این مولکول درواقع عامل شکل‌گیری سلول‌هایی موسوم به اوستئوکلاست‌ها است که نوعی سلول‌های استخوانی هستند و در تجزیه بافت استخوانی نقش دارند.
متخصصان علوم پزشکی در آمریکا با انجام یکسری آزمایشات جدید دریافتند که استرس یا افسردگی مرتبط با درمان‌های اولیه در مبتلایان به سرطان سینه میتواند در گسترش سلول‌های سرطانی از بافت سینه به استخوان‌ها موثر باشد.
به گزارش ایسنا، این مطالعه که در مجله “پلاس بیولوژی” منتشر شده نشان می‌دهد که هم استرس و هم افسردگی سیستم عصبی همدردی را فعال می‌سازد و در نتیجه سطح یک مولکول سیگنال دهنده موسوم به RANKL در استخوان‌ها افزایش می‌یابد.
پزشکان مرکز تخصصی بیولوژی و اندربیلت در آمریکا دریافتند که مهاجرت سلول‌های سرطانی سینه به بافت‌های استخوانی به مولکول RANKL بستگی دارد. این مولکول درواقع عامل شکل‌گیری سلول‌هایی موسوم به اوستئوکلاست‌ها است که نوعی سلول‌های استخوانی هستند و در تجزیه بافت استخوانی نقش دارند.
به گزارش سایت اینترنتی فیزورگ، دکتر فلورنت الفتریو، رییس مرکز استخوان و اندربیلت در این باره اظهار داشت: ما به این فرض رسیده‌ایم که احتمالا ایجاد فعالیت همدردی و هماهنگی در بافت استخوانی منجر به شکل‌گیری مجدد فضای استخوانی شده و در نتیجه میتواند سلول‌های این بافت را نیز در معرض فرآیند متاستاز قرار دهد. متاستاز عبارت از انتشار سلول‌های سرطانی به بافت‌ها و اعضای دورتر از نقطه شروع سرطان در بدن است.
عصر ایران