به گزارش خبرنگار مهر، در سالهای اخیر کشور شاهد ورود گرد و غبار از کشور های همسایه به ویژه عربستان و عراق هستیم به گونه ای که حدود ۲۰ استان مرزی و مرکزی ایران با گرد و غبارها درگیر هستند. بر اساس آمارهای موجود شنهای روان و ریزگردها ۳۲٫۵ میلیون هکتار از اراضی طبیعی کشور را تهدید می کنند و حرکت شنها سالانه ۷۰۰ میلیارد ریال به تاسیسات زیر بنایی ۱۷ استان کشور خسارت وارد می کند.
تا به حال برای جلوگیری از این خسارات از “مالچ نفتی” برای جلوگیری از حرکت شنها استفاده می شد که این ماده خسارتهای زیست محیطی زیادی را ایجاد می کند و به علت وزش باد مداوم در مناطق بیابانی این آلودگیها منتشر می شود. از این رو استفاده از پلیمرهای زیستی به عنوان ماده جایگزین مالچ از سوی محققان کشور پیشنهاد شد.
این پلیمرها، نوعی پلیمر خاص به نام “پلی لاتیس” است. ۹۹ درصد این پلیمر از آب است که به سطح شن اسپری می شود و یونهای موجود با واکنشی که ایجاد می کنند، باعث چسبیده شدن شنها به یکدیگر شده و از حرکت شنهای روان جلوگیری می کند. این ماده با ضخامت ۲ تا ۳ میلیمتر در برابر بادهای ۱۰۰ کیلومتر در ساعت مقاوم است به طوریکه محققان با پاشش آن در بیابانهای کاشان توانستند بذر، نهال و قلمه را بکارند و بذر رشد کند.
با توجه به دستاوردهای محققان در این زمینه معاونت علمی حمایتهایی را از این دستاوردها داشته است و اخیرا نیز دو طرح دیگر “ساخت و تولید دستگاه جذب ریزگردها” و “ساخت و تولید ماسک های نسوجی” مورد حمایت قرار گرفت.
دستگاه جذب ریزگردها با استفاده از فیلترهای نسوجی می تواند ریزگردهای موجود در یک محیط بسته را جذب کند تا مکان مورد نظر خالی از ریزگردها شود.
ماسک های نسوجی نیز قادر به جذب ذرات و ریزگردهای تا ۲٫۵ میکرون است در حالی است که ماسک های موجود ظرفیت گرفتن ذرات و ریزگرد های با این قطر را ندارند. این ماسک چند لایه بوده و می توانند حجم زیادی از ریزگرد ها را جذب کنند و قابل شستشو و چندبار مصرف هستند.
در فاز اول قرار است دستگاه جذب ریزگردها به تعداد ۶ هزار دستگاه تولید و در اختیار مراکز دولتی قرار گیرد. همچنین در مرحله اول ماسک های نسوجی در تیراژ ۴۰۰ هزار عدد تولید و به مناطق محروم و درگیر ذرات و گرد و غبار اختصاص می یابد که در مرحله بعدی نیز برای عموم قابل دسترس خواهد بود.
MehrNews Rss Feed