پشیمان‌‌ها میخواستند به چه کسی رای دهند که حالا از رای به روحانی پشیمان شده‌‌اند؟

مصطــفی هــاشمی‌‌طبا، نــامزد انتخــابات ریاست‌جمهوری پیشین همان‌طور که در تبلیغات انتخاباتی «حفظِ ایران» را راهکار خروج از شرایط نامطلوب عنوان می‌‌کرد، همچنان تاکید دارد که حلِ مشکلات سرزمینی باید در اولویت دولت باشد. این چهره اصلاح‌‌طلب همچنین با بیان اینکه «ابراز پشیمانی‌‌ها را نباید جدی گرفت» تاکید می‌کند که« مهم، این است که شاخص‌‌های جریان اصلاحات اصرار دارند که با وجود نقدهای موجود، به هیچ‌‌وجه از رای‌دادن به حسن روحانی پشیمان نیستند».

از نگاه شما سکوت دولت در قبال هجمه‌‌های وارده و سیاه‌‌نمایی‌‌های این چند وقت اخیر رویکردی مثبت است یا منفی؟
اصولا لزومی ندارد که دولت دهان‌به‌دهان گروهی بگذارد که عادت دارند در هر شرایطی تخریب کنند. به‌همین‌دلیل قویا تاکید دارم که روش فعلی دولت روشی خوب است و آنها باید به جای رویارویی‌‌های غیرلازم فقط به فکر کارهای مهم خود باشند. اما برخی در تلاش هستند که القا کنند بخشی از رای‌‌دهنده‌‌ها به روحانی با نوعی ناامیدی روبه‌رو شده‌‌اند. اصلا مگر چه توقعی داشتند که برآورده نشده است. یا اصلا آنها چقدر در جریان هستند که حل مسائل کشور و برچیدن موانع چه الزام‌‌هایی را می‌‌طلبد.

اینکه من پشیمانم یا چنین اظهارنظرهایی هو و جنجال است و اینکه چنین چیزی مطرح می‌‌شود را اصلا نباید جدی گرفت. مهم، این است که شاخص‌‌های جریان اصلاحات اصرار دارند با وجود نقدهای موجود، به‌هیچ‌وجه از رای‌دادن به حسن روحانی پشیمان نیستند. اصلا من این سوال را می‌‌پرسم که پشیمان‌‌ها در انتخابات می‌‌خواستند به چه کسی رای دهند که الان از رای به روحانی پشیمان شده‌‌اند؟ اینها در حال فضاسازی هستند و همان کار رادیوهای بیگانه را انجام می‌‌دهند البته باید بگویم نه روحانی و نه هر کسی که از این به بعد به‌عنوان رییس‌‌جمهور روی کار بیاید، با ساختار فعلی نمی‌‌تواند کار خاصی از پیش ببرد و روال بر همین قرار باقی خواهد ماند.
به نظر شما لازم است که روحانی به‌عنوان رییس‌‌جمهور با همان صراحت لهجه روزهای انتخاباتی، مسائل و مشکلات را با مردم در میان بگذارد؟

رییس‌‌جمهور باید مشکلات و موانع موجود را به‌ طور صریحی با مردم در میان بگذارد که تا امروز چنین رفتاری را از ایشان ندیده‌‌ایم؛ البته شاید به این دلیل است که نگران ناامید شدن مردم هستند که خب! این دلیلی توجیه نشدنی است. مردم باید از شرایط روز هر چه که باشد، آگاه شوند تا بدانند که در کشور چه خبر است. از این بحث بگذریم. این تحلیل هم وجود دارد که نتیجه حاصل شده در ۲۹ اردیبهشت ریشه در رقیب‌‌هراسی داشت تا هم‌صدایی اصلاحات و اعتدالیون.

