شرح دعای ابوحمزه ثمالی/۲۰
أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجِیم . بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
إذا سَألَکَ عِبادِی عَنّی فَإنّی قَرِیبٌ اُجِیبُ دَعوَهَ الدّاعِ إذا دَعانِ فَلْیَستَجِیبُوا لِی وَلْیُؤمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرشُدُونْ. (سوره بقره / آیه ۱۸۶)وجود مبارک امام سجاد سلام الله علیه در دعای سحرهای ماه مبارک رمضان حال تبهکار تائب را چنین ترسیم می‌کند؛ عرض می‌کند:
پروردگارا ! نه تنها اگر مرا از دَرِ لطف و رحمت برانی من ناامید نمی‌شوم، بلکه اگر مرا به دوزخ ببری و مرا ببندی و بسته عذاب بکنی و در بین مردم قیامت، عَلی رُؤُسِ الأشهاد اسرار مرا عَلنی کنی، مرا مُفتضح و رسوا کنی، بین من و بین اولیایت جدائی بیندازی، بین من و ابرار و اخیار تفرقه بیفکنی و مرا در دوزخ به عذاب روحی و جسمی معذّب کنی، باز دست از تو بر نمی‌دارم ! زیرا محبّت تو در دل من جایگزین است.
اصل هستی من از توست، دوام هستی‌ام از توست، تبدیل جهل به علم، تبدیل عجز به قوّت، تبدیل تهی دستی به توانگری، تبدیل هراس و خوف به اَمن، تبدیل گرسنگی و تشنگی به سیرابی و سیر شدن، همه این نِعَم ظاهره و باطنه از توست. همه اینها را در کنار سفره انعام تو دارم. بنابراین دست از مهر تو بر نمی‌دارم.
ذات أقدس إله در قبال این گروه، مردمی را می‌ستاید، معرفی می‌کند که آنها در اثر اِعتیال به کُفر وقتی به جهنّم رفتند، به خدا عرض می‌کنند: ما را نجات بده! خدا می‌فرماید: کُلاّ، لُو رُدُّوا لَعادوا لِمَا نُهُوا عَنْه. (سوره انعام / آیه ۲۸) اینها اگر از جهنّم به دنیا برگردند، باز دست از گناه بر نمی‌دارند. زیرا عادت برای اینها طبیعت ثانیّه شد.
همه ما، مخصوصاً جوان‌ها و نوجوان‌ها باید بدانیم؛ اگر خدای ناکرده انسان به کار بَد عادت کرده است، به جهنّم هم برود، آن عذاب را ببیند، باز اصلاح نخواهد شد. خدا می‌فرماید: اگر ما حرف او را ترتیب اثر بدهیم و او را از جهنّم به بیرون جهنّم ببریم، به دنیا ببریم، با این که دنیا منقرض شد، بر فرض مُحال ما او را از جهنّم به دنیا ببریم ، باز او دست از گناه بر نمی‌دارد. چون به گناه عادت کرده است.
همه، مخصوصاً جوان‌ها و نوجوان‌ها باید بدانند که اگر کسی خدای ناکرده به گناه عادت کرده است، یک امر زشتی برای او زیبا جلوه کرد، یک باطلی برای او حقّ جلوه کرد، یک دروغی برای او صدق تجلّی کرد، چنین کسی به زشتی عادت می‌کند و اگر ده‌ها بار عذاب بشود، باز دست از زشتی بر نمی‌دارد. و اگر بمیرد و بعد از مرگ حقائقی را دیگران ببینند، برای او روشن بشود، باز باور نمی‌کند . و اگر به جهنّم برود و از جهنّم بیرون بیاید و دوباره به دنیا برگردد، باز دست از گناه بر نمی‌دارد.
“کَلاّ لُو رُدُّوا لَعادوا لِمَا نُهُوا عَنه.”
این آیه، همه ما، مخصوصاً پدران و مادران را، اولیای مدرسه و منزل را راهنمائی می‌کند که در تربیت نوباوگان و نوسالان و جوانان و نوجوانان کمال کوشش را رعایت کنند.
/۶۲۳۰۳
دانلود
خبرآنلاین