صدا و سیما و معضل مجریان!

یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ساعت ۰۰:۰۰

 کافی است چهره‌ای چند روز در صدا و سیما دیده شود، پس از آن از بقال و قصاب محله تا مدیر ساختمان، راننده تاکسی و… همه و همه رفتار‌شان با آن بابا، زمین تا آسمان تغییر می‌کند. بسیاری از در‌های بسته به سادگی باز می‌شوند و اغلب رسوخ به این جعبه جادو پلکانی می‌شود برای رسیدن به همه جا.
از سوی دیگر و در حالی که دیگر رسانه‌ها نفوذ چندانی در توده مردم ندارند، چهره‌های تلویزیونی در کشور به سرعت به الگو‌هایی برای قشر جوان و نوجوان بدل می‌شوند. باری مجریان در این میان به سبب طولانی بودن حضور‌شان در برنامه‌هایی که گاه‌ ده‌‌ها قسمت ادامه می‌یابد یا حضور در برنامه‌های مشابه آن، تأثیر دوچندان بر مخاطبشان دارند، از آن‌سو آنها در چگونگی پیشبرد برنامه و تأثیر‌گذاری آن هم سخت مؤثر‌ند. در اطمینان کردن مخاطب به آنچه می‌بیند یا بر‌انگیختن بی‌اعتمادی او، مجریان می‌توانند مهم‌ترین نقش را بازی کنند.
با تمام این احوال هنوز برای مقوله اجرا فکری اساسی در صدا و سیما نشده است. در سوی دیگر مجریانی هم که با شهره شدن از طریق تلویزیون به بسیاری از قله‌ها دست می‌یابند به سختی‌ حاضر به ترک این شغل می‌شوند و اغلب به هر قیمتی آن را حفظ می‌کنند. شنیده‌ام وقتی خبر عزل یکی از مجریان خبر را به وی داده‌اند تا آستانه خود‌کشی پیش رفته است. حداقل چهره شدن در صدا و سیما این است که در بیرون شما را برای برنامه‌های مختلف در ادارات، استان‌ها و… دعوت کنند و برای هر یکی دو ساعت اجرا چند میلیون تومان دستمزد بدهند. در تمام این سال‌ها به نظر می‌رسد به عرصه رسیدن مجریان بر اساس شانس و اقبال بوده و به تصادف اگر تهیه‌کننده‌ای کسی را می‌آورده و طرف گل می‌کرده، بعد‌ها و پس از اتمام آن برنامه، این بابا به برنامه‌ها و شبکه‌های دیگر هم راه پیدا می‌کرده و کم‌کم به مجری مشهوری بدل می‌شده و صدا و سیما خود در این میان مرکزی نداشته که برود دنبال مجری و کسانی را بر اساس نیاز‌هایش به کار دعوت کند، البته به تازگی کار‌هایی در تربیت پایه‌ای این صنف شده اما بسیارند بر و بچه‌های توانا و مؤمن به انقلاب که قادرند ضمن گرداندن بسیاری از برنامه‌ها، از الگو شدنشان هم وحشت‌زده نشویم. چنین نشود که یک مجری بشود چهره‌رسانه ملی و نظام و فردا فرار کند و در تلویزیون‌های دشمن ایران برنامه‌ها اجرا کرده و به تمسخر ما بپردازد. وقتی برای جزئی‌ترین مشاغل دولتی، حتی اگر نیم‌بند گزینشی صورت می‌گیرد، چرا برای چنین شغل مهم و حساسی، نظارت و کنترل لازم اعمال نمی‌شود. کم نبوده‌اند مجریان صدا و سیما که گل سرسبد بوده و بعد سر از دیگر جاها در‌آورده‌اند. تلاش کنیم چنین نشود. ان‌شا‌ءالله.