این هم نظری است که به هرحال طرح می‌‌شود. اما این نکته مهم را باید در نظر بگیریم، قاطبه مردمی که رای می‌‌دهند، اصلا کاری به اصلاح‌‌طلب یا اصولگرا بودن افراد ندارند و دنبال این هستند که چه کسی برنامه بهتری دارد؛ البته من هم قبول دارم که رقیب‌هراسی در ۲۴ میلیون رای روحانی بی‌‌تاثیر نبود.
برای حفظِ پایگاه رایی که توفیق انتخاباتی را در سال‌های ۹۲، ‌۹۴ و ۹۶ موجب شد، دولت می‌‌تواند موثر باشد یا جریان اصلاحات؟

دولت کار زیاد دارد اما کاری که بتواند فضای انتخاباتی را همچنان مثبت نگه دارد، بر عهده همه است. اما باید با این مسئله کنار آمد که دولت همیشه در مظان اتهام است و به همین دلیل، خوب است که اصلاح‌طلب‌‌ها مخصوصا چهره‌‌های شاخص این جریان با تلاش‌هایشان مردم را به این باور برسانند که حضور پای صندوق رای، همچنان واجب است و به آنها بفهماند که سرد شدن نتیجه‌‌ای جز بازگشت به روزهای بد و پر هزینه ندارد؛ البته به‌عنوان یک اصلاح‌‌طلب لازم می‌‌دانم بگویم اشتباه است که نتایج سال ۹۲ به بعد را پیروزی اصلاح‌طلبان بدانیم. بااین‌حال، موکدا تاکید می‌‌کنم که باید به مردم گفت که کشور درگیرِ چه مشکل‌‌هایی است تا آنها بدانند اگر کاری انجام نمی‌شود، دلیلش چیست.
شما مشکل بزرگ کشور را در شرایط فعلی چه می‌‌دانید؟

مشکل اصلی این است که همچنان درگیر هزینه‌‌هایی هستیم که در مراوده با خارج از کشور به ما تحمیل می‌‌شود. حاکمیت باید سیاست‌‌هایی واحد، منطقی و عاقلانه را اعمال کند تا از این تهدید جدی خلاص شویم. در کنار بحث دیپلماسی در بخش صنعت، بخش کشاورزی و بخش تجارت مشکلاتی داریم که برای حل شدن‌شان بهتر است این موارد را به مردم بسپاریم تا بتوانیم فضایی مطلوب‌‌تر را شاهد باشیم. اما همان‌طور که در انتخابات گفتم، دولت باید وظیفه اصلی‌‌اش را حل مشکلات آب، کشاورزی و سرزمینی قرار بدهد تا مملکت از بین نرود. درواقع همه می‌آیند و می‌‌روند و باید ایران را حفظ کنیم تا ایرانی‌ها بتوانند به راحتی زندگی کنند.
اقتصاد را می‌‌توان پاشنه آشیل دولت دانست. ترمیم فضای اقتصادی چه الزام‌‌هایی را می‌‌طلبد؟

اگر به‌طور معمولی فکر کنیم، دولت هیچ کار دیگری غیر‌از کارهای فعلی نمی‌‌تواند انجام دهد. مثلا منتقدان به واردات ایراد می‌‌گیرند که خب! دولت کلی عائله دارد و نمی‌تواند غیر‌از این عمل کند؛ البته مسائل اقتصادی را نمی‌توان از یک دیدگاه سنجید. به‌عنوان مثال، دولت تک‌نرخی کردن ارز را پی می‌‌گیرد که من می‌‌گویم، این امکان‌پذیر نیست. کلا مسائل کشور طوری نیست که بتوان راه‌ حل ساده و کاملا در دسترسی داشته باشد. در پایان لازم به توضیح مجدد می‌‌دانم که هیچ دولتی با سیاست‌‌های فعلی نمی‌‌تواند موفقیتی داشته باشد و لازمه‎اش این است که در سیاست‌‌های فعلی بازنگری شود تا بتوان در بازه زمانی ۱۵ ساله کارهای مفیدی را انجام داد.