جام جم آنلاین: در تیر سال ۱۳۷۴، استاد غلامحسین امیرخانی ـ هنرمند چیرهدست خط نستعلیق و چهره ماندگار هنر ـ یک نسخه فوقالعاده نفیس از دیوان حافظ را به رهبر معظم انقلاب اسلامی اهدا کرد. معظمله نیز پس از مطالعه و تدقیق در این کتاب، آن را به رسم وقف به کتابخانه آستان قدس رضوی اهدا فرمودند.
روز گذشته در آستانه بزرگداشت روز حافظ، پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری، جزئیاتی از اهدای این کتاب نفیس را منتشر کرد.
رهبر معظم انقلاب در آغاز این نسخه فوقالعاده نفیس نوشتهاند: «این نسخه نفیس دیوان لسانالغیب حافـــظ شیــرازی [رحمهالله] را که هنرمند برجسته زمان ما، آقای غلامحسین امیرخانی به اینجانب اهدا کردهاند، به آستان والای کتابخانه حضرت ثامنالحجج علیهالصلاهوالسلام تقدیم میدارم.»
این کتاب پس از اهدای معظمله، در کتابخانه آستان قدس رضوی مورد نسخهشناسی و مرمت قرار گرفت. سپس از آن میکروفیلم تهیه شد و مقدمات چاپ آن از روی تصاویر انجام پذیرفت.
در نهایت موسسه آفرینشهای آستان قدس رضوی با همکاری اداره کل اوقاف و امور خیریه استان فارس این نسخه گرانسنگ را به زیور طبع آراست و در آغاز آن هم به عنوان مقدمه، متن سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی در کنگره بزرگداشت حافظ (آبان ۱۳۷۶) را درج کرد.
اما این کتاب دارای نکات جالبی هم هست؛ ناشر این اثر نفیس، کاتب آن را هنرمند به نام خط شکسته نستعلیق، استاد عبدالمجید طالقانی عنوان کرده است، اما در بررسیهای هنرمندان تراز اول هنر خوشنویسی و نسخهشناسان متبحر کشورمان، این انتساب مورد تایید قرار نگرفت و کاتب آن را محمدحسین شیرازی دانستهاند.
خط نگارش این کتاب به شکسته نستعلیق خفی است؛ خطی که با وجود هنرورزیهای بسیار زیبا و جلوههای بصری ویژهای که دارد، برای خواندن عادی عموم مردم قابل توصیه نیست.
این نسخه دیوان حافظ از لحاظ حافظ شناسی همان نسخهای است که در دوران صفویه در دست مردم بوده و با نسخ منقح و مصحح حافظ در زمان ما فاصله دارد. این دیوان حافظ در پارهای موارد دارای ابیات اضافی و نیز تغییر در چیدمان ابیات است.
نسخه اصلی این کتاب را در سال ۱۱۲۴ هجری قمری کتابت کردهاند. مشخصات فنی آن عبارت است از: کاغذ آهاری نباتی، زمینه وسط صفحهها افشان غبار، کمند و جدولبندی به زر، تحریر مشکی. صفحه نخست آن دارای سرلوح مزدوج مرصع و تذهیب شده است.
این کتاب برای نخستینبار در مهر ۱۳۸۷ با شمارگان ۵۰۰۰ نسخه انتشار یافته، ۴۴۰ صفحه دارد و احتمالا هماکنون کمیاب است.
jamejamonline.ir – 22 –
بازنشر: ممتازنیوز