار دادند.
چند جمله بالا نمایی از فیلم ویدیوئی بود که اعدام زنی متهم به زنا توسط طالبان را به تصویر کشید. این ویدئو که با موبایل گرفته شده و بر روی رویترز برای نخستین بار به نمایش درآمد،بسیاری را متعجب کرد. آنچه بیش از این حادثه در خور توجه است رقم این قبیل اتفاق ها است که هر روز سیر صعودی را نسبت به دیروز طی می کند. از اعدام توسط طالبان تا بریدن بینی و گوش های زنان و البته قطع ید آنها که متهم به سرقت هستند.
کمیته مستقل حقوق بشر افغانستان در گزارشی تاکید می کند که میزان خشونت علیه زنان در حال افزایش است. مسببان برخی از این داستان طالبان هستند و شماری دیگر را نیز کسانی اجرا می کنند که به شکل سنتی قائل به برگزاری عدالت به دست خود و نه دولت هستند. طالبان به واسطه تعالیم اسلامی نیست که دست به این حرکات می زند بلکه سنت های جاری در این سرزمین پیش از اسلام هم دال بر همین حرکت های امروز علیه زنان بوده است.
برخی تحلیل گران ادعا می کنند که با خروج امریکایی ها از افغانستان در سال ۲۰۲۴ میلادی بی شک وضعیت خشونت علیه زنان بدتر خواهد شد. این در حالیست که حتی اگر ۱۰۰ هزار نیرو هم در افغانستان باقی بمانند باز تاثیری در روند توقف خشونت علیه زنان نخواهند داشت. آنچه که امروز بر زن افغان در این سرزمین می رود نشان داد که ۱۱ سال حضور آمریکا در افغانستان با عنوان ملت سازی دستاورد چشمگیری نداشته است.
بله بیش از ۳ میلیون دختر افغان در حال حاضر به مدرسه می روند و این رقم در تاریخ تحصیلی افغانستان بی سابقه است. اما تعداد اندکی از این دختران پس از اتمام دور نخست به راهنمایی هم راه پیدا می کنند. مناطق روستایی در افغانستان به گواه نوارهای ویدیوئی تغییرات آنچنانی نداشته است.
این نوار ویدیوئی درست در روزی بر روی خروجی های رسانه های غربی قرار گرفت که توکیو میزبان کمک کنندگان به افغانستان است. بیش از ۷۰ کشور وعده دادند که ۱۶ میلیارد دلار را در بازه زمانی ۴ سال آتی در اختیار بازسازی افغانستان قرار دهند. هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا در سخنان خود تاکید کرد که کنار زنان افغان خواهد ماند: ایالات متحده اعتقاد دارد که هیچ کشوری نمی تواند صلح و ثبات را در آغوش بکشد مگر نیمی از جمعیت آن در رفاه باشند. در مسیر پیش رو باید با فساد بجنگیم،جایگاه دولت را ارتقا بخشیده و حکومت قانون را بر برداشت های شخصی ترجیح دهیم.
اما از ۵۴۵ میلیارد دلاری که آمریکا خرج افغانستان می کند بخش بسیار اندکی در جایی خرج می شود که شاید بتواند تغییری را در زندگی زنان افغان ایجاد کند. امریکایی ها ادعا می کنند که ۳۱۶ میلیون دلار را خرج آموزش و پرورش می کنند و خروجی آن تربیت ۱۷۵ هزار معلمی است که یک سوم آنها را زنان تشکیل می دهند. اما حقیقت این است که هیچ گاه تعداد معلم ها بخصوص معلم های خانم برای ۱۲ میلیون کودک زیر ۱۴ سال کافی نبوده است. بر اساس آخرین آمارگیری ها تنها ۱۸ درصد از زنان ۱۵ تا ۲۴ سال توان خواندن دارند و این در حالی است که درصد مردان در همین سن و سال ۵۰ است. هیلاری کلینتون می تواند تا هر زمان که دوست داشت در خصوص تعهد امریکا به ارتقای وضع زنان در افغانستان سخنرانی کند اما این جملات زیبا زمانی معنا می یابد که از زبان زنان افغان شنیده شود.
امروز افغانستان به ابراز خشم ما نسبت به رفتارهای خشن مردان علیه زنان نیازی ندارد بلکه نیاز امروز این کشور آموزش زنان و مردان به شکل همزمان و آشنا کردنشان به حقوق اولیه انسانی است.
تایم ۹ جولای / ترجمه : سارا معصومی
۵۱۵۱
دانلود
خبرآنلاین