سهشنبه ۱۶آبان۹۱ به نقل از باشگاه خبر نگاران جوان در پورتال خبری ممتاز نیوز انتشار یافته است،
توصیـــه می‌شود تا وقتی که خود کودک تمایلی به این کار ندارد و از تنها ماندن راضی نمی باشد، او را در خانه تنها نگذارید.
به گزارش تفسیری خبرنگار کلینیک باشگاه خبرنگاران؛ خواست و میل کودک در مورد تنها ماندن در خانه نقشی تعیین‌کننده دارد.
تنها گذاشتن کودک در خانه راه حلی است که معمولا پیشنهاد نمی شود. بنابراین، آن را تنها به عنوان آخرین گزینه ببینید.
اگر فرزندتان در وقت های معینی قرار است در خانه تنها بماند، بهتر است برای آن وقت ها از پیش برنامه ریزی داشته باشید. او را به کلاس هایی که علاقه دارد بفرستید، اجازه بدهید از فضای کتابخانه متناسب با سنش استفاده کند یا به منزل یکی از اقوام برود. این برنامه ها به فرزند شما کمک می نماید از وقتش بهتر استفاده کند و خیال شما هم راحت تر خواهد بود.
برخی کارشناسان بالاتر از ۸ سال و بسیاری بالاتر از ۱۰تا۱۲ سال را سن آغاز تنها گذاشتن کودک در خانه می دانند. بنابراین، اگر فرزند شما کم تر از ۸ تا۱۰ سال دارد، به هیچ عنوان به تنها گذاشتن او در خانه فکر هم نکنید.
خطرهای جسمانی یکی از مشکلات مهم در تنها گذاشتن کودک در خانه است. کودکان در نبود والدین با احتمال بالاتری به سراغ رفتارهای خطر آفرین مانند روشن نمودن آتش یا کار با وسایل برقی می روند.
در مورد امنیت جسمانی کودک توجه به نکات زیر ضروری است:
– قفل نمودن در خانه کمکی نمی کند
– مطمئن شوید مواد خطرآفرین را دور از دسترس و جای امنی قرار داده اید.
– آموزش کمک های اولیه
نکته:کودکی که تنها می ماند باید در حد قابل قبولی مهارتهای زندگی و اجتماعی را کسب نموده باشد./ع۲
باشگاه خبرنگاران