پگاه آهنگرانی در شماره امروز(پنجشنبه) روزنامه اعتماد نوشت:
یک نفر می‌گفت برنامه «هفت» آینه تمام‌نمای سینمای ایران است و این یعنی متن، اجرا، میهمانان و اولویت موضوعات در آیتم‌های برنامه بیانگر وضع فعلی سینمای ما است. در صحت این گزاره البته جای اما و اگر هست که باید کارشناسان نظر دهند ولی هفته پیش یک نظرسنجی مردمی با چهارگزینه در این برنامه مطرح شد:
کدام رویکرد باعث پیشرفت و توسعه سینمای ایران می‌شود.
۱- نقد دلسوزانه
۲- سرپوش گذاشتن بر نقاط ضعف
۳- بیان متظاهرانه نقاط قوت
۴- ارائه راه حل برای مشکلات
باور می‌کنید در یک برنامه تلویزیونی که مخاطبانش از حداقل آگاهی نسبت به سینما برخوردار باشند، گزینه‌های ۲ و ۳ مطرح شود و عده‌یی هم آن را انتخاب کنند؟ یعنی طراح نظرسنجی با خود چه فکر کرده؟ می‌توانید تصور کنید که در همین گذشته نزدیک کسی در تلویزیون جرات داشته باشد درباره مردم این‌گونه فکر کند و همچنان شغلش را حفظ کند؟
«بیان متظاهرانه» یا «سرپوش گذاشتن» عباراتی است که آدم فکر می‌کند آنقدر بار منفی دارند که کسی به خود جرات نمی‌دهد آنها را انتخاب کند ولی از نظر طراحان سوال ظاهرا این اعمال هیچ قبحی ندارد و می‌تواند به عنوان یکی از راهکارها برای پیشرفت سینمای ایران از طرف مردم انتخاب شود. یعنی سقوط اخلاقی در جامعه ما آنقدر برای آقایان واضح است که به فکر محک زدن آن افتاده‌اند و سهمی هم برای افراد بی‌اخلاق در نظرسنجی‌شان در نظر گرفته‌اند.
با این اوضاع عجیب نیست اگر این سوال گزینه‌های دیگری هم برای انتخاب داشته باشد تا دست مردم بازتر باشد:
۵- برخورد متقلبانه با مسائل
۶- نگاه رذیلانه به سینما
۷- توزیع ناعادلانه کمک‌های دولتی به سینما
۸- اقدامات کارشکنانه در اصناف
۹- رفتار موذمارانه با دیگر همکاران
۱۰- رویکرد بی‌منطقانه و از سربازکردنانه در امور جاری.
با این نظرسنجی، برنامه «هفت» دیگر فقط آینه سینمای ایران نیست بلکه قرار است تصویری از کل جامعه ما باشد.
سینما نگار