گزارش ‘ساینتفیک’، این نرم‌افزار کامپیوتری قادر است عوارض بیماری‌های روانی مختلف را شبیه‌سازی کند. این انسان‌های مجازی هوشمند، توانایی تعامل با یک روانشناس متبحر را دارد و می‌توانند با انسان‌ها مکالمه کند. در یک آزمایش، پانزده رزیدنت روانشناسی که شش نفر از آن‌ها مونث بودند، هریک به مدت ۱۵ دقیقه با یکی از انسان‌های مجازی به نام جاستین گفتگو کردند. جاستین یک نوجوان ۱۶ ساله مبتلا به اختلال رفتار است که به اجبار خانواده خود از روانشناس مشاوره می‌گیرد. این انسان مجازی که با استفاده از قابلیت تشخیص گفتار عمل می‌کند، به تمام سوالات روانشناسان به‌گونه‌ای پاسخ داد که توانستند ارزیابی اولیه را از شخصیت او به درستی انجام دهند. دانشمندان امیدوارند در دراز مدت بتوانند یک نمونه اولیه آموزشی کامپیوتری طراحی کنند که مجهز به یک کتابخانه از انسان‌های مجازی با بیماری‌ها و خصوصیات فردی مختلف باشد و زمینه را برای آموزش دانشجویان روانشناسی و روانپزشکی مهیا کند. این فناوری درحال توسعه، به زودی آموزش‌های کلینیکی روانشناسی و تجویز دارو را متحول خواهد کرد.