یادی از بیژن نجدی در سالگرد تولدش

به گزارش تفسیری ممتازنیوز ، بیژن نجدی متولد ۲۴ آبان ماه سال ۱۳۲۰ در خاش، از توابع سیستان و بلوچستان، کارشناس ارشد رشته ی ریاضیات و دبیر دبیرستان های لاهیجان بود.

نجدی خود در معرفی اش می نویسد: «من iبه شکل غم انگیزی «بیژن نجدی» هستم. متولد خاش، گیله مرد هم هستم، متولد ۱۳۲۰ (سالی که جنگ جهانی دوم همه شد). تحصیلات: لیسانسه ی ریاضی. یک دختر دارم و یک پسر اسم همسرم پروانه است. او می گوید، او دستم را می گیرد، من می نویسم.»

از جمله آثار این شاعر و نویسنده ی فقید، مجموعه های داستان «یوزپلنگانی که با من دویده اند»، «دوباره از همان خیابان ها» و «داستان های ناتمام» و مجموعه های شعر «خواهران این تابستان» و دفتری از گزیده ی ادبیات معاصر نیستان می باشند.

نجدی در سال ۷۴ جایزه قلم زرین را برای «یوزپلنگانی که با من دویده اند» از آن خود کرد.

بیژن نجدی سال ۱۳۷۶ در سن ۵۶سالگی درگذشت و در شیخان بر لاهیجان iبه خاک سپرده شد.

یکی از شعرهای نجدی که با موضوع جنگ تحمیلی سروده است:

«برای مردانی که بازنگشتند»

با پاهایم فکر می کنم

با دست هایم اندیشه

با پوستم می نگرم

و موهایم می رقصد

با پاهایم فکر می کنم

به کوچه و خیابان ها

با دست هایم اندیشه

به مادرانه ی آرام

آن چادر نماز چیت

که باز خواهد شد، هنگام

که بازمی گردم iبه کوچه ها و خیابان های خودم

با پوستم می نگرم iبه آفتاب و ماه بی تقویم

و موهایم می رقصد

در این باران که می بارد

بر سیم خاردار

با پاهایم فکر می کنم

که از آفتاب و باران تو می گذرم

با دست هایم اندیشه

به گل قالی

چیدن سیب

خرید نان

با پوستم می نگرم

به زخم تن سردارانت

آه سرزمین من

و سرم خانقاه آشفته ی عریان است