«ماکس لیتل» ریاضیدان و سرپرست تیم تحقیقاتی اعلام کرد: روش ابداعی ما به هیچ هنوان به معنای جایگزین شدن با شیوه های پزشکی متداول برای تشخیص بیماری پارکینسون نیست، بلکه یک روش ساده و ارزان برای تشخیص زودهنگام بیماری در افراد در معرض خطر است.
در این فناوری فرد با سیستم رایانه ای مکالمه می کند و سیستم بصورت خودکار صدا را مورد بررسی قرار داده و لرزش های موجود در صدا را شناسایی می کند.
«لیتل» در سال ۲۰۰۳ با محققان شرکت اینتل که در حال بررسی بیماری پارکینسون بودند، دیدار کرد. «اندی گروو» یکی از بنیانگذاران این شرکت که خود نیز به این بیماری مبتلا بود، هزینه تحقیقات را تأمین می کرد.
محققان شرکت اینتل با استفاده از شتاب سنج در دستگاه های خود، بروز تغییرات در حرکات بیماران را مورد بررسی قرار می دادند و در عین حال صدای ۵۰ بیمار را یکبار در هفته و به مدت شش ماه ضبط کردند.
«لیتل» داده های صدای ۵۰ بیمار را با الگوریتم طراحی شده خود مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و دریافت که سیستم تا ۸۶ درصد در تشخیص پارکینسون از روی صدای فرد درست عمل می کند.
در این برنامه رایانه ای مجموعه ای از صدای افراد مبتلا به پارکینسون ذخیره شده است، سپس الگوی صدای فرد با نمونه ها مورد مقایسه قرار می گیرد و احتمال ابتلای فرد به بیماری پارکینسون تشخیص داده می شود.
همچنین از این روش می توان برای تشخیص علائم پارکینوسن و بررسی مراحل پیشرفت بیماری استفاده کرد.
یک پایگاه داده از صدای افراد مبتلا به پارکینسون و سالم در وب سایت مرکز تحقیقات قرار داده شده است و محققان امیدوارند که اطلاعات پایگاه داده خود را تا ۱۰ هزار صدا افزایش دهند.
در روش های متداول، متخصص مغز و اعصاب می تواند با انجام آزمایشات مختلف در مدت ۲۰ دقیقه احتمال ابتلای فرد به بیماری پارکینسون را تشخیص دهد.
پایگاه خبری تحلیلی ممتاز | Momtaz News