۶ م دیماه ،
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادب پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
آیه ۷۲ سوره إسراء
وَ مَن کَانَ فِی هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِی الآخِرَهِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِیلًا
*البته در عالم پیشین نیز بینا نبوده زیرا انسان و سایر حیوانات درآن بینایی ظاهر شریکند و آن بینایی که خاص انسان است و حیوانات از آن بی خبرند باید به تدریج در این عالم حاصل شود و اگر عمر یکسره در خدمت آب و گل باشد و شخص قدمی از عرصه صورت به ساحت معنا نگذارد بدیهی است که برای آن ساحت برین چشمی کسب نکرده، بنابراین :
هرکه امروز نبیند به جهان طلعت دوست غالب آن است که فرداش نباشد دیدار
آن کس که بهشت را روی زمین نیافته، درآسمان نیز نخواهد یافت.
امیلی دیکنسن*آن توانگر و آن صاحب مقام که کودک یتیمی را در خیابان به گدایی میبیند و بی توجه میگذرد نابیناست، زیرا گاو و گوسفند هم آن کودک را میبینند، چشمی دیگر باید آدمیزاد را. او کر و لال نیز هست، نه صدای کودک را میشنود و نه زبان دارد که او را به محبتی دعوت کند. بدین سبب است که فریاد های «هل من ناصر ینصرنی» بی جواب میماند و سخن حق بر زبان نمیآید.
باشگاه خبرنگاران
باز بازنشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com