۱۰م آذر ،
نمایش اسلاید
/Images/News/Larg_Pic/6-9-1391/IMAGE634896506681210289.jpg «عشق» ساخته میشائل هانکه
/Images/News/Larg_Pic/6-9-1391/IMAGE634896506690102304.jpg ایزابل هوپر در نمایی از «عشق»
/Images/News/Larg_Pic/6-9-1391/IMAGE634896506698838320.jpg امانوئل ریوا بازیگر ۸۵ ساله «عشق»
/Images/News/Larg_Pic/6-9-1391/IMAGE634896506707730335.jpg «عشق» نماینده اتریش در اسکار ۲۰۲۴ است
/Images/News/Larg_Pic/6-9-1391/IMAGE634896507282903345.jpg ژان-لویی ترنتینیان و ایزابل هوپر در نمایی از فیلم
/Images/News/Larg_Pic/6-9-1391/IMAGE634896507291795361.jpg میشائل هانکه در کنار ژان-لویی ترنتینیان در پشت صحنه «عشق»
به گزارش خبرآنلاین، این فیلم به نمایندگی از اتریش در بخش فیلم خارجی‌زبان هشتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار حضور داشت.
ژان-لویی ترنتینیان و امانوئل ریوا بازیگران کهنه‌کار فرانسوی در این فیلم نقش زن و شوهری سالخورده را بازی می‌کنند که وقتی زن سکته مغزی می‌کند، رابطه غنی و توام با عشق آن‌ها مورد آزمون قرار می‌گیرد.
ایزابل اوپر که در «معلم پیانو» هانکه نیز بازی کرد، در «عشق» نقش دختر این زوج را بازی می‌کند که هر چند وقت یک بار از لندن به پاریس سفر می‌کند تا آن را ببینید.
«عشق» ماه مه جایزه نخل طلای بهترین فیلم شصت و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن را دریافت کرد.
هانکه درمورد فیلم گفت: «وقتی سن‌تان بالا می‌رود به ناچار شاهد رنج کشیدن کسانی می‌شوید که دوستشان دارید. این بخشی از طبیعت است. سئوالی که مطرح می‌شود این است که چطور باید این رنج را اداره کنید.»
امانوئل ریوا، بازیگر ۸۵ ساله نیز که نقش زن را در فیلم بازی می‌کند، گفت: «هانکه به این سبب مرا انتخاب کرد که معتقد است چهره تاثیرگذاری دارم.» این بازیگر که با فیلم‌هایی مثل «هیروشیما، عشق من» و «آبی» در خاطره‌ها مانده است در دوران ۹ هفته‌ای فیلمبرداری برای نزدیک شدن به نقش سر صحنه می‌خوابید.
ژان-لویی ترنتینیان بازیگر محبوب سینمای موج نو و فیلم‌های ژان-لوک گدار و فرانسوا تروفو اعتراف کرد چندان برای بازی در فیلم آماده نبوده است.
او گفت: «به تهیه‌کننده گفتم ترجیح می‌دهم بمیرم تا اینکه در فیلم دیگری بازی کنم. به نظرم دیگر فیلم‌ها را برای بازیگران نمی‌سازیم، بلکه از روی تکبر و برای پول فیلم می‌سازیم، اما فیلمنامه را که خواندم عاشق آن شدم، هرچند تلخ است. من هم در سنی هستم که نباید ناراحت شوم، اما تهیه‌کننده گفت همین یک فیلم را بازی کن و بعدش خودکشی کن.»
این درحالی است که ایزابل هوپر بازی برای هانکه را غمگین نمی‌داند. او گفت: «بازی برای او اصلا تلخ و سخت نیست. هانکه آدم بسیار شیرینی است. شاید یک نما را ۱۰ بار بگیرد، اما پیش می‌آید که برای صحنه‌ای اصلا به شما هیچ توضیحی ندهد و کار خودتان را انجام دهید. اغلب فقط می‌گوید احساساتی نشوید.»
هانکه نیز درمورد «عشق» گفت: «خاله‌ام را بسیار دوست داشتم و باید زجر کشیدن او را می‌دیدم. مبتلا به رماتیسم بود و خودکشی کرد. می‌خواستم در این فیلم ناتوانی برای کمک به کسی را نشان بدهم که که دوستش دارید.»
«روبان سفید» فیلم قبلی هانکه که آن هم جایزه نخل طلای کن را برد، سال ۲۰۰۹ نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد، اما آن سال به نمایندگی از آلمان در اسکار حضور داشت، مسئله‌ای که سبب ناراحتی اتریشی‌ها شد.
این فیلمساز اتریشی اغلب خارج از کشور خود و عموما در فرانسه کار می‌کند. هانکه همچنین سال ۲۰۰۱ با فیلم «معلم پیانو» برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره کن شد و سال ۲۰۰۵ برای «پنهان» جایزه بهترین کارگردان این جشنواره را برد. او اولین فیلمسازی است که تنها در فاصله سه سال دو جایزه نخل طلا گرفته است.
«ویدئو بنی»، «بازی‌های بامزه»، «رمز ناشناخته» و «زمان گرگ» از دیگر ساخته‌های اوست.
دانلود
خبرآنلاین
باز نشر: پورتال خبری ممتاز نیوز www.momtaznews.com